Η λογική του "αριστερού" εν Ελλάδι παραλόγου

Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει αρνήθηκε να καταδικάσει τη βία της ΧΑ. Γιατί; Διότι, σε ένα σχετικό ψήφισμα της Βουλής, μπροστά από τη λέξη «βία» δεν υπήρχε ο επιθετικός προσδιορισμός «ρατσιστική». Εδώ κάθεσαι λίγο να σκεφτείς: εντάξει, δίκιο έχουν τα παιδιά, οι ΧΑυγίτες είναι σαφώς ρατσιστές. Μισούν τους μετανάστες.  Μήπως όμως, ξανασκέφτεσαι, η βία τους δεν είναι αποκλειστικά ρατσιστική; Μήπως αποτελεί αναφαίρετο κομμάτι της ιδεολογίας τους, μιας ιδεολογίας φανατισμού, τσαμπουκά, μισαλλοδοξίας; Άραγε, τα νερά στη Ρένα Δούρου, τα χαστούκια στη Λιάνα Κανέλλη, ήταν ρατσιστικά; Σαφώς, θα σου απαντήσουν οι του ΣΥΡΙΖΑ, καθότι και οι δυο γυναίκες. Δηλαδή ασθενές φύλο, κοκ. Μάλιστα, πολύ ωραία. Αν όμως τα νερά ή τα χαστούκια είχαν πάρει τον Πάκη ή το συντονιστή της συζήτησης (κάτι που άνετα θα συνέβαινε αν είχαν προκαλέσει τον θερμόαιμο Κασιδιάρη, όπως έκαναν οι γυναίκες της παρέας); Θα ήταν αποτέλεσμα του χυδαίου ρατσισμού έναντι των ασπρομάλληδων, ή του πασίγνωστου ρατσισμού σε βάρος των συντονιστών τηλεοπτικών συζητήσεων, που διέπει την παλιοκενωνία μας; Αποτελώντας ένα ακόμα παράδειγμα καταδικαστέας «ρατσιστικής βίας»; Έχω την εντύπωση ότι, κάπου εδώ, εισερχόμαστε – αν δεν έχουμε ήδη μπει, με τα τσαρούχια – στη λογική του παραλόγου. Και, για να γινόμαστε πιο σαφείς, ενός κακώς εννοούμενου «αριστερού» παραλόγου, ενός παραλογισμού,  που βασιλεύει σε αυτή τη χώρα. Και που κερδίζει συνεχώς έδαφος. Ενός παραλογισμού που, προκειμένου να εξυπηρετήσει κάποιες ψευτοϊδεολογικές σκοπιμότητες, δεν διστάζει να ξεφύγει σε διαδρομές στις οποίες ο οιοσδήποτε έχων σώας τας φρένας αδυνατεί να ακολουθήσει. Διαδρομές οι οποίες κάποια στιγμή οδηγούν, μαντέψτε που: στη βία. Όχι βεβαίως στην παλαιάς κοπής, φασιστική, συμπλεγματική, μικροαστική βία της ΧΑ. Όχι. Μας πάνε ντιρέκτ στην «ψαγμένη» βία. Τη «δική μας», μη ρατσιστική, βία. Μας οδηγούν στη βία των «ιδεολόγων» νεαρών που έκαψαν την Αθήνα το Δεκέμβρη του ’08, στην «επαναστατική», «προχώ» βία των μπαχαλάκηδων και κουκουλοφόρων που παρεισφρέουν σε κάθε διαδήλωση στην Αθήνα. Οπότε, κατανοητή η αδυναμία του δεύτερου αυτή τη στιγμή κόμματος της χώρας να καταδικάσει τη βία της ΧΑ. Δεν είχε, στο ψήφισμα της Βουλής, τη σωστή, «ρατσιστική» απόχρωση, που θα την ξεχώριζε από τις άλλες, τις λιγότερο βίαιες βίες.