8 Οκτ 2009

Αρέσω παιδί μου αρέσω

Βρίσκομαι στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Γλάδστωνος, σε μια απ’ αυτές τις αιώνιες, ανάλλαχτες αθηναϊκές στοές που οι δεκαετίες τις προσπερνάνε αδιάφoρες. Aπό ένα ημιυπαίθριο δισκοπωλείο ακούγεται δυνατά το εν λόγω άσμα. Ένας μπαρμπάκος που περνά δίπλα μου σιγοτραγουδά το ρεφρέν κι εγώ, καθώς περπατάω, δήθεν βιαστικά - όλοι πρέπει να δείχνουμε βιαστικοί στο κέντρο αυτής της πόλης, αλλιώς οι άλλοι αρχίζουν να κοντοστέκονται για να μας κοιτάξουν περίεργα -, μυρίζω την Αθήνα, τις μυρωδιές που αφήνουν στα ρουθούνια μου τα σωθικά της, οι κεντρικοί της αυτοί δρόμοι, καθημερινά πλημμυρισμένοι από ένα αεικίνητο, πολύχρωμο ανθρωπολόι: καυσαέριο, ιδρωτίλα, σκουπιδίλα ενίοτε, φτηνά αρώματα περαστικών γυναικών, σουβλάκια που ψήνονται πλημμυρίζοντας με τις μυρωδιές τους δρόμους και πεζοδρόμια. Σαν θραύσματα από μια έκρηξη που μόλις έγινε κάπου κοντά, περνούν από μπροστά μου πρόσωπα περαστικών που χάνονται πριν προλάβω να τα καλοκοιτάξω: πρόσωπα καταπονημένα, χαραγμένα, με ζωγραφισμένα στα βλέμματά τους την κούραση, το άγχος, χίλιες δυο σκέψεις. Ταυτόχρονα σκέφτομαι το ‘αντιεξουσιαστές στην εξουσία’ του Γιώργου Παπανδρέου, που φαίνεται να έγινε το καινούργιο του σύνθημα, την επίσκεψη του Συνηγόρου του Πολίτη στο Υπουργικό Συμβούλιο, τα περί ‘πράσινης ανάπτυξης’. Και προσπαθώ να τα φανταστώ όλα αυτά να εφαρμόζονται, να παίρνουν σάρκα και οστά επάνω σε τούτο τον καμβά που έχω μπροστά μου. Και βλέπω ένα χάσμα. Χάσμα αγεφύρωτο, απροσπέλαστο, αδιόρθωτο. Πολύ φοβάμαι, ατενίζοντας το χάσμα αυτό, ότι οι πολιτικές του νέου και φιλόδοξου πρωθυπουργού μας θα περάσουν και δε θα ακουμπήσουν, θα αφήσουν ανέγγιχτα, ανέπαφα τα βαθύτερα υποστρώματα της νεοελληνικής πραγματικότητας. Και μαζί μ’ αυτά θ’ αφήσουν ίδια και αναλλοίωτη την καθημερινότητα πολλών, πάρα πολλών συμπολιτών μας. Μακάρι να κάνω λάθος, μακάρι οι άνθρωποι αυτοί στα δεκάδες, εκατοντάδες κεντρικά στενοσόκακα αυτής της πολύβουης πόλης με τα τσιγάρα στα στόματά τους, τα αξύριστα, χαραγμένα μάγουλα και τα λαδωμένα μαλλιά να νιώσουν την αλλαγή κυβέρνησης, τον ερχομό των ‘αντιεξουσιαστών στην εξουσία’. Αλλά πολύ αμφιβάλλω.

4 σχόλια:

Prokopis Doukas είπε...

