Οδηγώντας κάθε μέρα, στρέφω το βλέμμα μου στα σκληρά, ανέκφραστα πρόσωπα των άλλων οδηγών. Πρόσωπα που δεν αφήνουν την ανθρώπινη υπόσταση του ιδιοκτήτη τους να αναδυθεί στην επιφάνεια. Αυτή η απουσία ανθρώπινης έκφρασης έχει καταντήσει πρόκληση για μένα, που έχω φτάσει να αναζητώ το ανέφικτο: ένα ανθρώπινο πρόσωπο πάνω στην αφιλόξενη επιφάνεια του οποίου δεν θα τσακιστεί το βλέμμα μου, για να θρυμματιστεί στη συνέχεια σε μυριάδες κομματάκια. Κι όσο το αναζητώ, τόσο απατηλή μου μοιάζει η αναζήτηση. Άλλωστε, κοινό γνώρισμα όλων αυτών των γυάλινων προσώπων είναι τα γυαλιά ηλίου, που κρύβουν το αποκαλυπτικό ίσως βλέμμα. Και στην επιφάνειά τους καθρεφτίζεται το δικό μου, σκληρό και αδιάφορο προσωπείο. Καιρός να βγάλω τα γυαλιά. Κι ας με τυφλώσει ο πρωινός ήλιος.
10 σχόλια:
Ποιητική άνοιξη στα μπλογκς! Άραγε οι άλλοι αντέχουν το δικό μας αποκαλυπτικό βλέμμα κι εμείς βαστούμε να κοιτάξουμε το βλέμμα των άλλων; Έχουμε μάθει τόσα χρόνια με τους καθρέφτες....
L'enfer, c' est les autres, είχε πει ο Sartre.
Ποιητικότατη η άνοιξη...Το πιο προσωπικό σας ποστ κ.Γεράσιμε, at last! :)
Σαν τα ζόμπι, κυκλοφορούμε μέσα στους δρόμους χωρίς να έχουμε ένα βλέμμα για τους άλλους. Πολλές φορές ούτε καν για τα πράγματα που μας περιβάλλουν...
Καλά, ο Sartre είχε πει πολλές μ*******, μην το κάνουμε θέμα τώρα!
Αν και σ' αυτό μάλλον είχε δίκιο...Για λάθος λόγους! ;)
I döda vinkeln ναι, και μου βγήκε πολύ δύσκολα.
Συμφωνώ για τον Σαρτρ, αλλά σε αυτή την περίπτωση, έστω και κατά λάθος, είχε δίκιο.
Ένα θα πω (αν και όλο έτσι λέω και καταλήγω να λέω και δύο και τρία και περισσότερα!!!): το να οδηγείς με γυαλιά ηλίου να το καταλάβω, αλλά να μιλάς με την συντροφιά σου και να φοράς γυαλιά ηλίου δεν το δέχομαι. Χάνεται η μισή επικοινωνία μεταξύ σας!..
"Η κόλαση είναι οι άλλοι", μόνον στον βαθμό, που τους αναγνωρίζουμε τέτοιο δικαίωμα!
Υ.Γ. : Αλλαγή κλίματος διαγιγνώσκω!
Απελύθη η γραμματεύς;
Παρητήθη;
Μήπως την ενοχλούσε η ακτινοβολία της οθόνης και επέμενε να φορά μαύρα γυαλιά;
Είσαι άτεγκτος εργοδότης κι εσύ, τελικά;
Αμείλικτα ερωτήματα, που ζητούν απάντηση!!!
;-)
asteroid την καλημέρα μου. Προσωρινή αλλαγή κλίματος που ακολούθησε αυτήν του καιρού. (Αν και οι πιο δυσάρεστες ακόμα καταστάσεις κρύβουν ειρωνεία και μπορεί να μας αφήσουν μια γλυκιά γεύση στο τέλος, όπως στις ταινίες του Φελίνι;-) Η γραμματεύς ετράπη σε άτακτη φυγή λόγω επιστροφής της συζύγου στην οικογενειακή μας φωλέα. Εργοδότης δεν υπήρξα ποτέ. Απλά προσέφερα καταφύγιο σε απροστάτευτες κορασίδες. :p
ΥΓ: Για τη φυγή της γραμματέως δες και στα σχόλια του Παρασκευόβραδου στο μπλογκ του ι ντόντα .
Θα τρέξω...
Αυτός ο Ντόντα θα τόχε φάει το κεφάλι του, αν δεν είχε προνοήσει, ώστε να μη γμωρίζει η σύντροφος Ελληνικά!!!
Καλημέρα!
Διόρθωση: Πεμπτόβραδου.
orea exefrases to problima tis arnitikotitas pu ehume gia ton agnosto sto dromo, kapote oi anthropoi itan pio "anixtoi" kai pio egardioi, tora prota imaste epifilaktikoi eos ageneis, kai meta, ean krinoume oti tha epofelithoume i ean mas aresei, anigomaste
etsi ine i epoxi mas
Έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα με τα "σκληρά" πρόσωπα που αντικρύζω και που δε μπορώ να δω τα μάτια τους.
Ζητώ πάντα την επικοινωνία αλλά αυτός ο κόσμος όσο πάει και αποξενώνεται - σημεία των καιρών...
Δημοσίευση σχολίου