Μια αντιτηλεοπτική καταστροφή

Αυτές οι γραμμές φεύγουν από τα χέρια μου ακούγοντας μπαλάντες του Σοπέν. Και το όλο σκηνικό μου θυμίζει, από μια άποψη, τον Βάγκνερ που ακουγόταν λέει στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης: υπέροχη μουσική εκεί που λίμναζε τόση συγκεντρωμένη δυστυχία. Αυτό θα μπορούσε να πει κανείς και για την υφήλιο, όπως τη βρίσκουμε σήμερα. Θείες μελωδίες σε έναν πλανήτη που δοκιμάζεται, εναλλάξ, μια από το ανθρώπινο γένος και μια από την ίδια τη φύση. Τα δυο τους, ανθρωπότητα και φύση, μοιάζουν να έχουν εμπλακεί σε έναν αλλόκοτο αγώνα αλληλοεξόντωσης, εξαντλώντας όλα τα μέσα που διαθέτουν. Μετά την αιματοχυσία που συνεχίζεται, σε δεύτερο πλέον ή και τρίτο πλάνο, σε Αίγυπτο, Λιβύη και ποιος ξέρει πόσους άλλους αραβικούς λαούς που αργοξυπνάνε ύστερα από δεκαετίες σε χειμερία νάρκη, η Ιαπωνία, που φαίνεται να πάτησε μια φυσική νάρκη και σείστηκε ολόκληρη. Σα να μην έφτανε αυτό ήρθε ένα σαρωτικό τσουνάμι και σα να μην έφτανε ούτε αυτό, ο πυρηνικός εφιάλτης. Πρωτόγνωρη, αλυσιδωτή καταστροφή. Παρ’ όλα αυτά οι Ιάπωνες, περήφανοι και συγκρατημένοι άνθρωποι, δε μας πρόσφεραν, στο φιλοθεάμον παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό, το θέαμα στο οποίο τέτοιου είδους απίστευτες καταστροφές μας έχουν συνηθίσει: ανθρώπων να τρέχουν αλλόφρονες στους δρόμους, να λεηλατούν καταστήματα, να κλαίνε και να οδύρονται σε κοινή θέα, μανάδων να χτυπιούνται. Όχι. Αυτή ήταν μια εντελώς αντιτηλεοπτική φυσική καταστροφή που συνεχίζεται, πλήττοντας ένα λαό που ξέρει να υποφέρει σιωπηρά, αξιοπρεπώς, αντιτηλεοπτικά. Το αστείο μέσα από όλα αυτά; Ξεχνά κανείς την τοσοδούλα εν συγκρίσει ελληνική κρίση, αποκτά έστω και για λιγάκι συνείδηση της ασύγκριτα μεγαλύτερης και θα έλεγα πραγματικότερης δοκιμασίας κάποιων βασανισμένων λαών, του απότομου, αναίτιου, ανεξήγητου αφανισμού άλλων. Και έρχεται για λίγο στα σύγκαλά του. Και βάζει Σοπέν. Ξαπλώνει μπροστά στο λάπτοπ  του και πασχίζει να δώσει μια γαληνευτική χροιά στα όσα άσχημα, ανησυχητικά τον περιτριγυρίζουν. Άλλωστε, αύριο μια νέα μέρα ξεκινά. Ίσως με 10 ή 50 χιλιάδες Ιάπωνες λιγότερους και ανυπολόγιστους άλλους ξεσπιτωμένους, πλημμυρισμένους, πληγωμένους ανεπανόρθωτα από τη ραδιενέργεια. Αλλά που μόλις κλείσεις την τηλεόραση ή το λάπτοπ πάνε, εξαφανίστηκαν. Κι εμείς, πάμε παρακάτω.