Κατεβαίνοντας στα Γιάννενα.
Περπατώντας στο Δίλοφο...
...με την όμορφη πλατεία του.
Για γλυκά...στη Στέρνα, στο Καπέσοβο.
Ακόμα και στο βουνό μπορεί να πέσει κανείς σε μποτιλιάρισμα.
Η Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μολυβδοσκέπαστη...
...με τα τρεχούμενα νερά της.
Ανοιξιάτικες διαδρομές.
Γεφύρι στους Κήπους.
37 σχόλια:
Καλησπέρα σας κ.Γεράσιμε! :P
Τελικά το νησί αποδείχτηκε γεμάτο κανιβάλους ιθαγενείς, και την έκανα κακείν κακώς πίσω στο πλοίο απ' ότι βλέπετε...
Από ότι βλέπω εσείς πάντως, περάσατε πολύ όμορφα το τετραήμερό σας.
Όμορφες εικόνες, εξαιρετική η "Ανοιξιάτικη διαδρομή"! :)
Καλησπέρα. Όμορφα ήταν. Το μόνο πρόβλημα η επιλογή μεταξύ εβδομήντα περίπου εξίσου καλών φωτογραφιών για το post.
Αλήθεια, υπάρχει καμία σχέση με την περιοχή, ή απλώς πήγαμε για ταξίδι;
Δε με έχει βγάλει ποτέ ο δρόμος μου κατά 'κει...
Γενικά ο δρόμος μου, τώρα που το σκέφτομαι, πουθενά σχεδόν δε με έχει βγάλει μέχρι στιγμής!
Καταραμένε Rumsfeld, στα ύψη είναι οι βενζίνες! Άντε να ταξιδέψεις μετά...
Η σύζυγος είναι μισή Ηπειρώτισσα (η μητέρα της είναι από την Άρτα). Πάντως δεν είναι καθόλου ακριβό ταξίδι. Γύρω στα 100 ευρώ συνολικά οι βενζίνες και 65 ευρώ η βραδιά το δίκλινο σε ωραίο ξενώνα με πλούσιο πρωινό. Συν φαγητά, καφέδες, γλυκά και ψώνια βέβαια. (Τι ψώνια; Δημιουργίες σε ξύλο από ένα μαγαζάκι στο Τσεπέλοβο - όχι γκλίτσες!). Ήταν και η τρίτη μας - και πιο σύντομη - επίσκεψη στα Ζαγοροχώρια (της συζύγου η πολλοστή) και αναλάβαμε και ρόλο τουριστικού οδηγού για τους άλλους πελάτες του ξενώνα.
Kαλημέρα - καλό μήνα!
Δεν έχω πάει στα Ζαγοροχώρια και πολύ ζήλεψα!
πω-πω! η τέλεια διαδρομή...
Υπέροχα μέρη, Γεράσιμε, τα Ζαγοροχώρια. Πήγα το '89, Χριστούγεννα, με ομίχλη και κρύο, με τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα να αναμεταδίδουν την ανατροπή του Τσαουσέσκου, θυμάμαι.
Θέλω να επιστρέψω κάποτε, με πρόγραμμα πιο χαλαρό και με καιρό ανοιξιάτικο ή καλοκαιρινό.
Ωραία ανταπόκριση!
athanasia καλημέρα και σ'εσένα και καλό σου μήνα. Ως γνήσιος Αθηναίος ούτε εγώ είχα πάει ποτέ στα Ζαγοροχώρια μέχρι πριν λίγα χρόνια που μετοίκησα στη Θεσσαλονίκη.
Dawkinson είναι πράγματι μαγικά τα μέρη εκεί.
asteroid θα σου πρότεινα να επιστρέψεις το φετινό καλοκαίρι, όταν σφίξουν οι ζέστες. Και η δική σου ανταπόκριση από το Μεσολόγγι πολύ όμορφη - ιδίως οι τελευταίες φωτογραφίες με το ηλιοβασίλεμα.
Ώστε εν μέρει από την Άρτα η σύζηγος...
Οικάζω τότε, πως μάλλον δε θα της αρέσει η εκπληκτικής έμπνευσης, πρωτοποριακή θεωρία την οποία έχω εμπνευστεί εδώ και μερικά χρόνια(και με την εκμετάλλευση της οποίας, σκοπεύω να λύσω το βιοποριστικό μου πρόβλημα και να εξασφαλίσω μια θέση στην πολιτική σκηνή της χώρας):
Η Δυτική Ελλάδα στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, είναι ένα ψέμα, μια φενάκη. Την φανταστική αυτή περιοχή εμπνεύστηκαν κάτι συνομώτες γεωγράφοι και ιστορικοί για να παραπλανήσουν τους αγαθούς πολίτες της ένδοξης αυτής χώρας. :P
Κατά τα άλλα η Ελλάδα τελειώνει κάπου στη Μέση Ήπειρο (κάτι σαν τη Μέση-Γη ένα πράγμα), μετά από την οποία υπάρχει το περίφημο Βάραθρο της Υπερεσπερίας.
