Ο ζωγράφος: Παναγιώτης Τέτσης
Καμιά φορά η ζωή μας αναγκάζει να τρέξουμε. Σε αγώνες στημένους, με δανεικά ή ακόμη και κλεμμένα έπαθλα, και νικητές προδιαγραμμένους. Όταν αυτό συμβαίνει όχι σε ένα αλλά σε περισσότερα του ενός μετερίζια, λίγος χρόνος μένει για ενασχόληση με σκοπούς πιο ευγενείς, όπως το blog, που απαιτούν ψυχική νηνεμία. Μέχρι να...καταλαγιάσουν οι δυνατοί άνεμοι και να βρεθεί φιλικό λιμάνι, όλα παραμένουν ρευστά και ακαθόριστα. Προς το παρόν, ο χρόνος λίγος, και γεμάτος αποπνικτική καθημερινότητα. Έρχονται μέρες καλύτερες.
5 σχόλια:
Και προχωράμε κι όπου μας πάει, αλλά κι όπου αποφασίσουμε να το πάμε εμείς. Καλημέρα
Άνεμο ούριο σου εύχομαι για νάναι οι μέρες σου πλόιμες.
Ευχές για γρήγορη αποκατάσταση της ψυχικής ηρεμίας!
Mou aresei poly to "erxondai meres kalyteres"!
Euxomai ourious anemous...
doratsirka gitsaki και identitycafe να'στε καλά, κι ευχαριστώ για τις ευχές.
Δημοσίευση σχολίου