Δεν αρχίσαμε καλά

Δεν ξέρω πραγματικά αν αυτό θα γινόταν σε οποιαδήποτε άλλη (μη θεοκρατούμενη) χώρα. Ρόλο ειρηνοποιού ανέλαβε λέει ο νεοεκλεγμένος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτης Ψωμιάδης στη διένεξη μεταξύ Άνθιμου και του επίσης νεοεκλεγμένου δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Εν προκειμένω έχουμε, απ’ τη μια, έναν δήμαρχο και έναν περιφερειάρχη, δυο εκλεγμένους δηλαδή αξιωματούχους του ελληνικού κράτους και, απ’ την άλλη, έναν θρησκευτικό ηγέτη. Αντί ο ειρηνοποιός περιφερειάρχης να προσεγγίσει στα πλαίσια των προσπαθειών του να γεφυρώσει το χάσμα απόψεων και νοοτροπιών μεταξύ των άλλων δυο τον δήμαρχο, για να βοηθήσει στο χαμήλωμα των τόνων με τον μητροπολίτη, τι κάνει; Αγνοώντας τον θεσμικό  του ρόλο, σκανδαλωδώς θα έλεγα, προσεγγίζει αντί για τον δήμαρχο τον θρησκευτικό ηγέτη, ζητώντας του να ‘δώσει συγχωροχάρτι’ (!) – που είσαι Λούθηρε – στον άμυαλο δήμαρχο, που προφανώς δεν ήξερε τι έκανε όταν τολμούσε να υψώσει προεκλογικά το ανάστημά του απέναντι στον αναχρονιστικό, μισαλλόδοξο μητροπολίτη και να τον χαρακτηρίσει όπως τον χαρακτήρισε.  Έχουμε δηλαδή από τη μια ένα θεοπολιτικό δίδυμο – περιφερειάρχη και μητροπολίτη που σαν ένα σώμα, μια ψυχή στέκουν απέναντι στον νεοεκλεγμένο δήμαρχο – και απ’ την άλλη τον δήμαρχο μόνο του, να αντιλαμβάνεται, όπως ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του, ότι ο ρασοφόρος μητροπολίτης  και ο γραβατοφόρος περιφερειάρχης  αποτελούν μια αγαπημένη παρεούλα από τα παλιά, τα πολύ παλιά – από τα βυζαντινά χρόνια θα έλεγα, όπου κλήρος και αυτοκράτορας αποτελούσαν ενιαία και αδιαίρετη εξουσία. Ας ενημερώσει κάποιος τον ‘περιφερειάρχη της καρδιάς των Μακεδόνων’ – αλλά όχι του μυαλού τους απ’ ό, τι φαίνεται – ότι εδώ και μερικές εκατοντάδες χρόνια τα συγχωροχάρτια καταργήθηκαν στην Ευρώπη, ότι πιο κοντά του θεσμικά βρίσκεται ο δήμαρχος και όχι ο μητροπολίτης και ότι αν συνεχίσει έτσι δεν θα πάρει ποτέ συγχωροχάρτι (μια και τόσο τα αγαπά) από τους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας για τα ατοπήματά του.