Η δυτική Ελλάδα είναι μια μυθική περιοχή, με κατακλυσμιαία καιρικά φαινόμενα, περικλυσμένη από τον Αιώνιο Αντικυκλώνα των Δυτικών Θαλασσών, που αποτρέπει οποιονδήποτε συνετό άνθρωπο να επιχειρήσει να την επισκεφτεί.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μιλούν για μυθικά όντα -όπως φιλόλογους και bloggers- να κατοικούν αυτή την χώρα, αλλά λόγω της έλλειψης προσωπικών μαρτυριών, δεν μπορούμε να μιλήσουμε με σιγουριά...
Για περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω στο αποκαλυπτικό πόνημά μου, το οποίο θα εκδοθεί συντόμως από τις εκδόσεις του Λιακόπουλου.
ΥΓ. Αν απορρείτε για το τί στο καλό γραφώ και αν μου στρίψε τελείως, παρακαλώ λάβετε υπόψη πως διαβάζω αδιαλείπτως τις τελευταίες βδομάδες αναλύσεις για τον Εθνικισμό και το Έθνος. Καταλαβαίνετε...
Btw, σόρρυ που το ξεφτίλισσα λίγο το θέμα... :P
Υπέροχες φωτογραφίες.
Πόση ώρα είναι από Γιάννενα τα Ζαγοροχώρια;
doctor
I döda vinkeln κανένα πρόβλημα. Εκφράσου ελεύθερα. :-)
doctor το κεντρικό Ζαγόρι είναι 20 με 30 λεπτά από τα Γιάννενα.
Αλήθεια, η αρχιτεκτονική της περιοχής δικαιολογεί την φήμη της; Γιατί με την εξαίρεση της Μονής δε φαίνονται και πολλά στις φωτογραφίες...
Χμ...Και μια απορία: από οδικό δίκτυο πως πάει η ευρύτερη περιοχή;
ΥΓ. Άσχετο πάντως: η "μη ύπαρξη της δυτικής Ελλαδας" ήταν μια θεωρία που αναπτύξαμε στο πανεπιστήμιο για να δουλεύουμε κάτι κοπέλες που ήταν από 'κει, οι οποίες μας είχαν πρήξει για το πόσο πιο ωραία είναι από τη Μακεδονία... :P
I döda vinkeln η αρχιτεκτονική της περιοχής δικαιολογεί τη φήμη της και με το παραπάνω. Πέτρινα σπίτια που είναι απόλυτα ενταγμένα στο φυσικό περιβάλλον. Το οδικό δίκτυο μάλλον καλό, αν και προσωπικά λόγω τζιπ προτιμώ τις δασικές διαδρομές.
Α, ώστε το ομολογείς: εσύ είσαι υπεύθυνος για την ατμοσφαρική μόλυνση στη Θεσσαλονίκη!
Τζιπ, ε; Χμ...Ελπίζω τουλάχιστον να μην υποφέρεις από ανδρογενή αλλοπεκία, γιατί αλλιώς με το όχημα συν την ηλικία και τα λοιπά, φέρνεις ακριβώς το υπόδειγμα του έλληνα μεσοαστού! ;)
Εδώ στην πατρίδα μου, οι ελληνόφωνοι της περιοχής (πριν έλθουν οι πρόσφυγες) ήταν στην πλειοψηφία τους "μετανάστες" από την Ήπειρο, που ήρθαν στα μέσα του 19ου αιώνα.
Δυστυχώς όμως δε φαίνεται να έφεραν τίποτε από την αρχιτεκτονική κατά 'δω όταν μετοίκισαν, γιατί και τα όσα παλιά κτίρια επέξησαν την επέλαση του "εκσυγχρονισμού του '60", μάλλον δεν έχουν και τίποτα το ιδιαίτερο...
I döda vinkeln όχι, τα έχω όλα τα μαλλιά μου και μάλιστα τελευταίως τα μακραίνω κιόλας. Όσο για την ηλικία, δείχνω γύρω στα τριάντα.
Ζήλεψες την κόμη μου βλέπω, ε;
Χμ...Εγώ αν κρίνω από την κληρονομικότητα, στα 35 μου οι μύγες θα κάνουν κατάβαση πλαγιάς στο κεφάλι μου! :P
Καταπληκτικές φωτογραφίες Γεράσιμε!
Έχω πολλά χρόνια (πάνω από 10) να πάω προς τα εκεί, μου έβαλες ιδέες πάλι!
Αν και η μαμά πατρίδα για την ώρα δε με αφήνει... Πού θα μου πάει όμως, κάποια στιγμή θα το καταφέρω!
Αλήθεια, υπάρχουν ακόμα εκείνες οι καταπληκτικές πίττες στο... Πολύδροσο? Δε θυμάμαι και τα ονόματα των χωριών πια... Απαράδεκτος!
Διόρθωση: το Πολύδροσο είναι στον Παρνασσό (και στον Παράδεισο Αμαρουσίου! :)).
Μονοδένδρι είναι το χωριό με τις ωραίες πίττες (αν θυμάμαι καλά πάλι!). Υπάρχουν ακόμα???
mamapatrida χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες. Αυτή τη φορά δεν πήγα στο Μονοδένδρι, έφαγα όμως νοστιμότατη αλευρόπιτα στη Βίτσα.
