5 Νοε 2008

Καλή σου τύχη πρόεδρε Ομπάμα

Βλέπω αυτή τη στιγμή δορυφορικά από το CNN τα εκλογικά ποσοστά του προέδρου πλέον των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος όχι μόνο σάρωσε στις σημερινές αμερικανικές προεδρικές εκλογές αλλά πέτυχε κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Σάρωσε στις προτιμήσεις κάποιων πολύ σημαντικών νομίζω ανθρώπων: ανθρώπων καταπιεσμένων, που κουβαλούν στις πλάτες τους μια μακραίωνη ιστορία κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής περιθωριοποίησης, ανθρώπων-μελών δηλαδή πολιτιστικών, κοινωνικών και γλωσσικών μειονοτήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες· και βεβαίως ανθρώπων νέων, κάθε προέλευσης, εθνότητας και χρώματος. Ο Ομπάμα πήρε το 96% των ψήφων των μαύρων των ΗΠΑ, που συμμετείχαν μαζικά στις εκλογές αυτές· το 76% των ψήφων των Ισπανόφωνων· το 68% των ψήφων των νέων σε ηλικία ανθρώπων και το 72% των ψήφων των νέων ψηφοφόρων. Οι άνθρωποι-μέλη δηλαδή παραγκωνισμένων μέχρι και σήμερα μειονοτήτων, αλλά και νέοι άνθρωποι που μπορεί να νιώθουν εξίσου παραγκωνισμένοι ή ξεχασμένοι από την κοινωνία τους και που ονειρεύονται μια άλλη κοινωνία από αυτή την οποία αρχίζουν να βλέπουν γύρω τους, συσπειρώθηκαν. Και αφού επέλεξαν πριν λίγους μήνες τον Ομπάμα ως Δημοκρατικό υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές έναντι της Χίλαρι, τον έβγαλαν τώρα πρόεδρο: έβγαλαν τον δικό τους πρόεδρο. Βρισκόμαστε, νομίζω, μπροστά σε ένα τεράστιας συμβολικής σημασίας γεγονός. Κι αυτό φαίνεται μεταξύ άλλων στα δακρυσμένα πρόσωπα των μαύρων υποστηρικτών του στα πλάνα του CNN από την νικητήρια ομιλία του Ομπάμα. Από σήμερα, και ο πιο παραπεταμένος κοινωνικά μαύρος ή Ισπανόφωνος, ο πιο απογοητευμένος νέος που δυσκολεύεται στο ξεκίνημα της ζωής του, ο οιοσδήποτε ένιωθε ότι το χρώμα του, η ηλικία του ή άλλοι παράγοντες τον βάραιναν μπορεί να πει ότι έχει τον δικό του πρόεδρο: έναν άνθρωπο για πρώτη φορά όχι λευκό αλλά μαύρο, όχι μεσήλικα αλλά νέο ο οποίος συγκεντρώνει και ενσαρκώνει στο πρόσωπό του τις ελπίδες, τα όνειρα και τους καημούς όλων αυτών των άφωνων μέχρι σήμερα και αδύναμων κοινωνικά και πολιτικά ανθρώπων. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό σημαίνει ότι ο πρόεδρος Ομπάμα έχει ένα πολύ, πάρα πολύ μεγάλο βάρος να σηκώσει στους ώμους του. Καλή του τύχη λοιπόν. Καλή σου τύχη, πρόεδρε Ομπάμα.

20 σχόλια:

Meropi είπε...

Καλημέρα Γεράσιμε μου,
το πιστεύεις ότι δεν μπορώ να χαρώ ακόμη?? Περιμένω την επίσημη ανακήρυξη για να σιγουρευτώ. Δεν ξεχνώ τι έπαθε ο Αλ Γκορ...
Είναι αλήθεια ότι μας απελευθέρωσε πολλές ελπίδες ο Ομπάμα και πράγματι αυτές οι ελπίδες βαραίνουν πολύ στους ώμους του.
Ας περιμένουμε να δούμε....

Lampa είπε...

Χάρηκα πάρα πολύ σήμερα το βράδυ!!

Αν και δεν περιμένω και πάρα πολλά όσον αφορά εμάς αλλά το ότι και μόνο είναι μαύρος δείχνει ότι κάτι αλλάζει σε εκείνη τη χώρα!

fevis είπε...

