Δέκα χρόνια χωρίς τον Κορνήλιο Καστοριάδη

Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από το θάνατο του Κ.Κ. Με αυτή την αφορμή, ένα πρώτο post (ίσως ακολουθήσουν κι άλλα).
Σήμερα ο λόγος στον ίδιο: ηχητικό ντοκουμέντο από ομιλία του στον Τριπόταμο της Τήνου, τον Αύγουστο του 1994, με θέμα: «Η Δύση, το Βυζάντιο και η σχέση μας με την παράδοση».
Ακούτε εδώ
Η ομιλία έκλεινε ως εξής: «Εάν μπορέσουμε να αφομοιώσουμε δημιουργικά τον απέραντο πολιτισμικό πλούτο που δημιούργησε η Δύση - ο οποίος εμπεριέχει, έστω και ανεπαρκώς, την αρχαία ελληνική αναφορά - θα μπορέσουμε ίσως να μιλήσουμε μιαν πραγματικά δική μας γλώσσα και να παίξουμε την παρτίδα μας σε μια νέα πολιτισμική συμφωνία. Αλλιώς, θα εξακολουθήσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας και να καλλιεργούμε την περιθωριακή μας ασημαντότητα».

Ταξιδεύοντας στη Βόρειο Ελλάδα

Καστοριά...στα φετινά Ραγκουτσάρια.


Γρεβενά, στο Σπήλαιο.


Πέρσι το χειμώνα στα Γρεβενά.


Και ολίγη Κεντρική Ελλάδα: Τσαγκαράδα Πηλίου. Η είσοδος στον Αστυνομικό Σταθμό από το παράθυρο μέσω...σκάλας.


Παλιό σπίτι στις Πρέσπες.


Επ! Τι κοιτάς εσύ; Ο Γίγας (έτσι τον έλεγαν) σε έναν ξενώνα στις Πρέσπες.


Οι 'Μπούλες' στη Νάουσα...


...και η 'νύφη'.

Βιβλία και blogs

Διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον όλο και περισσότερα blogs, και πραγματικά απολαμβάνω το καθένα ξεχωριστά. Στο τέλος όμως κλείνοντας το κομπιούτερ, δεν μου έχει μείνει το παραμικρό, σε τεράστια αντίθεση με την τόσο γεμάτη αίσθηση που έχω κλείνοντας ένα ωραίο βιβλίο - αίσθηση που διαρκεί μάλιστα. Παρά το ότι διαβάζοντας blogs μπορεί να γελάσω και να βρω συναρπαστικά πράγματα, το μόνο που μένει αργότερα είναι η ζαλάδα από την οθόνη. Όσο για τη δυνατότητα επικοινωνίας που προσφέρουν τα blogs, διαβάζοντας ένα ενδιαφέρον βιβλίο νιώθω και ότι ταυτόχρονα επικοινωνώ, και μάλιστα σε βάθος, με τον συγγραφέα. Άραγε θα μπορέσουν ποτέ τα blogs να συγκριθούν με την ανάγνωση ενός βιβλίου;

Τί είναι επιστήμη στην Ελλάδα;

Επιστήμη στην Ελλάδα είναι οποιοσδήποτε τομέας της γνώσης στον οποίο ένας διαδηλωσάκιας αιώνιος φοιτητής με αλογοουρά αυτής της γενιάς μπορεί να ξεπεράσει το σημείο όπου έφτασε ο διαδηλωσάκιας αιώνιος φοιτητής με αλογοουρά της προηγούμενης γενιάς.

Τί είναι επιστήμη;

"Επιστήμη είναι οποιοσδήποτε τομέας της γνώσης στον οποίο ένας ηλίθιος αυτής της γενιάς μπορεί να ξεπεράσει το σημείο όπου έφτασε η ιδιοφυία της προηγούμενης γενιάς."
(Παρατίθεται από τον Umberto Eco στο "Με το βήμα του κάβουρα", Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2006, σελ. 476.)

Ο καλός μας ο καιρός

'Ομορφη μέρα σήμερα...ζεστή, ηλιόλουστη. Αναρωτιέμαι όμως: o χειμώνας πέρασε υπερβολικά, ανησυχητικά ήπιος. Και ήδη έχουμε θερμοκρασίες Απρίλη, ενώ ακόμη δεν πρόλαβε να μπεί ο Μάρτης...

Περί μεταναστών

Στη χώρα που οι κάτοικοί της προτιμούν να "ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα" παρά να αποκτήσουν έναν οι ίδιοι, όπως λέει μια παλιά παροιμία, δεν προκαλούν, δυστυχώς, έκπληξη τέτοια και παρόμοια περιστατικά, όπως αυτό που περιγράφει ο gazi kaplani στο blog του. Οι Έλληνες έχουμε πολλά καλά ως λαός, είμαστε όμως και βαθιά συμπλεγματικοί άνθρωποι. Αισθανόμαστε άνετα όταν μας εκπροσωπεί στη Eurovision ένας αλλοδαπός τραγουδιστής, εφόσον πρόκειται για έναν pop διαγωνισμό, που κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν ασχολείται μαζί του στα σοβαρά. Υποσυνείδητα θεωρούμε αυτόν τον άνθρωπο κατώτερό μας πολιτισμικά, αισθητικά, και γενικότερα, κι έτσι κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια, ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας. Όταν όμως είναι καλύτερος μαθητής από τα παιδιά μας στο σχολείο, όταν γράφει καλύτερα από εμάς στις εφημερίδες και μάλιστα γράφει και ωραία βιβλία (αν είναι ποτέ δυνατόν!), όταν είναι καλός μουσικός, ποιητής, καλός σε ο,τιδήποτε και, κυρίως, καλύτερός μας, αυτό το γεγονός αφυπνίζει τον εγωισμό μας. Και τότε, αχ τότε, αλίμονό του...