Καλησπέρα!
Αλήθεια, τί εστί αλευρόπιτα; (απορία άσχετου μακεδονίτη...)
I döda vinkeln πίτα με βασικό συστατικό το αλεύρι νομίζω. (Για πιο επιστημονική απάντηση, θα ρωτήσω τη σύζυγο και θα επανέλθω.) :P
Αναμένω την συνταγή! ;)
Btw, στο μπλογκ μου, πολύ στη σοβαρή συζήτηση το ρίξαμε, αρχίζω και σκιάζομαι! Κάτι δεν πάει καλά... :Ρ
Εγώ όλη την εβδομάδα δεν είχα καθόλου χρόνο για blogs και τα βλέπω όλα τώρα σε ρυθμό διαφήμισης παιγμένης σε fast-forward. Στη συζήτηση στο blog σου περί γενεών θεωρώ αδύνατο να συμφωνούσαμε ποτέ λόγω διαφορετικής οπτικής γωνίας (δηλαδή ηλικίας). Παρ'όλα αυτά πάντα απολάμβανα να χαρίζω απλόχερα τη σοφία των 37 χρόνων μου στους νεότερους. :P
Α, ναι, η σοφία των 37...Κάτι σαν κι εμένα που το παίζω σοφός στον 17χρονο ξάδελφό μου δηλαδή... ;)
Μή νομίζεις, κι εγώ απολαμβάνω πραγματικά να χαρίζω την εύκολη "επαναστατικότητα" των 22χρόνων μου στους μεγαλύτερους συνήθως! :P
Τελικά, πάλι καλά που υπάρχουν οι διαφορετικες γενιές και αλληλοσυμπληρωνόμαστε!
A, έλειπες! Γι' αυτό όσο μεριμνούσα για την μουσική σας παιδεία όλες αυτές τις μέρες, δεν έπεφτε ούτε ένα σχόλιο...
Επανέρχομαι στην αλευρόπιτα: βασικά συστατικά το αλεύρι και το τυρί. Κάνουν έναν χυλό και τον ψήνουν σε ταψάκι στο φούρνο. Αυτή τη συνταγή κάνουν στα Γιάννενα οι παγουράδες, αλλά στην Άρτα κάνουν τις πιο αυθεντικές τυρόπιτες και χορτόπιτες με πολλά φύλλα (τάδε έφη η σύζυξ).
Αν θέλεις, ρίξε μια ματιά στο προηγούμενο post του Ν.Δήμου, σε μια συζήτηση που είχαμε για τον βιολογικό ντετερμινισμό με δύο άλλους σχολιαστές, καθώς και το σχόλιο που έβαλα στο τελευταίο μου κείμεο στο blog. Θα ήθελα τη γνώμη σου (η εμπειρία των 37 που λέγαμε!)
Εννοείται ότι συμφωνώ με τα όσα λες περί ανθρώπινων δημιουργικών ικανοτήτων (νόμιζα ότι διάβασες το βιβλίο μου!). Άλλωστε, εκτός αυτού, δεν ήταν ποτέ του γούστου μου οι κάθε λογής ντετερμινισμοί (τους θεωρώ reductionist).
Λοιπόν, νομίζω πως τώρα πλέον πρέπει να βρούμε καινούργιο θέμα συζήτησης, για να πάμε και πάλι τα comments στα γνωστά αστρονομικά μεγέθη...
Σχετικά καινούργιο θέμα συζήτησης μπορείς να βρεις εδώ. Πιστεύω θα έχουμε πολλά να πούμε.
Μαγικές φωτογραφίες. Περισσότερο απ' όλες μ' άρεσε αυτή με τα μπουκάλια και τα βαζάκια.
(Είχες να επιλέξεις μεταξύ 70 εξίσου καλών φωτογραφιών; Εγώ βγάζω 70 και δε βρίσκω ούτε μία άξια για ανάρτηση...)
Πολύ ωραίες. Βάλε κ άλλες να δούμε!
3 parties a day αυτό το μαγαζάκι το έχουν μια μητέρα με την κόρη της. Είναι πάντα πολύ φιλόξενες και τα γλυκά τους μοναδικά. Αυτό και ο 'Λίθος' στο Δίλοφο είναι πιστεύω δύο στέκια που μαζεύουν κόσμο απ'όλα τα χωριά.
zoi20 ήθελα να βάλω περισσότερες αλλά δεν ήθελα και να το 'φορτώσω' πολύ το post. Μπορεί να βάλω κι άλλες σε μελλοντικό 'ταξιδιωτικό' post.
Συμφωνώ με τη Ζωή, και περιμένω και δεύτερο post με φωτογραφίες για την περιοχή σύντομα... ;)
I döda vinkeln την επόμενη φορά που θα πάω θα φωτογραφίσω ειδικά για εσένα τα χωριά με τα πέτρινα σπίτια. ;-)
Ax. patrida... Kai alles fotos na anevazes, akomi kalitera!
Panagiotis Giannakis :-)
Δημοσίευση σχολίου