Βλέπω αρκετούς ανθρώπους γύρω μου, στα «social media» και αλλού, που θεωρούν, ψυχρά και αποστασιοποιημένα, με αφορμή την απεργία πείνας του για να σπουδάσει και όλα όσα γίνονται και συζητούνται γύρω απ’ αυτή, ότι ο Νίκος Ρωμανός είναι ένας άμυαλος νεαρός στην καλύτερη περίπτωση, ένας επικίνδυνος εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου στη χειρότερη, που έκανε λάθη και πρέπει να πληρώσει. Λένε πολλά περισσότερα, περιφερειακά, αλλά εκεί μπορεί να μαζευτεί το όλο argument - στα λάθη (του) που πρέπει να πληρωθούν. Λάθος είναι όταν φεύγεις και διαπιστώνεις ότι ξέχασες να πάρεις τα σκουπίδια. Ή όταν οδηγείς και μιλάς στο κινητό. Αλλά όταν στα 15 σου βγαίνεις μια βόλτα με τον κολλητό σου στα Εξάρχεια και καταλήγεις να ξεψυχάει στην αγκαλιά σου πυροβολημένος κατάστηθα, όχι, δεν έχεις κάνει κάτι λάθος. Όταν ζεις σε μια χώρα που αδυνατεί να σου απαντήσει στο ερώτημα γιατί έγινε αυτό, σε εσένα και όλους τους συνομηλίκους σου, πάλι δεν έχεις κάνει κάτι λάθος. Όταν βλέπεις από το 2008 μέχρι σήμερα τη χώρα αυτή να καταρρέει, να βυθίζεται σε ένα τέλμα ψεμάτων, υποκρισίας, να θυσιάζεται ένας ολόκληρος λαός και μαζί του η ίδια η δημοκρατία στο βωμό της «οικονομίας» και των «αγορών», όχι, ούτε εδώ έχεις κάνει κάποιο λάθος. Σε αυτό τον εξαγριωμένο καπιταλισμό του 21ου αιώνα θα πηγαίνεις αξύριστος και ρακένδυτος στην τράπεζα, μια από τις δεκάδες της χώρας, για να πληρώσεις σε έναν κουστουμαρισμένο, φρεσκοξυρισμένο υπάλληλο τα οφειλόμενα στο παραδομένο επί τεσσαρακονταετία στην κλεπτοκρατία και τη διαπλοκή με μεγαλοεπιχειρηματίες, καναλάρχες και δεν συμμαζεύεται ελληνικό κράτος. Και αν αυτό όλο δεν σου αρέσει, ε, είσαι λάθος. Και θα κάνεις λάθη. Λάθη που θα πληρώσεις, λάθη που όλοι οι υπόλοιποι νομοταγείς πολίτες, που σε κρίνουμε από το Facebook ή όπου αλλού, δεν κάνουμε. Που να σηκώνεσαι τώρα.
*γράφτηκε για το
thegreekcloud
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου