10 Ιουν 2008

Δείτε τις επιθυμίες σας...



Αγαπητέ Κύριε Ταδόπουλε

Είναι ωραίο να αποκτάς αυτό που επιθυμείς, τη στιγμή που το θέλεις, με ένα μόνο τηλεφώνημα, χωρίς πολλές και χρονοβόρες διαδικασίες.

Επωφεληθείτε σήμερα κιόλας, από το Προσωπικό Δάνειο που σας προσφέρει η τράπεζά μας, με ευνοϊκούς όρους που έχουν διαμορφωθεί ειδικά για εσάς:

- Προνομιακό σταθερό επιτόκιο 8,90%
- Ευελιξία στη διάρκεια αποπληρωμής του δανείου, από 6 έως 96 μήνες,
- Χαμηλή μηνιαία δόση, από Ευρώ 14,91 ανά 1.000 Ευρώ δανείου και
- Δυνατότητα επιλογής του ποσού χρηματοδοτήσεως, από Ευρώ 1.500 έως Ευρώ 30.000.

Καλέστε τώρα στο 210-και τα ρέστα ή επισκεφτείτε το πλησιέστερο Κατάστημά μας, έχοντας μαζί σας:

- Την επιστολή που κρατάτε στα χέρια σας
- Το Δελτίο της Αστυνομικής Ταυτότητάς σας και
- Το εκκαθαριστικό σας σημείωμα για την τελευταία οικονομική χρήση

και επωφεληθείτε από την προσφορά μας έως και την 31 Ιουλίου 2008.

Με εκτίμηση,

Κ. Δράκουλας
Διευθυντής
Διεύθυνση Προϊόντων Καταναλωτικής Πίστεως

Αυτή την επιστολή - και δεν ήταν η πρώτη - έλαβα σήμερα το πρωί από μια τράπεζα στην οποία έχω ένα μικροποσό. Ας σημειωθεί ότι δεν έχω ούτε είχα ποτέ πιστωτική κάρτα, ούτε και πήρα ή ζήτησα ποτέ μου κάποιο δάνειο από αυτήν ή κάποια άλλη τράπεζα. Στο φάκελο, είχε ζωγραφισμένο κι ένα πουλί που έμοιαζε με παγώνι, δίπλα στο οποίο βρισκόταν η φράση που είδατε στην κορυφή της ανάρτησης.

Αυτό το πράγμα το αποκαλώ επιθετική τοκογλυφία. Κάποιοι άνθρωποι υποτιμούν τη νοημοσύνη μου τόσο, που σκέφτηκαν ότι έχω ανεκπλήρωτες επιθυμίες οι οποίες και μένουν ανεκπλήρωτες, λόγω έλλειψης χρημάτων - επιθυμίες τις οποίες μόνο οι ίδιοι θα μπορούσαν να με βοηθήσουν να ικανοποιήσω, γι’ αυτό και με θυμήθηκαν. Φαντάζομαι ότι γι’αυτούς, επιθυμίες όπως το ν’ ανοίξω ένα συναρπαστικό βιβλίο και να χαθώ μέσα του για μέρες, να ακούσω ένα ωραίο κομμάτι μουσικής, να περιηγηθώ σ’ ένα ενδιαφέρον blog ή να ταξιδέψω σε μια φύση που όμοιά της δεν ξανάδα, δε μετράνε. Δε μετράνε διότι δε μετριούνται - σε χρήματα. Οι ανθρώπινες επιθυμίες για τους ανθρώπους αυτούς οφείλουν να αποδεικνύονται χειροπιαστές και μετρήσιμες σε σκληρό νόμισμα: να μετρώνται με το κιλό, με τα κυβικά ή την ιπποδύναμη, με τα μέτρα ή τα τετραγωνικά, με το στρέμμα ή τα ringtones, με τα megabytes, τις ίντσες και τις ευκολίες πληρωμής τους.

Η μεγαλύτερη επιθυμία μου, θα τους έλεγα, μια και με προσκάλεσαν να δω τις επιθυμίες μου θα ήταν να ζήσω αξιοπρεπώς, σκεπτόμενος, κοντά με τους ανθρώπους που νιώθω κοντά μου. Από ’κει και πέρα, δε θα ’λεγα όχι και σε μια καλοκαιρινή νυχτερινή κουβέντα, απ’ αυτές που απολαμβάνει κανείς τυλιγμένος στην ανίκητη γοητεία μιας γλυκιάς, έναστρης καλοκαιρινής βραδιάς, σ’ ένα ωραίο γεύμα με καλό κρασί και με μια ακόμη καλύτερη, ζεστή παρέα, σε μια ωραία θεατρική παράσταση και σε μια κινηματογραφική ταινία που θα μ’ έπαιρνε μαζί της. Δε θα ’λεγα όχι και σε μια βουτιά σε πολύ κρύα θάλασσα μια πολύ ζεστή καλοκαιρινή μέρα, που θα την ακολουθούσαν φρέσκα ψαράκια και ρετσίνα σ’ ένα παραθαλάσσιο ταβερνάκι, σε μια γλίστρα στο χιόνι σ’ ένα χιονισμένο βουνό μια μέρα που το άσπρο του χιονιού θα ’μοιαζε να μας αγκαλιάζει, ανθρώπους, δέντρα κι ουρανό με μια αγκαλιά απεραντοσύνης, αλλά και σ’ ένα χορταστικό περπάτημα στη φύση.

Χρειάζεται να πάρω δάνειο για να τ’ απολαύσω αυτά; Δε νομίζω.

