Γουστάρεις δεν γουστάρεις, δήµαρχος Μπουτάρης

Αυτό το σύνθημα-απάντηση στον μητροπολίτη Άνθιμο ακούστηκε χθες βράδυ έξω από το εκλογικό κέντρο του τελικού νικητή της μάχης για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη. Ήταν μια νίκη που σηματοδοτεί το γύρισμα μιας μεγάλης, βαριάς σελίδας στην ιστορία της πόλης. Ο Γιάννης Μπουτάρης, αν και νικητής με πολύ μικρή διαφορά από τον αντίπαλό του, έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί, πράγματι, να γυρίσει τη βαριά αυτή σελίδα. Όπως επίσης έχει την ευκαιρία, για όσο διαρκέσει η θητεία του, να στρώσει το δρόμο για έναν νεότερο άνθρωπο που θα μπορέσει να συνεχίσει στα βήματά του. Γιατί αυτό που τόσο έχει ανάγκη η Θεσσαλονίκη δεν είναι ο ίδιος ο Μπουτάρης ως πρόσωπο αλλά η χάραξη, η διάνοιξη μιας απαλλαγμένης από τις ‘αμαρτίες’ του παρελθόντος γραμμής πλεύσης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει διαφοροποίηση από την αρχοντοχωριάτικη νοοτροπία της προηγούμενης δημοτικής αρχής με τις υπερβολές και τις σπατάλες της. Σημαίνει ανατροπή της πρωτοκαθεδρίας της ρασοκρατίας και της θεοκρατίας, που επί χρόνια ρίχνουν τη βαριά σκιά τους πάνω στη νύφη του Θερμαϊκού. Σημαίνει εξανθρωπισμό της ίδιας της πόλης και του κέντρου της με παρεμβάσεις σε δρόμους και πεζοδρόμια και εκσυγχρονισμό των συγκοινωνιών της. Σημαίνει αναβάθμιση της πολιτιστικής της ταυτότητας, που έχει μείνει στάσιμη με ανανέωση και τόνωση της πνευματικής ζωής. Και πολλά ακόμα. Η Θεσσαλονίκη πρέπει και είναι έτοιμη να ξαναγεννηθεί, να βγει από το τέλμα στο οποίο βυθίστηκε από τους προηγούμενους δημάρχους, να πάρει επιτέλους, όπως έλεγε και στο προεκλογικό του σύνθημα ο Μπουτάρης, ανάσα ζωής. Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν σε μια θητεία. Και δεν μπορούν να γίνουν από τον Γιάννη Μπουτάρη μόνο του. Ας αποτελέσει ο άνθρωπος αυτός, που του έλαχε να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την τόσο σημαδιακή συγκυρία, την αφετηρία, την αφορμή για μια νέα ζωή για την πολύπαθη πόλη. Όσοι νοιαζόμαστε για τη Θεσσαλονίκη, όσοι πονάμε για όσα τη βρήκαν και τη βαραίνουν, είμαστε μαζί του.