Κι εγώ μοιράζομαι τις αμφιβολίες σου. Μπορώ όμως να σου πω το εξής (που είναι και απάντηση στο γενικό επιχείρημα της μίζερης "αριστερής" αντίληψης "τι Ομπάμα, τι Μπους"): Οτι την κατρακύλα της ανυπαρξίας της πολιτικής, που ζήσαμε οι κάτοικοι του κέντρου την τελευταία πενταετία, επιθυμώ να μην τη ξαναζήσω. Κι οτι τέλος πάντων, κάποια πράγματα μπορόύν να γίνουν. Αλλιώς να τα παρατήσουμε όλοι και να αλλάξουμε χώρα...

Meropi είπε...

Γεράσιμε μου,
είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα οι πολίτες, κατά ένα μεγάλο μέρος τους, είναι, ακόμα, πολιτικά ανώριμοι. Όμως τολμώ να πω ότι σ' αυτές τις εκλογές, όπως και στις προηγηθείσες Ευρωεκλογές, διέκρινα μια κάποια βελτίωση. Οι πλαστικές σημαιούλες, οι γιγαντοαφίσες, τα αυτοκίνητα στολισμένα με σημαίες και χάρτινες αφίσες που πηγαινοέρχονταν μέρες πριν τις εκλογές και κόρναραν, τα φέιγ βολάν που κάποτε πλημμύριζαν τους δρόμους κλπ, ήταν σαφώς λιγότερα. Τολμώ να σκεφτώ ότι αργά, αλλά σταθερά βελτιωνόμαστε.
Τώρα όσον αφορά το νέο Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι βέβαια πολύ νωρίς να τους αποτιμήσουμε, αλλά ως γενική εικόνα μου αφήνουν περιθώρια μιας (μικρής έστω) αισιοδοξίας. Προτιμώ π.χ. τη νέα Υπουργό Περιβάλλοντος με το σακκίδιο στον ώμο, από τον παλαιό γηραιό και με προβλήματα υγείας Υπουργό, που άκουσον άκουσον δεν ταξίδεψε ποτέ στο εξωτερικό, γιατί λέει του το απαγόρευαν οι γιατροί!! Άσε δε το άλλο θέμα που ο Υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ έκτισε βίλα με αυθαίρετη προσθήκη!!!
Υ.Γ. Τις αρμοδιότητες του Πάγκαλου, να πω την αλήθεια, δεν τις πολυκατάλαβα. Έχω όμως μια μικρή υποψία ότι η τοποθέτηση του ως Αντιπροέδρου έγινε για να κρατηθεί ήρεμος.

Ανώνυμος είπε...

Γεράσιμε, αυτά τα 'άντιεξουσιαστές στην εξουσία' και οι παρδαλοί τίτλοι των υπουργείων, δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαίνονται εφάμιλα των πρώτων ημερών της τότε νεας διακυβέρνησης ΚΑΚ ('σεμνα και ταπεινά').
Σίγουρα είναι νωρίς να κρίνει κανείς, αλλά κάποια πρόσωπα που ανέλαβαν υπουργεία έχουν ήδη το know-how στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Ας κρατάμε μικρό καλάθι.

ΥΓ: Δεν είμαι μίζερος αριστερός, αλλά δε δέχομαι ότι φταίει μόνο η τελευταία 5ετία για την κατρακύλα. Υπαίτιος είναι ο διεφθαρμένος και κακομαθημένος νεοέλληνας και το φριχτό ελληνικό δημόσιο που τα εξέθρεψαν όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις και προπαντων ο πατήρ του ΓΑΠ.

gerasimos είπε...

Προκόπη μακάρι.

Μερόπη νομίζω ότι ο Πάγκαλος απλώς αντιπροσωπεύει το 'παλιό ΠΑΣΟΚ' στην κυβέρνηση, που έπρεπε να έχει κι αυτό μια παρουσία.

Απόγονε θα κρατούσα πολύ μικρότερο καλάθι με την προηγούμενη κυβέρνηση (παρότι δεν ψήφισα ποτέ κανένα από τα δυο μεγάλα κόμματα)...