1 Νοε 2012

Πάρε κόσμε!

Η περιοχή που βλέπετε υπό νορμάλ συνθήκες είναι εντελώς άδεια, εγκαταλελειμμένη. Δεν βλέπεις ούτε ένα αυτοκίνητο ή άνθρωπο, μόνο που και που κανένα πιτσιρίκι να μαθαίνει οδήγηση. Σήμερα το πρωί όμως άνοιξε ένα "bazaar" που για τρεις μέρες θα ξεπουλάει το στοκ της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Lidl με τιμές από ένα έως δεκαπέντε ευρώ. Και συνέρευσαν χιλιάδες κόσμου. Για την ακρίβεια, συρρέουν λεπτό το λεπτό χιλιάδες κόσμου: μανάδες με παιδιά στην αγκαλιά, νεαροί άνδρες, κοπέλες, μεγαλύτεροι. Είμαστε στην κυριολεξία αποκλεισμένοι, καθώς έχουν κλείσει οι γύρω δρόμοι, φράκαρε μέχρι και ένα περιπολικό της αστυνομίας που έσπευσε φιλοδοξώντας να βάλει κάποια τάξη στα πράγματα. Κάποια στιγμή, έπεσα πάνω σε κάποιον που κουβαλούσε μια κιθάρα που θα βρήκε σε τιμή ευκαιρίας και μάλλον κινέζικης προέλευσης. Είδα μεσόκοπες γυναίκες κολλημένες με τεράστια καρότσια γεμάτα συσκευασμένα φτηνοπράγματα στις λάσπες. Είδα, άκουσα, πολλά. 

Λαϊκό προσκύνημα στον ναό του "φτηνού" που ξεστοκάρει, την εποχή αυτή της φτωχοποίησής μας. Μια εποχή που λέξεις όπως παζάρι (ή bazaar στο πιο νεοελληνικό δήθεν του), "φτηνό", στοκ, "ευκαιρία", ξεπούλημα, μαγνητίζουν τα πλήθη, τρέχουν από στόμα σε στόμα με ανείπωτες ταχύτητες. Γιατί μέσα στην απελπισία η παραμικρή παρηγοριά, η παραμικρή διέξοδος έστω για λίγο, έστω και παροδικά από το γκρίζο της χρεοκοπίας, ακόμα και "μαϊμού", ακόμα και ύποπτης προέλευσης, θα ταξιδέψει σε όλη την πόλη βρίσκοντας ανθρώπους έτοιμους για την εικονική απόδραση. Ανθρώπους που δεν θα απεργήσουν γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν δουλειά, που δεν θα κατέβουν να διαδηλώσουν γιατί νιώθουν παραδόξως μόνοι σε μια εξαιρετικά μαζική κοινωνία, αλλά που θα δημιουργήσουν το αδιαχώρητο για να μη χάσουν την ελπίδα. Έστω κι αν αυτή θα τη βρουν σε ένα ράφι του Lidl, μισοτιμής. Ελλάδα, 2012. Καλό μήνα.

δημοσιεύτηκε στο free press Parallaxi εδώ

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ένα σφίξιμο με έπιασε...

Και περισσότερο που σκέφτομαι ότι μπορεί να χειροτερέψουν τα πράγματα.

gerasimos είπε...

Ζωή μου μέχρι αυτή την ώρα, 21.25, υπάρχουν άνθρωποι απ' έξω και ακόμα ταλαιπωρούνται αμέτρητοι άλλοι από τα μποτιλιαρίσματα που προκλήθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας σε πολλούς πολλούς γύρω δρόμους... δεν ξέρω τι άλλο να πω, ήταν μια μέρα φοβερής ταλαιπωρίας και κούρασης για όλους μας στην περιοχή και τις γύρω περιοχές, που γέννησε μεγάλα ερωτηματικά για τους συνανθρώπους μας, για την εποχή μας, για το που βρισκόμαστε και προς τα που βαδίζουμε

Astero είπε...

Άι στο καλό, καταθλίφτηκα. Χίλια δίκια έχεις, βεβαίως.

Α. Δ.Ε. ΒΑΛΜΑΣ είπε...

Ευχαριστώ Γεράσιμε, όπως και εσύ τα είπα εχθές. Στο σχόλιο μου στο fb

Τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτήν την ζωή και ομιλώ για την κατάντια της κοινωνίας μας. Σήμερα το πρωί σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Α. Τούμπας ήταν σχεδόν αδύνατο να κυκλοφορήσεις, ακόμα και ο περιφερειακός στον κόμβο Μαλακοπής και πίσω στα δυτικά ήταν απροσπέλαστος. Όχι δεν έφταιγε η πρωινή βροχή για το απίστευτο κυκλοφοριακό κομφούζιο. Η αιτία - και το είδα με τα μάτια μου - γνωστή αλυσίδα super market που από ότι πληροφορήθηκα είχε βγάλει κομμάτια στοκ παλαιών προσφορών σε ειδική τιμή. Αυτό που έβλεπες ήταν κατοχικές εικόνες πεινασμένων - για περιττά στην ουσία είδη - καταναλωτών που πρωί - πρωί μέσα στην βροχή συνέρρεαν με όλα τα μεταφορικά μέσα λες και κατευθύνονταν σε συσσίτιο της κατοχής.

Σε αντίθεση, εχθές το βράδυ στην ίδια περιοχή μόλις και μετά βίας συγκεντρώθηκε η απαιτούμενη εκπροσώπηση - και αυτό την δεύτερη φορά - για τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων σχολείου, δηλ. κατ' ουσίαν για την καλυτέρευση των συνθηκών του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών μας. Τα σχόλια δικά σας.

Πραγματικά μόνο ντροπή μπορεί να νοιώθουμε.

gerasimos είπε...

Αστέρω δυστυχώς φαίνεται σαν ένα "προσεχώς" για χειρότερα που έρχονται... με τη γυναίκα μου φροντίζουμε αυτές τις μέρες να βγάλουμε διαβατήρια στα παιδιά (πλέον χρειάζονται να έχουν) γιατί φοβόμαστε ότι από κάποια στιγμή και μετά πολύ πιο γρήγορα, πολύ πιο ανεξέλεγκτα απ' ό, τι μπορεί να νομίζουμε σήμερα, οι καταστάσεις που ζoύμε θα ξεφύγουν...

Τάσο βρήκα πολύ εύστοχη την "κατοχική" περιγραφή σου γιατί περί αυτού ακριβώς επρόκειτο, δυστυχώς: είδα ανθρώπους εξαθλιωμένους, με σκαμμένα πρόσωπα, κακοντυμένους, όλων των ηλικιών, από νεαρά ζευγάρια μέχρι ηλικιωμένους, να συρρέουν για να σταθούν με τις ώρες όρθιοι, κάτω από τη βροχή, περιμένοντας να έρθει η σειρά τους για το παζάρι με το στοκ του Lidl...