20 Ιουν 2014

Περί καρότων και άλλων ζαρζαβατικών

Εδώ και καμία δεκαετία η πραγματικότητα ξεπέρασε τον επαγγελματία σκανδαλοθήρα Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Όταν ολόκληρο το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι μιας χώρας γίνεται ένα τεράστιο σκάνδαλο, δεν έχει νόημα να κάνεις μια σκανδαλοθηρική εκπομπή  που προβάλλοντας επιμέρους, μικρά σκάνδαλα προσπαθεί να βγάλει το ψωμάκι της. Και από αυτό το σημείο και πέρα ο σκανδαλοθήρας δημοσιογράφος έχασε τον raison d'être του. Δεν είχε όχι μόνο λόγο ύπαρξης πια, αλλά ούτε καν λόγο σκέτο, στα πράγματα.

Πράγμα δύσκολο να το αποδεχτεί ένας άνθρωπος που επί χρόνια μεσουρανούσε τηλεοπτικά στη βαλκανική αυτή άκρη ως σκανδαλοκυνηγός, με ολόκληρη την Ελλάδα να ξενυχτάει παρακολουθώντας τον δικό της Marat να ξεσκεπάζει και να παραδίδει στη γκιλοτίνα της ανυποληψίας και της χλεύης τους εχθρούς του λαού.

Ο Marat ως γνωστόν εξέδιδε, από το 1789 ως το 1792 την πιο εμπρηστική απ’ όλες τις επαναστατικές εφημερίδες που τιτλοφορούνταν «Ο φίλος του λαού», ζητώντας – και ουκ ολίγες φορές επιτυγχάνοντας – το θάνατο όλων όσων θεωρούσε «κακούς πολίτες».

Από τότε, πολλά άλλαξαν. Και σήμερα μια εφημερίδα ή ένα site υπ’ αυτό τον τίτλο θα θεωρούνταν εξόφθαλμα λαϊκιστικά. Ενώ η «Ζούγκλα», χωρίς να λαϊκίζει σου περνάει εμμέσως πλην σαφέστατα, το μήνυμα ότι όπως και στη ζούγκλα τη γνωστή, των θηρίων των τετράποδων έτσι και σ’ αυτή των δίποδων, όλα επιτρέπονται. Αρκεί να μας κινήσουν το ενδιαφέρον. Και σαφώς, ένας άγνωστος μέχρι πρότινος, συμπαθητικός σε πολύ κόσμο  υποψήφιος της Αριστεράς για τη δημαρχία της μεγαλύτερης πόλης της χώρας, που τα κατάφερε εντυπωσιακά καλά στη μάχη του με τον δήμαρχο στις πρόσφατες εκλογές, μας κινεί το ενδιαφέρον συθέμελα.

Το μόνο αξιοπερίεργο, στο όλο πράγμα; Τα θηρία, δίποδα ή τετράποδα, τα καρότα ποτέ δεν τα συγκινούσαν. Ήταν, ανέκαθεν, σαρκοβόρα.

*γράφτηκε για το thegreekcloud

Δεν υπάρχουν σχόλια: