7 Δεκ 2008

Σα να μην πέρασε μια μέρα



Η χτεσινή δολοφονία του 15χρονου μαθητή με έκανε να θυμηθώ έναν συνομήλικό μου, που αν ζούσε σήμερα θα ήταν 38 ετών. Πριν 23 χρόνια, στη διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ένας άλλος δεκαπεντάχρονος, ο Μιχάλης Καλτεζάς δέχτηκε, τρέχοντας με άλλους νεαρούς, μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Από εκείνη τη στιγμή και ύστερα, οι εξελίξεις ήταν πανομοιότυπες με τις χτεσινές. Τα κυβερνητικά πρόσωπα κάπως μακρινά πια, αλλά τόσο οικεία. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε τότε την παραίτησή του, για 'λόγους ευθιξίας' υποθέτω, η οποία δεν έγινε δεκτή από τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Το ίδιο ακριβώς έκανε χτες και ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος. Υπέβαλλε την παραίτησή του για 'λόγους ευθιξίας', η οποία δεν έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό. Δεν ξέρω σ' εσάς, αλλά εμένα αυτές οι παραιτήσεις για 'λόγους ευθιξίας' μου φαίνονταν πάντα απίστευτα θεατρικές. Καταρχάς αν η ανθρώπινη ευαισθησία του όποιου υπουργού θιγόταν από ένα τέτοιο τρομερό συμβάν δε θα επιδιδόταν σε ένα χείμαρρο δηλώσεων αλλά θα κινούνταν σιωπηλά, αποτελεσματικά και στην πράξη, μακριά από κάμερες, μικρόφωνα και συνεντεύξεις ούτως ώστε να διαπιστώσει τι έγινε, ποιοι έφταιγαν, πώς μπορεί να δράσει. Και ΑΦΟΥ είχε πετύχει κάποια πράγματα, ΑΦΟΥ είχε βρει κάποια άκρη, ΑΦΟΥ είχε κάνει ό, τι περνούσε από το χέρι του ΤΟΤΕ θα μπορούσε να βγει - μετά από ημέρες, εβδομάδες ή και μήνες - στις τηλεοράσεις και να δηλώσει τι έκανε, ποιοι και πως τιμωρήθηκαν, τι είδους αλλαγές έγιναν ή γίνονται στην ελληνική αστυνομία. Αν το είχε κάνει αυτό ο Μένιος Κουτσόγιωργας πριν 23 χρόνια, ίσως να μη συνέβαιναν όσα συνέβησαν χτες. Αν το έκανε χτες ο Προκόπης Παυλόπουλος, ίσως αυτή να ήταν η τελευταία φορά που γινόμαστε μάρτυρες ενός τέτοιου πράγματος. Αλλά, 23 χρόνια μετά, οι υπουργοί παραμένουν εύθικτοι, σαν κακομαθημένα παιδιά που κάποιος τα πείραξε και, έτοιμα να βάλουν τα κλάματα σπεύδουν να δηλώσουν την ευθιξία τους στον πρωθυπουργό, ο οποίος σπεύδει με τη σειρά του να τα καθησυχάσει, μη αποδεχόμενος τις παραιτήσεις τους. Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται.

10 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η πολιτική ευθύνη είναι στην ατιμωρησία ή στα μαλακά στα οποία πέφτουν οι μπάτσοι κάθε φορά (θυμάται κανείς το νεκρό Σέρβο στη Θεσσαλονίκη; πόσο παραδειγματική η τιμωρία για τον Κύπριο στη Θεσσαλονίκη;). Η πολιτική ευθύνη είναι στην αδιαφορία για το αστυνομικό κράτος που στήνεται και στην ατιμώρητη σκληρότητα που όλο και συχνότερα επιδεικνύουν οι μπάτσοι.

Meropi είπε...

Τη θυμάμαι την υπόθεση Καλτεζά, η οποία έχει μια μικρή διαφορά από τη χθεσινή. Ο 15χρονος Καλτεζάς, πέραν του ότι είχε μαντήλι στο πρόσωπο, πέταξε μολότοφ κι έτρεχε να φύγει, ενώ ο χθεσινός 15χρονος δεν προέβη σε πράξη βίας. Η δολοφονία του ήταν εν ψυχρώ.
Ακούω για τις τυφλές πράξεις βίας που προβαίνουν τώρα αρκετοί νεαροί και μου ρχεται να τους φωνάξω "Σταματήστε βρε παιδιά να δικαιώνετε τους πιστολέρο".

Unknown είπε...

Τι κρίμα να χαθεί το παιδί έτσι άδικα. Φρίκη Γεράσιμε.

phlou...flis είπε...

Η παραίτηση για λόγους ευθιξίας είναι μία προσυνεννοημένη κίνηση-πράξη. Αν ένοιωθε ο θιγμένος ευαισθησία θα επέμενε στην παραίτησή του. Αυτό δε θυμάμαι να έγινε ΠΟΤΕ. Ετσι η ...παραίτηση αποβαίνει ...παράσημο για τον θιγμένο. και φυαικά έχει απόλυτο δίκιο: αν θέλεις να αναλάβεις την ευθύνη σιωπάς. Αλλά τι σόι πολιτικός θα είσαι αν σιωπήσεις.
Κρίμα για όλους και πιότερο για το παιδάκι

Odysseas είπε...

Από την Κυριακή το πρωί που έμαθα τα νέα ένα πράγμα με βασανίζει. Γιατί δε μαθαίνουμε ποτέ από τα λάθη μας? Γιατί δεν προσπαθούμε να διορθώσουμε?

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό κι εμένα ήταν η υπόθεση Καλτέζα. Έμενα στα Εξάρχεια τότε και τα παρακολουθούσαμε όλα "live"... Προφανώς στα 20 χρόνια που έχουν περάσει από τότε κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να φτιάξει μια αστυνομία εκπαιδευμένη που να είναι δίπλα στον πολίτη (όπως μας είπε πως τη θέλουμε ο κος Παυλόπουλος). Με μοναδική εξαίρεση την αντιτρομοκρατική υπηρεσία που για λίγα χρόνια δούλεψε όπως έπρεπε λόγω 17Ν, επειδή κι εκεί μας πίεσαν απ'έξω.

Και από την άλλη πλευρά έχουμε ένα κομμάτι νέων ανθρώπων που είναι απογοητευμένοι σχεδόν με τα πάντα και βρίσκουν διέξοδο με το να καταστρέφουν. Και αντί να προσπαθήσουμε να τους δώσουμε διέξοδο σε κάτι δημιουργικό και ωραίο τους σπρώχνουμε ακόμα περισσότερο στο περιθώριο.

Όσο για την αριστερά μας, λυπάμαι που το λέω, αλλά αντί να προτείνει έστω και μία φορά μια δημιουργική λύση, διαλέγει πάντα τον εύκολο δρόμο της αντιλογίας... Φοβάμαι πως το μόνο που καταφέρνει είναι να πείθει όλο και περισσότερους νέους πως είναι καταπιεσμένοι, πως δεν έχουν καμία δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα και πως η μόνη λύση είναι να καταστρέφουμε και τα λίγα που έχουμε καταφέρει.

ΥΓ: Να δω, τώρα που ας πούμε υπάρχει λόγος να γίνουνε καταλήψεις, ποιος θα τους δώσει σημασία, όταν τα τελευταία 15 χρόνια γίνονται καταλήψεις "ρουτίνας" για ψύλλου πήδημα...

IdentityCafe είπε...

γεια σου Γερασιμε

Νομιζω ειναι πιο συνθετα τα πραγματα...
και δυστυχως στην ελλαδα οι δυσαν/παρ/αλογες προκλητικες αντιδρασεις πολιτικων, πολιτων, τραμπουκων, δειχνουν το προσωπο αυτης της χωρας

gerasimos είπε...

ο δείμος του πολίτη θα έλεγα ότι πολιτική ευθύνη έχουμε και άπαντες οι πολίτες, που χωμένοι στους καναπέδες παρακολουθούμε παθητικά από τις τηλεοράσεις τις τραγικές συνέπειες του πολιτικού αυτισμού μας.

Meropi η βία επικρατεί όπου δεν υπάρχει πια ανθρώπινη επικοινωνία. Και η νεοελληνική κοινωνία έχει από καιρό πέσει σε επικοινωνιακή αφασία.

mariana δεν χάθηκε μόνο ο Αλέξης, έχουν χαθεί από καιρό στην Ελλάδα πολλά απ' όσα θεμελιώνουν μια υγιή κοινωνία.

gerasimos είπε...

phlou...flis γι' αυτό είπα ότι αυτές τις παραιτήσεις τις θεωρώ απίστευτα θεατρικές.

Odysseas με βρίσκεις σύμφωνο σε όσα λες. Όσο για την ελληνική αριστερά, πέραν του να λειτουργεί ως φυτώριο οργισμένων νέων που μιλάνε σα να έχουν καταπιεί κασετόφωνο και ως συνήγορος του πολίτη για τους μεγαλύτερους δεν έχει, νομίζω, να προσφέρει κάτι. Ο μπαρμπα-Τσίπρας και η κυρα-Αλέκα όπως έχω πει και σε παλιότερο ποστ θέλουν πρόβατα για τα μαντριά τους, όχι σκεπτόμενους ανθρώπους.

IdentityCafe μήπως θα μπορούσες να γίνεις πιο σαφής;

patsiouri είπε...

Το κακό είναι πως μετά τα τελευταία χάθηκε και η πίστη που είχε απομείνει στην Αριστερά...
Έχω πληγωθεί πάρα πολύ.
Όχι πως δεν τα'ξερα...

gerasimos είπε...

patsiouri προσωπικά με εκνευρίζει και η οπορτσουνιστική στάση του Αλαβάνου, που βλέποντας ότι δεν του 'βγήκε' ο Τσίπρας που πλέον ξεφούσκωσε - και απεδείχθη όντως μπάρμπας -, βγήκε στα ΜΜΕ προς άγραν ψήφων από δυσαρεστημένους νέους. Αν νομίζει πως με αερολογίες και ξύνοντας νωχελικά το μούσι του θα προσελκύσει νέα και σκεπτόμενα παιδιά, μάλλον υποτιμά τη νοημοσύνη τους. Kαι στα νέα παιδιά που μιλάνε κι αυτά στις τηλεοράσεις σα να 'χουν καταπιεί κασετόφωνο θα τους έλεγα περίπου αυτά.