Καλημέρα.. Ζούμε ιστορικές στιγμές πράγματι... Μακάρι να σταθεί αντάξιος των τόσων προσδοκιών... Και κυρίως, μακάρι να κάνει πραγματικότητα την αλλαγή που τόσοι άνθρωποι, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, περιμένουν από εκείνον...

gerasimos είπε...

meropi καλημέρα. Ας περιμένουμε όπως είπες κι εσύ να δούμε. Τώρα νομίζω αρχίζει το πραγματικό ενδιαφέρον της ιστορίας που λέγεται Ομπάμα.

lampa εγώ θα έλεγα ότι μια τέτοιου μεγέθους πολιτική αλλαγή σε μια τέτοιoυ μεγέθους χώρα θα μπορούσε να επηρεάσει ακόμη και την Ελλάδα, με τρόπους που αυτή τη στιγμή ίσως δε φανταζόμαστε.

fevis καλημέρα. Όπως είπα στην ανάρτηση έχει επωμιστεί ένα πολύ μεγάλο φορτίο ονείρων, ελπίδων και προσδοκιών. Το πώς θα το διαχειριστεί μένει να το δούμε.

phlou...flis είπε...

Σίγουρα ενέπνευσε για να κινητοποιήσει τους συνήθως απαθείς συμπατριώτες του και να καταγάγει σπουδαία νίκη. Ας κρατήσουμε μικρό καλάθι.
Δείτε και την άποψη ενός αυστραλιανού δημοσιογράφου, στη σημερινή "Eλευθεροτυπία", εδώ

gerasimos είπε...

phlou...flis ενδιαφέροντα τα όσα λέει ο Αυστραλός δημοσιογράφος για τον Ομπάμα και εναντίον της αγιοποίησής του. Νομίζω ότι ούτως ή άλλως δεν θα ήταν ποτέ δύσκολο για τον Ομπάμα, απ' τη στιγμή που πήρε το χρίσμα του δημοκρατικού υποψηφίου, να νικήσει στις εκλογές. Ύστερα από οκτώ χρόνια Μπους, ενός απαράδεκτου προέδρου που κυβέρνησε επί τόσα χρόνια τις ΗΠΑ σχεδόν από σπόντα, κερδίζοντας δυο εκλογικές αναμετρήσεις παρά τρίχα (παρά τρίχα το 2004, την πρώτη φορά το 2000 ούτε καν αυτό), όποιος κι αν ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών, εκτός αν έκανε τραγικά λάθη - όπως έκανε ο τότε δημοκρατικός υποψήφιος Κέρι πριν τέσσερα χρόνια που κι αυτός θα μπορούσε να είχε κερδίσει - θα νικούσε στις εκλογές. Το ότι αυτός ο υποψήφιος ήταν ο Ομπάμα, ένας μαύρος, έχει νομίζω κι αυτό την ιδιαίτερη, ξεχωριστή σημασία του και όπως είπα μένει να δούμε πολλά πράγματα.

δεσποιναριον είπε...

Αχ να μη τους απογοητευσει ολους αυτους Γερασιμε. Την ψυχολογησες μια χαρα την εικονα που ειδες.
Παντως αν κοιταξουμε τους αριθμους θα δουμε οτι η ψηφος προτιμησης 52% εναντι 46% δεν ειναι και τεραστια. Βεβαια το εκλογικο συστημα με τις εδρες ευνοει τετοιες καταστασεις και δημιουργει ισχυρες κυβερνησεις. Η αυξημενη προσελευση ψηφοφορων ηταν και απο τα δυο στρατοπεδα.
Πραγματικα ομως ειναι συγκινητικο να βλεπεις την ικανοποιηση ολων των ταλαιπωρημενων πολιτων και την ελπιδα στα ματια τους. Προσθετω λοιπον κι εγω μια ευχη, ο καινουργιος προεδρος των ΗΠΑ να διακριθει ο καλυτερος μετα απο τον απερχομενο χειροτερο ολων των εποχων. Καλησπερα Γερασιμε.

gerasimos είπε...

δεσποιναριον πάντως να αποδειχθεί χειρότερος του Μπους αποκλείεται... οπότε μπορούμε ΚΑΙ απ' αυτή την άποψη να αισιοδοξούμε.;-)

Unknown είπε...

Καλά τα είπες Γεράσιμε, διότι πράγματι θα επηρεάσει η εκλογή του.
Ψηφίστηκε κυρίως από τους Αφρινοαμερικανούς από μορφωμένους λευκούς, νέους, Λατίνους και από Ισπανόφωνους.
Οι πάνω από 65 και οι "βλάχοι" του Νότου πήγαν στο McCain.
Όσο για τον Αυστραλό, είναι γνωστός για το πολεμικό του στυλ και την αγάπη του προς τον Hugo Chavez.

Locus Publicus είπε...

Είναι η επιστροφή της ελπίδας που τόσο έχουμε ανάγκη. Περιέχει ουσία, αλλά και τον απαραίτητο συμβολισμό. Μπορούμε να είμαστε όσο αρνητικοί θέλουμε, αλλά το γεγονός είναι πως κάτι κινείται, κάτι γίνεται. Η πολιτική συμμετοχή επιστρέφει στην Αμερική. Κανείς φίλοι μου δεν έλυσε κανένα πρόβλημα χωρίς πρώτα να το αντικρύσει κατάματα. Φίλε Γεράσιμε, συμφωνώ με τον τόνο και το ύφος του πόστ σου. Νάσαι καλά.

ritsmas είπε...

