Σαν πας στην Καλαμάτα

Πριν λίγες μέρες βρέθηκα για μια ευχάριστη περίσταση στην Καλαμάτα. Και έκανα το λάθος, ένα βράδυ που δοκίμαζα νοστιμότατες τοπικές γεύσεις ("γουρνοπούλα" και άλλα τέτοια εδέσματα) να ανοίξω πολιτική συζήτηση με τους συμπαθέστατους οικοδεσπότες-συνδαιτυμόνες μου. Οι οποίοι, χωρίς να απωλέσουν λεπτό τα χαμόγελά τους, μου μιλούσαν ενθουσιώδεις για τη χρυσή πενταετία Καραμανλή που ανέλαβε τα ηνία της χώρας μετά τον σατανικό Σημίτη και πριν τον γιο του Βελζεβούλ ΓΑΠ που γκρέμισε ό, τι είχε οικοδομήσει ο προκάτοχός του και έβαλε τη χώρα στο ΔΝΤ, για τον προσηνή Σαμαρά που καταδέχεται στα πάτρια εδάφη της Μεσσηνίας να τον φωνάζουν μέχρι και "Αντώνη", για την "υστερική" Πρόεδρο της Βουλής που υπερασπίζεται τη Χρυσή Αυγή (κάποια στιγμή τους είπα ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί κατ' εμέ και καταρχάς ένα τοξικό παράγωγο του κληρονομημένου, αποτυχημένου πολιτικού συστήματος με πυλώνες τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά όπως συνέβαινε καθ' όλη τη βραδιά κανείς δεν με πρόσεχε), για το γιο κάποιου υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ που κάτι έκανε κακό (δεν θυμάμαι τι ακριβώς γιατί εκείνη τη στιγμή προσγειωνόταν η ψητή γουρνοπούλα στο τραπέζι) αλλά από λεπτότητα οι βουλευτές της ΝΔ δεν αναφέρονται σε αυτό (πραγματικά, βουλευτές όπως ο Α.Γεωργιάδης φημίζονται για τους λεπτούς τους τρόπους), για το ότι κάθε άλλο παρά ακροδεξιά θα την έλεγε κανείς τη ΝΔ του Α.Σαμαρά (όταν μίλησα για το "μαύρο" στην ΕΡΤ ως μια ακροδεξιότατη πράξη φίμωσης της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης πάλι κανείς δεν πρόσεχε) και άλλα τέτοια.

Ηθικόν δίδαγμα: μην ανοίγετε πολιτικές συζητήσεις στην ωραιότατη αυτή γη (γενέτειρα και πολλών πολιτικών μας) που γνωρίζουμε ως Πελοπόννησο. Και αν τις ανοίξετε κατά λάθος, μπουκωθείτε με τοπικές λιχουδιές μέχρι να ξεχάσετε όλους τους προβληματισμούς σας και πάτε, εν συνεχεία, νωρίς για ύπνο. Την επομένη, θα είστε φρέσκοι για το ταξίδι της επιστροφής.