29 Μαΐ 2014

Όταν η ενημέρωση στρατεύεται

Δευτέρα μετά τις εκλογές. Ζέστη πολλή, πρόωρη, καλοκαιρινή, μαζί και κούραση. Ανοίγεις να δεις τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Και βλέπεις. Τη δημοσιογράφο Μαρία Σπυράκη πρώτη σε σταυρούς από τη ΝΔ να στέλνεται από τους ψηφοφόρους πανηγυρικά στο Ευρωκοινοβούλιο.

Κάτι δε σου κάθεται καλά. Καθόλου καλά. Περνάνε από το μυαλό σου, σαν σε slide show, διάφοροι γνωστοί δημοσιογράφοι μεγάλων ειδησεογραφικών δικτύων της Ευρώπης. Για κάποιον λόγο, σου έρχεται στο νου ο Jeremy Paxman του BBC. Ένας εξαιρετικός δημοσιογράφος, για χρόνια, από τη δεκαετία του ’70 στην ενημέρωση για την πολιτική επικαιρότητα, με εκπομπές που άφησαν εποχή. Φαντάζεσαι τι καταιγίδα θα ξεσπούσε αν μια ωραία πρωία ο Paxman ανακοίνωνε ότι εντάσσεται στο ψηφοδέλτιο του Συντηρητικού Κόμματος για τις ευρωεκλογές. Πόσο προδομένοι, προσβεβλημένοι θα ένιωθαν όσοι Βρετανοί τον είχαν εμπιστευτεί όλα αυτά τα χρόνια για την ενημέρωσή τους. Δεν θα ’ταν υπερβολικό να πούμε ότι σε περίπτωση που γινόταν κάτι τέτοιο, ο Paxman μπορεί και να είχε πρόβλημα να κυκλοφορήσει στους δρόμους του Λονδίνου. Θα ερχόταν αντιμέτωπος με τη δικαιολογημένη οργή χιλιάδων τηλεθεατών, που είχαν ακουμπήσει επάνω του, για να διαμορφώσουν άποψη για όσα συνέβαιναν γύρω τους.

Επιστρέφοντας στην ελληνική πραγματικότητα, σκέφτεσαι την Ελληνίδα συνάδελφό του. Που επί χρόνια, μέσα από τα δελτία ειδήσεων του Mega Channel, ενημέρωνε όσους παρακολουθούσαν γύρω από την πολιτική επικαιρότητα. Ένα πόστο, στο οποίο οφείλεις να είσαι σχολαστικά αντικειμενικός, ολοκληρωτικά ανεξάρτητος, από τη στιγμή που έχεις αναλάβει να μεταφέρεις, σε όσους βλέπουν, την πολιτική σκηνή της χώρας, χωρίς πράσινους, μπλε, κόκκινους φακούς.  Και η οποία, μια ωραία πρωία, έκανε αυτό το αδιανόητο. Εντάχτηκε στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ. Και εν συνεχεία άρχισε να εμφανίζεται, να περιφέρεται σε τηλεοπτικά πολιτικά πάνελ ως εκπρόσωπος της ΝΔ. Στα οποία πάνελ ούτε ένας από τους καταξιωμένους κατά τα άλλα συνάδελφούς της-οικοδεσπότες δεν σκέφτηκε να τη ρωτήσει, αν βλέπει μια κάποια αντίφαση, μια κάποια αντινομία μεταξύ του ρόλου της ως δημοσιογράφου και της στράτευσης με ένα πολιτικό κόμμα. Αν το δεύτερο, ευτέλισε  το πρώτο. Συνέβαινε, μάλλον το αντίθετο. Έπαιρνε εύσημα τόσο από τους δημοσιογράφους-οικοδεσπότες όσο και από διάφορους άλλους συμμετέχοντες για την ετοιμότητά της να απαντήσει όταν ερωτούνταν για διάφορα και για τις επιδόσεις της στον κομματικό της ρόλο.

Μέχρι που ήρθε η μέρα των εκλογών. Και εκτός από τους συναδέλφους της δημοσιογράφους που την θαύμαζαν στα τραπέζια των τηλεσυζητήσεων, ήρθε και η επιδοκιμασία από τους πολίτες. Οι ψηφοφόροι την ανέδειξαν πρώτη μεταξύ των υποψηφίων της ΝΔ, με δεκάδες χιλιάδες σταυρούς. Προφανώς χωρίς να ενοχλούνται στο παραμικρό απ’ το ότι μια δημοσιογράφος που υποτίθεται υπηρετούσε επί χρόνια την ενημέρωση, μέσα από ρεπορτάζ και αναλύσεις, διαμορφώνοντας άποψη στους τηλεθεατές, απεδείχθη στρατιώτης ενός κόμματος. Γεγονός άκρως αποκαλυπτικό του τι είδους και επιπέδου απαιτήσεις έχουν οι πολίτες της χώρας από τους δημοσιογράφους της. Και πόσο σοβαρά παίρνουν την ενημέρωσή τους.

*γράφτηκε για το thegreekcloud

Δεν υπάρχουν σχόλια: