Περί μεταναστών

Στη χώρα που οι κάτοικοί της προτιμούν να "ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα" παρά να αποκτήσουν έναν οι ίδιοι, όπως λέει μια παλιά παροιμία, δεν προκαλούν, δυστυχώς, έκπληξη τέτοια και παρόμοια περιστατικά, όπως αυτό που περιγράφει ο gazi kaplani στο blog του. Οι Έλληνες έχουμε πολλά καλά ως λαός, είμαστε όμως και βαθιά συμπλεγματικοί άνθρωποι. Αισθανόμαστε άνετα όταν μας εκπροσωπεί στη Eurovision ένας αλλοδαπός τραγουδιστής, εφόσον πρόκειται για έναν pop διαγωνισμό, που κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν ασχολείται μαζί του στα σοβαρά. Υποσυνείδητα θεωρούμε αυτόν τον άνθρωπο κατώτερό μας πολιτισμικά, αισθητικά, και γενικότερα, κι έτσι κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια, ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας. Όταν όμως είναι καλύτερος μαθητής από τα παιδιά μας στο σχολείο, όταν γράφει καλύτερα από εμάς στις εφημερίδες και μάλιστα γράφει και ωραία βιβλία (αν είναι ποτέ δυνατόν!), όταν είναι καλός μουσικός, ποιητής, καλός σε ο,τιδήποτε και, κυρίως, καλύτερός μας, αυτό το γεγονός αφυπνίζει τον εγωισμό μας. Και τότε, αχ τότε, αλίμονό του...