O καιρός των τσιγγάνων

Ζουν ανάμεσά μας, σε εγκαταλειμμένα οικόπεδα, σε αλάνες, σε γειτονιές κοντινές αλλά τόσο ανοίκειες, λίγα μέτρα από τις πόρτες μας. Η αλλόκοτη εικόνα τους καθρεφτίζεται στην καλογυαλισμένη επιφάνεια της ζωής μας και τη μαγαρίζει. Η περιπλάνηση, παράδοση ίσως για τους ίδιους αλλά και επιβεβλημένη, γιατί χαλάνε την αγοραία αισθητική που με τόσους κόπους και χρήματα επιβάλαμε στο ελληνικό τοπίο. Η παρουσία τους, όταν μπουν στο δρόμο μας σέρνοντας το βιός τους ή τρέχοντας να προλάβουν τη ζωή που τρέχει εμπρός στα μάτια τους, μας είναι από αδιάφορη έως ενοχλητική. Το θέαμά τους παραφωνία για το βλέμμα μας, που δεν μπορεί να τους εντάξει σε μια γνώριμη κατηγορία προκατασκευασμένων εικόνων, και γι' αυτό μπερδεύεται. Ίσως γιατί είναι ο Άλλος για όλους εμάς. Πρόκειται για πλάσματα που δεν φαίνεται να υπακούν στις εντολές που δεχόμαστε στωικά από τη δική μας καθημερινότητα, που δεν ανήκουν στο μικρό μας, νοικοκυρεμένο σύμπαν.

Τα γυάλινα τείχη

Οδηγώντας κάθε μέρα, στρέφω το βλέμμα μου στα σκληρά, ανέκφραστα πρόσωπα των άλλων οδηγών. Πρόσωπα που δεν αφήνουν την ανθρώπινη υπόσταση του ιδιοκτήτη τους να αναδυθεί στην επιφάνεια. Αυτή η απουσία ανθρώπινης έκφρασης έχει καταντήσει πρόκληση για μένα, που έχω φτάσει να αναζητώ το ανέφικτο: ένα ανθρώπινο πρόσωπο πάνω στην αφιλόξενη επιφάνεια του οποίου δεν θα τσακιστεί το βλέμμα μου, για να θρυμματιστεί στη συνέχεια σε μυριάδες κομματάκια. Κι όσο το αναζητώ, τόσο απατηλή μου μοιάζει η αναζήτηση. Άλλωστε, κοινό γνώρισμα όλων αυτών των γυάλινων προσώπων είναι τα γυαλιά ηλίου, που κρύβουν το αποκαλυπτικό ίσως βλέμμα. Και στην επιφάνειά τους καθρεφτίζεται το δικό μου, σκληρό και αδιάφορο προσωπείο. Καιρός να βγάλω τα γυαλιά. Κι ας με τυφλώσει ο πρωινός ήλιος.

Παιδικά διαβάσματα

Ως παιδί περνούσα ώρες και ώρες διαβάζοντας αυτό που σήμερα θα λέγαμε παιδική λογοτεχνία. Η εικόνα μου ξαπλωμένος με ένα βιβλίο στα χέρια (από μικρός ήμουν τεμπελάκος) είναι από τις πιο χαρακτηριστικές που θυμάμαι. Σκέφτηκα λοιπόν να ανεβάσω ένα post με δέκα (τελικά βλέπω βγήκαν περισσότερα) "παιδικά" βιβλία που διάβασα ξανά και ξανά, όπως μου έρχονται αυθόρμητα...και να προτρέψω τους σχολιαστές να θυμηθούν και δικά τους αγαπημένα και αξέχαστα πρώτα διαβάσματα.

Η σειρά είναι, εννοείται, τυχαία:

1) Ο Θησαυρός της Βαγίας (all time classic:-), Ζωρζ Σαρρή

2) Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, Άλκη Ζέη

3) Τα γενέθλια, Ζωρζ Σαρρή

4) Τα στενά παπούτσια, Ζωρζ Σαρρή

5) Τα ξύλινα σπαθιά (άλλο all time classic), Παντελής Καλιότσος

6) Το γαλάζιο κύπελλο, Τομίκο Ινούι

7) Όμορφη πορτοκαλιά μου, Μ. Ντε Βασκονσέλος

8) Ο θείος Πλάτων (το πρώτο που θυμάμαι να διάβασα), Άλκη Ζέη

9) Όλα θα πάνε καλά (με συγκίνησε βαθιά αλλά δε θυμάμαι συγγραφέα, νομίζω Γερμανός)

10) Το ψέμα (ίσως μου πέρασε ασυνείδητα την εικόνα της Θεσσαλονίκης ως χαμένης Γης της Επαγγελίας), Ζωρζ Σαρρή

11) Κοντά στις ράγες (συναισθήματα αξέχαστα), Άλκη Ζέη

12) Το καπλάνι της Βιτρίνας (αυτό κι αν είναι αξέχαστο), Άλκη Ζέη

13) Ο Σεριόζα, Βέρα Πάνοβα

ΟΚ, σταματώ εδώ!

