Μεγάλοι κοινωνιολόγοι σε πρωινές αναζητήσεις

Σήμερα το πρωί παρακολούθησα για λίγο την πρωινή εκπομπή του συμπαθέστατου Κώστα Αρβανίτη στη ΝΕΤ. Καλεσμένο είχε τον έγκριτο κοινωνιολόγο Σταμάτη Κραουνάκη, που ανέπτυξε τις σκέψεις του γύρω από την κοινωνικοοικονομική κρίση που διανύουμε, τη νέα γενιά, την ΕΕ και άλλα ζητήματα στα οποία έχει εξειδικευτεί και πάντα ακούγεται με σεβασμό από τους συνομιλητές του. Μια και στην κοινωνιολογία οι μεγάλοι κατατάσσονται σε Σχολές ή (οι ακόμα μεγαλύτεροι) ανοίγουν οι ίδιοι ρεύματα σκέψης, ο κος Κραουνάκης θα μπορούσε να θεωρηθεί ιδρυτής της Σχολής της αυτονομημένης καβάτζας. Και αυτό διότι στην εκπομπή εξέθεσε και εξήγησε όσο καλύτερα μπορούσε, για να την καταλάβουν οι αμύητοι, την θεωρία του περί εθνικής αυτονόμησης από την ΕΕ, στην οποία όπως τόνισε δεν έπρεπε ποτέ να μπει η Ελλάδα και η οποία μόνο κακό μας έκανε, σε συνδυασμό με την τεκμηριωμένη από προσωπικές του έρευνες διαπίστωση ότι παρότι βρισκόμαστε σαν λαός σε περίοδο βαθιάς κρίσης, οι Έλληνες ‘έχουν την καβάτζα τους’. Ο μεγάλος διανοητής συνέχισε και έκλεισε με τις σκέψεις του γύρω από την ταλαίπωρη αλλά όπως τόνισε καλομαθημένη νέα γενιά, δίνοντας - για να μην κουράζει με θεωρητικές αναλύσεις - ένα απλό παράδειγμα γνωστού του προσώπου. Είπε ότι ο γιος μιας φίλης του τελείωσε νομικός αλλά αναγκάζεται να εργάζεται delivery σε μια πιτσαρία της γειτονιάς του για να βγάζει τα προς το ζην, και καταδίκασε ως υπερβολική τη στάση της γνωστής του και μητέρας του παιδιού, που δεν ήταν και πολύ ευχαριστημένη από την επαγγελματική εξέλιξη του παιδιού της. Άλλωστε και στο εξωτερικό πολλά παιδιά εργάζονται και δεν συντηρούνται οικονομικά από τις οικογένειές τους, όπως τα κακομαθημένα ελληνόπουλα. (Με μια σημαντική διαφορά όμως, στην οποία δεν αναφέρθηκε ο κοινωνιολόγος: εργάζονται για βιοπορισμό σε άσχετα με τις σπουδές τους επαγγέλματα κατά την διάρκεια των σπουδών τους και όχι μετά, σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει στην Ελλάδα.) Κλείνοντας η εκπομπή ο μεγάλος διανοητής μισόκλεισε τα μάτια, ακούμπησε αναπαυτικά στην καρέκλα του και μας άφησε να αναστοχαστούμε όσα σοφά εκστόμισε. Βλέπετε στην Ελλάδα όλοι μπορούν να μιλάνε για όλα. Και οι ‘επώνυμοι’ για ακόμα περισσότερα. Οι υπόλοιποι, δεν έχουμε παρά να ακούμε.