Καλη τύχη σ αυτόν τον κυκεώνα που μπλέκεται. Θα πεις, επιλογή του είναι και επιλογή του αμερικανικού λαού.... Θα δούμε πώς θα τα πάει, γιατί φαντάζομαι ότι θα πνιγεί από τις πιέσεις.

Ανώνυμος είπε...

Ο συμβολισμός που αναφέρεις είναι σημαντικός. Μακάρι ο νέος πρόεδρος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών που τον ψήφισαν και να μην αποδειχθεί ένα πολιτικό υβριδικό προιόν εξασφαλισμένης λαοφιλίας όντας μαύρος (έστω κατά το ήμισυ της καταγωγής του ) με κοινωνικά χαρακτηριστικά λευκού(σπουδές...)και χολυγουντιανή ομορφιά. Ποιό ήταν το ποσοστό του στις γυναίκες ψηφοφόρους;

αθεόφοβος είπε...

Λόγω του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει το ποστ σου το έβαλα λίνκ σε αντιστοίχου περιεχομένου ποστ που έγραψα.
http://atheofobos.blogspot.com/2008/11/blog-post_06.html

Ανώνυμος είπε...

...και επίσης από το 77% των εβραίων αμερικανών ψηφοφόρων,(που παραδοσιακά διαλέγουν 70-80% Δημοκρατικούς υποψηφίους).

Unknown είπε...

Έχει δίκιο ο φίλος "abravanel" Γεράσιμε. Ξέχασα να το αναφέρω αν και είναι ιδιαίτερα σημαντικό.

Ανώνυμος είπε...

Λες, βρε Γεράσιμε, να δούμε ένα άλλο πρόσωπο της Αμερικής; Δεν μπορεί όλη η υφήλιος να έχει πέσει τόσο έξω και να έχουμε ενθουσιαστεί άδικα, ε;...

Ξέροντας πολύ καλά, ότι η αμερικανική πολιτική είναι λίγο-πολύ δεδομένη, μπορούμε παρ' όλα αυτά να ελπίζουμε ότι θα δούμε αλλαγές, στο πλαίσιο του δυνατού.

Πάντως, και μόνο το γεγονός ότι με την εκλογή του εκπροσωπείται πλέον και η άλλη Αμερική, είναι ελπιδοφόρο.

gerasimos είπε...

mariana έχει μεγάλη σημασία νομίζω η συσπείρωση όλων αυτών των μειονοτήτων αλλά και ηλικιακών ομάδων νέων κυρίως ανθρώπων πίσω από τον Ομπάμα. Θα την έλεγα τουλάχιστον εντυπωσιακή.

locuspublicus μακάρι να 'ναι ακριβώς όπως τα λες. Πάντως η ελπίδα ότι υπάρχει ζωή και μετά Μπους (πως λέμε μετά θάνατον;) υπήρχε κάπου κρυμμένη νομίζω, απλώς τις τελευταίες μέρες βγήκε από την κρυψώνα της.

ritsmas ο οιοσδήποτε συγκέντρωνε και ενσάρκωνε όπως ο Ομπάμα στο πρόσωπό του τις ελπίδες, τα όνειρα και τους καημούς όλων αυτών των - όπως είπα και στην ανάρτηση - άφωνων μέχρι σήμερα και παραγκωνισμένων κοινωνικά και πολιτικά ανθρώπων δε θα μπορούσε νομίζω παρά να νιώθει ένα πολύ μεγάλο βάρος στους ώμους του.

balloon το ποσοστό των γυναικείων ψήφων για τον Ομπάμα ήταν 56% σύμφωνα με ένα exit poll τoυ CΝΝ.

αθεόφοβος ωραία.

abravanel κι αυτό ενδιαφέρον αν και όπως είπες στην παρένθεση όχι περίεργο.

δενδρογαλή το άλλο πρόσωπο της Αμερικής ήδη το είδαμε νομίζω, στα πρόσωπα και κυρίως ατη συσπείρωση όλων αυτών των ανθρώπων που αναφέρω στο ποστ, οι οποίοι και έφτασαν τον Ομπάμα μέχρι την προεδρία με τη μαζική τους υποστήριξη.

doctor είπε...

Ας ελπίσουμε ότι θα αλλάξει κάτι.
Τουλάχιστον με τον Ομπάμα υπάρχει ελπίδα ενώ με τον Μακ Κέην και την βλαχάρα από την Αλάσκα δεν υπήρχε καμία ελπίδα.

Iliaxtida είπε...

καλη του τυχη και να προσεχει...

gerasimos είπε...

doctor όντως.

Iliaxtida ...τις κακοτοπιές. ;-)