Μικρή αγγελία

Έχουν αρχίσει να μαζεύονται τα e-mails από διψασμένους αναγνώστες που μου ζητούν καινούργιο post (πρέπει να είναι ήδη μερικές χιλιάδες, αν και ακόμα μετράω). Δύσκολο, με τόσες υποχρεώσεις (επισκέψεις στο ψυγείο και το μπαλκόνι, κοίταγμα ταβανιού) και τόση ζέστη! Αποφάσισα λοιπόν να αναθέσω το ανέβασμα νέων posts (το τεχνικό μέρος, το δημιουργικό το κρατάω για μένα, όχι παίζουμε) στη γραμματέα μου. Έχω ήδη βάλει και τη σχετική αγγελία στον 'Αγγελιοφόρο':

'Ζητείται νεαρά, ευπαρουσίαστη (ξεπόρτισε και η σύζυξ), με γνώσεις γραφομηχανής και στενογραφίας αλλά όχι στενόμυαλη, για εργασία σε ανερχόμενη εταιρία που δραστηριοποιείται στο χώρο των εκδόσεων ('publish a post' δε λέμε;). Αποδοχές ανάλογες προσόντων. Αποστείλατε φωτό.'

Édith Piaf (1915-1963)

Πάντα ήθελα να κάνω ένα post για την Εντίθ Πιάφ. Και το συνειδητοποίησα μόλις σήμερα. Μεγάλο ενδιαφέρον, εκτός βέβαια από τη φωνή της, έχει και η ζωή της.

Ίσως, το πιο ταλαιπωρημένο σπουργιτάκι του περασμένου αιώνα. Καλή ακρόαση!

Ακούτε:
1)Non, je ne regrette rien
2)La vie en rose

Το ερωτηματολόγιο του Proust

Παίρνω τη σκυτάλη από τη 3 parties a day και τον asteroid που με κάλεσαν να απαντήσω στο γνωστό ερωτηματολόγιο:

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Βουτιά σε κρύα θάλασσα μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα.

2. Τι σας κάνει να σηκώνεσθε το πρωί;
Το ξυπνητήρι που ακούγεται στο βάθος.

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Χτες το βράδυ με ένα σχόλιο που διάβασα σε ένα blog.

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Όλοι λένε ότι είμαι καλό παιδί, αυτοί ξέρουν (;).

5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Η βιασύνη.

6. Σε ποια λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα ορθογραφικά, αλλά και σε αυτά μέχρις ενός σημείου.

7. Με ποιαν ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσθε περισσότερο;
Όλοι ιστορικές προσωπικότητες είμαστε, άρα με κανέναν.

8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
Όσοι οδηγοί σταματάνε να περάσω σε μια διάβαση όταν περπατάω στο δρόμο.

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Το επόμενο.

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Πολύ προσωπική ερώτηση.

11. Ποιαν αρετή προτιμάτε σε έναν άνδρα;
Την τιμιότητα.

12. ... και σε μια γυναίκα;
Το χιούμορ.

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Όλοι εκτός από όσους γράφουν τραγούδια για τη Γιουροβίζιον.

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε, κάνοντας ντους;
Κανένα, απλά ακούω το νερό.

15. Το βιβλίο, που σας σημάδεψε;
Όλα του Κορνήλιου Καστοριάδη.

16. Η ταινία, που σας σημάδεψε;
Δεν με σημαδεύουν οι ταινίες. Εγώ τις σημαδεύω στα βιντεοκλάμπ πριν τις αρπάξει κανένα άλλο χέρι.

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Σε νεαρή ηλικία στο avatar μου.

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
Όλα τα γήινα χρώματα.

19. Ποια θεωρείτε ως μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Yet to come...

20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Κόκκινο κρασί.

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για το ότι επέστρεψα στην Ελλάδα από το εξωτερικό - αν και τώρα τελευταία 'γύρισε' το πράγμα.

22. Τι απεχθάνεσθε περισσότερο απ’ όλα;
Την έλλειψη χιούμορ σε αστείες στιγμές. Διόρθωση: σε όλες τις στιγμές.

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Τα ταξίδια.

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Η μοναξιά.

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Σε καμία. Αλλά μπορεί να μην πω ολόκληρη την αλήθεια.

26. Ποιο είναι το μόττο σας;
Ένας για όλους κι όλοι για έναν.

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Δεν θα επιθυμούσα να πεθάνω, ευχαριστώ πάρα πολύ.

28. Εάν συναντούσατε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσθε αυτό τον καιρό;
Ανυπομονησίας.

Η σκυτάλη τώρα στον I döda vinkeln, τον identity cafe, τη zoi20 και την Μαρω_Κ. Όχι θα μου γλιτώνατε!

Όταν χάθηκε το μέτρο της φύσης

Σήμερα Κυριακή 6 του Μάη και το θερμόμετρο δείχνει ήδη 30 βαθμούς. Αναρωτιέμαι πού θα φτάσει αυτό το θερμόμετρο, όταν μπει για τα καλά το καλοκαίρι. Το blog δέχεται προτάσεις για δροσερούς προορισμούς καλοκαιρινών διακοπών! (Είχα δεν είχα πάλι ταξιδιωτικό το έκανα το post.)

Το μέτρο της φύσης

Επιστρέφοντας από ένα τετραήμερο στα Ζαγοροχώρια, αναρτώ μερικές φωτογραφίες με τα σχετικά σχόλια.



Κατεβαίνοντας στα Γιάννενα.



Περπατώντας στο Δίλοφο...



...με την όμορφη πλατεία του.



Για γλυκά...στη Στέρνα, στο Καπέσοβο.



Ακόμα και στο βουνό μπορεί να πέσει κανείς σε μποτιλιάρισμα.



Η Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μολυβδοσκέπαστη...



...με τα τρεχούμενα νερά της.



Ανοιξιάτικες διαδρομές.



Γεφύρι στους Κήπους.