Δεν είμαι από δω

Βρέχει. Τα ακουστικά στ’ αυτιά και στο ραδιόφωνο Δεύτερο Πρόγραμμα. Μια νεανική, ανεβαστική φωνή αγκαζέ με μια μελωδία που σε ταξιδεύει μου λέει ‘δεν είμαι από δω’. Η φωνή ανήκει στον Παύλο Παυλίδη και μου θυμίζει το φίλο μου το Γιώργο, που μου χάρισε κάποτε ένα cd με τραγούδια του Παυλίδη. Πόσες και πόσες διαδρομές δεν έκανα οδηγώντας σε όρη και βουνά, σε θάλασσες και αμμουδιές με συντροφιά τις ταξιδιάρικες και ταξιδευτικές αυτές μελωδίες. Ο Γιώργος βέβαια δε μένει πια εδώ, έφυγε για τη Φινλανδία, παρέα με τη Φινλανδή φίλη του, αρχικά για να συνεχίσει τις σπουδές του στη φιλοσοφία και εν συνεχεία για να μείνει. Άρχισε σιγά-σιγά να μιλάει και τη γλώσσα και τώρα φαντάζομαι αραιά και που θα κατεβαίνει στην Ελλάδα. Από τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο ακούω ότι η κυβέρνηση θέλει να μειώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων για να εξοικονομήσει χρήματα που χρειάζονται για να μπαλωθούν τρύπες, να πληρωθούν δανειστές, να πειστούν δύσπιστοι Ευρωπαίοι για την εντιμότητά μας και τη σοβαρότητά μας ως χώρα. Αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα: ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ακριβώς τι μισθούς παίρνουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Ο πρωθυπουργός, στη συζήτηση στη Βουλή για την ιθαγένεια στους μετανάστες, επιμένει ότι ‘Έλληνας και γεννιέσαι και γίνεσαι’. Εγώ κύριε πρωθυπουργέ, παρότι ήδη γεννήθηκα Έλληνας οπότε ως προς αυτό δεν έχω επιλογή, δεν θέλω να γίνω Έλληνας. Αν Έλληνας είναι αυτός που τσαλαπάτησε τα μέτρα κατά του καπνίσματος, που καβαλάει με την αμαξάρα το πεζοδρόμιο, που κλείνει με τα τρακτέρ ή ό, τι άλλο βρει δρόμους. Ή αυτός που έχει κάνει την Ελλάδα τη φτωχότερη χώρα της παλιάς ΕΕ αλλά και με τους πιο παχύσαρκους κατοίκους (!), που λέει ‘ωχ αδερφέ εγώ θα σώσω τον κόσμο’ και χώνεται βαθύτερα στον καναπέ, που νομίζει ότι είναι τόσο σπουδαίος που κατεβαίνει στους δρόμους με το ΛΑΟΣ για να μη γίνουν κι άλλοι σαν κι αυτόν. Να μη γίνουν Έλληνες. Ένας άλλος φίλος, στην ηλικία του Γιώργου, φεύγει αυτές τις μέρες για τη Βενεζουέλα. Έχει συγγενείς εκεί, θα ψάξει μια καλύτερη τύχη. Κι ένας τρίτος φίλος, που ζει στην Αγγλία εδώ και χρόνια, μου λέει ότι βλέπει κάθε μέρα στις ειδήσεις την Ελλάδα και στεναχωριέται, γιατί τη βλέπει για όλους τους λάθος λόγους. Γι’ αυτό κι εγώ, τραγουδάω μαζί με τον Παυλίδη: δεν είμαι από δω.