Μικρό σημείωμα για τα 100 χρόνια από την "απελευθέρωση" της Θεσσαλονίκης - updated

Φέτος κλείνουν 100 χρόνια από την ελληνοποίηση της Θεσσαλονίκης. Μια πόλη μωσαϊκό πολιτισμών, σταυροδρόμι ανά τους αιώνες Εβραίων, Τούρκων, Ελλήνων, πόσων άλλων που τη μπόλιασαν με την παρουσία τους με τρόπο αξεπέραστο, καταγεγραμμένο σε κάθε της γωνιά. Θα ταίριαζε, με αυτή την επέτειο, να γιορταστεί το πολυπολιτισμικό DNA της με δράσεις και εκδηλώσεις που θα υπενθύμιζαν αυτόν της τον μοναδικό χαρακτήρα, θα έριχναν γέφυρες προς άλλους λαούς και πληθυσμούς που υπήρξαν ζωντανά της κύτταρα, θα την αναδείκνυαν ως μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή, ζωντανή, πολυπολιτισμική, πολυπρόσωπη μεγαλούπολη. Αυτά όλα, αν δεν εξακολουθούσαμε να γιορτάζουμε και να μιλάμε για την "απελευθέρωσή" της από τους αλλόθρησκους, "κλείνοντάς" τους, όπως μας αρέσει να κάνουμε, έξω από την υπέροχη χώρα μας, τις πόλεις της, τις ζωές μας. Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, 2012 version.

 

YΓ: Κακώς γκρίνιαζα για τις παλαιολιθικές εκδηλώσεις και αντιλήψεις για τα φετινά 100χρονα από την "απελευθέρωση" της Θεσσαλονίκης (αντί για την ακομπλεξάριστη ανάδειξη του πολυπολιτισμικού παρελθόντος της, όπως θα γινόταν σε όποια άλλη "ανοιχτή" ευρωπαϊκή πόλη). Tο 2013 (κοίτα να δεις κάτι συμπτώσεις) κλείνουν λέει ακριβώς (εντάξει, περίπου) 1.100 χρόνια από την ιεραποστολική δράση των Κυρίλλου και Μεθοδίου και, έτσι, θα είναι (φυσικά) η χρονιά τους για τη Θεσσαλονίκη. Πίσω ολοταχώς, πάντα με οδηγό τη θεοκρατία. Και δυστυχώς για την πολιτισμική χρεοκοπία δεν υπάρχει καμία Τρόικα. Θα μείνουμε στην ευρωζώνη, αλλά στην Ευρώπη δεν ήμασταν ποτέ.