10 σχόλια:

phlou...flis είπε...

Οι δε τηλεφωνικές τους ...επι-κλήσεις πλέον απαράδεκτες. Και όταν τους ρωτάς γιατί έχουν απόκρυψη αριθμού και ...απειλείς να κλείσεις τη γραμμή, ...βγάζουν γλώσσα. Ποιος θα μας γλυτώσει από δαύτους; Ο ΔΣΑ, δε νομίζω. Αυτός πούλησε προωπικά στοιχεία σε εταιρεία...

Panos είπε...

Γεράσιμε, έχουν εκτραχυνθεί τα πράγματα με δαύτους. Είτε με επιστολές είτε με τηλεφωνήματα δε αφήνουν το κόσμο σε ησυχία. Βλέπεις, το lifestyle δημιουργεί ανάγκες και οι τράπεζες έρχονται σα φίλοι σου να σε 'υποστηρίξουν' στα 'όνειρά' σου.
Το 'αστείο' βέβαια είναι ότι αν οι άνθρωποι σταματούσαν να δανείζονται το τραπεζικό σύστημα θα κατέρρεε. Το ότι δε γίνεται αυτό δείχνει ότι το σύστημα δουλεύει καλά. Οι άνθρωποι θέλουν να είναι δούλοι.

gerasimos είπε...

phlou...flis αλήθεια, γιατί δεν εμφανίζεται ο αριθμός τους; Ίσως διότι πρόκειται για μια φάρσα με εμάς μεγάλους πρωταγωνιστές. Μια φάρσα με επίκεντρο εμάς, τις επιθυμίες μας και τις ίδιες τις ζωές μας. Απ' την οποία κάποιοι δε θέλουν να μας αφήσουν να βγούμε ποτέ.

panos αν μη τι άλλο προσωπικά δεν τους έκανα ποτέ τα χατήρια. Κι αν ο καθένας μας σκεφτόταν λίγο πιο ήρεμα, πιο ψύχραιμα και συγκροτημένα, θα ήταν ζήτημα ωρών το να αρχίσουν κάποιοι στις τράπεζες να αντιλαμβάνονται ότι η επιχείρηση δάνεια έπεσε έξω.

Σοφία είπε...

Έλα όμως που αν εσύ απολαύσεις βιβλία και κουβεντούλες με τους φίλους σου αυτοί δεν θα βγάλουν χρήμα... Ενώ αν επιθυμούσες καινούριο αυτοκίνητο, ακριβό διαμέρισμα ή διακοπές σε εξωτικό προορισμό, θα ήταν σίγουρα αλλιώς. Εγώ απλά τα αγνοώ όλα αυτά. Τα γράμματα τα ρίχνω στα σκουπίδια και το τηλέφωνο τους το κλείνω, ενίοτε χωρίς καν να τους μιλήσω. Παρατήρησα δε ότι από τότε που απαντάει σε όλα τα τηλεφωνήματα ο αυτόματος, δεν με παίρνουν το ίδιο συχνά. Μάλλον βαριούνται να ακούν την τυποποιημένη αμερικάνικη φωνή που αναγγέλει ότι we are not home at present, please leave a message after the tone.

gerasimos είπε...

σοφία μεγαλώνοντας διαπιστώνω διαρκώς περισσότερο ότι τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δε μας κοστίζουν το παραμικρό. Μάλιστα, όσο ωραιότερα τόσο λιγότερο μας κοστίζουν. Αυτά που εν τέλει θα μας κοστίσουν ψυχικά θα 'ναι πολλές φορές τα πιο ακριβοπληρωμένα...

Meropi είπε...

-@ Γεράσιμε μου,
πολύ πετυχημένη η επιλογή του ονόματος του Διευθυντή: Δράκουλας. Χα χα χα! Έτοιμος να σου πιεί το αίμα!!

Seagull είπε...

Γεράσιμε, είμαστε δυστυχισμένοι και δεν το ξέρουμε. Γι'αυτό υπάρχουν αυτά τα ευαγή και φιλάνθρωπα ιδρύματα, για να μας το μάθουν...
Την καλημέρα μου!

gerasimos είπε...

meropi άστα να πάνε.

seagull καλημέρα. Δεν ξέρω αν είμαστε δυστυχισμένοι, πάντως σύμφωνα με τη φάρσα που έλεγα παραπάνω οφείλουμε τουλάχιστο να νιώθουμε δυστυχείς μέχρι να προκύψει το τηλεφώνημα ή να έρθει το γράμμα που θα μας προτείνει το όποιο δάνειο.

Ανώνυμος είπε...

Η τελευταία παράγραφος με εκπροσωπεί πλήρως Γεράσιμε. Δεν νομίζω ότι ο κόσμος έχει αντιληφθεί τι παίζεται, αλλά φταίνε διότι συμπεριφέρονται ασύδωτα. Είναι αυτό το οποίο μου έκανε την πρώτη κακή εντύπωση από τις αρχές του 80 πού άρχισα να επισκέπτομαι την Ελλάδα.

gerasimos είπε...

mariana πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα - και όχι μόνο, βεβαίως - λειτουργούν σαν από κεκτημένη ταχύτητα. Σαν να έχουν δηλαδή ξεκινήσει έναν μαραθώνιο, χωρίς να ξέρουν γιατί τον ξεκίνησαν, κατά που πέφτει ο τερματισμός ή πόσο ακόμη θέλουν ή αντέχουν να τρέξουν. Και οι τράπεζες; Σπόνσορες αυτού του μαραθωνίου.