Καταρχάς να ξεκαθαρίσω κάτι: ο Επαμεινώνδας Κορκονέας μου είναι αντιπαθής. Αντιπροσωπεύει ό, τι απεχθάνομαι. Το ίδιο και ο δικηγόρος του Αλέξης Κούγιας. Και θεωρώ τουλάχιστον φριχτό το να σκοτώνεται ένα 15χρονο παλικαράκι επειδή βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, από τα πυρά ενός θερμοκέφαλου ‘τσαμπουκαλή’ ένστολου. Όλα αυτά όμως ΔΕΝ δικαιολογούν την υπερβολικά βαριά ποινή των ισοβίων που επιβλήθηκε στον Κορκονέα για την πράξη του. Μια ποινή που οφείλεται νομίζω περισσότερο στις μαζικές και καταστροφικές αντιδράσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και στις τεράστιες διαστάσεις που πήρε το τραγικό αυτό γεγονός. Εν ολίγοις και για να μπω κατευθείαν στο ψητό μια κοινωνία που ζει σε μια διαρκή μεταπολίτευση, που την έχει πλακώσει η παραβιασμένη από το χουντικό τανκ καγκελόπορτα του Πολυτεχνείου το σημαδιακό 1973 και δε λέει έκτοτε να σηκωθεί και να σταθεί στα πόδια της, καταδίκασε σε ισόβια δεσμά έναν ανεγκέφαλο πιστολέρο επειδή τη χτύπησε εκεί που περισσότερο πονάει: στις επαναστατικές της φαντασιώσεις.Την ίδια στιγμή παραμένουν ατιμώρητοι οι εμπρηστές και δολοφόνοι – αυτοί βλέπετε δεν ήταν ένστολοι – της Μαρφίν και οι δεκάδες καταστροφείς και εμπρηστές δημόσιας περιουσίας που ξεχύθηκαν στους δρόμους μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου τρομοκρατώντας μια ολόκληρη πόλη, μια ολόκληρη χώρα. Σε μια χώρα που ζει μια διαρκή πολιτική εφηβεία, οι Κορκονέες θα είναι πάντοτε οι εκπρόσωποι ενός κακού, απρόσωπου ‘κατεστημένου’. Και οι κάθε λογής μασκοφόροι δολοφόνοι και εμπρηστές οι σεβαστοί εκπρόσωποι ενός καταπιεσμένου πλην κατά βάθος επαναστατημένου λαού, που έχει ένα απύθμενο απωθημένο απέναντι σε ένα αόρατο αλλά μοχθηρό κράτος που του ζητάει να πληρώνει τους φόρους του, να μην καπνίζει σε κλειστούς δημόσιους χώρους, να ‘ανοίξει’ το επάγγελμά του, να εφαρμόζει εν γένει τους νόμους και άλλα τέτοια απαράδεκτα.
Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας άρρωστης κοινωνίας που φοβάται, που αδυνατεί, που αρνείται να ενηλικιωθεί πολιτικά. Τα ισόβια δεσμά είναι μια ποινή που του επιβλήθηκε όχι από το δικαστήριο της Άμφισσας αλλά από την ίδια αυτή κοινωνία που εξακολουθεί να σκέφτεται μονομερώς, να τιμωρεί μονόπλευρα και να αρνείται πεισματικά να ξεπεράσει τις παθογένειές της. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας δεν αποτελεί παρά ένα μικρό κύτταρό της, που έπρεπε να πληρώσει το τίμημα του ρόλου που του είχε ανατεθεί και είχε αναλάβει να παίξει, στο θέατρο του παραλόγου των Εξαρχείων. Ας πρόσεχε.
2 σχόλια:
O Επαμεινώνδας Κορκονέας είναι εν μέρει θύμα του ίδιου του δικηγόρου του. Κατόπιν συμβουλών του τελευταίου επέλεξε να σταθεί με θρασύτητα απέναντι στη μνήμη του 15χρονου θύματος, αντί να δείξει ειλικρινή μετάνοια και σεβασμό στο νεκρό έφηβο. Ο Δικαστής πρέπει να έχει, πέραν της νομικής παιδείας, νηφαλιότητα και ψυχραιμία, για να μην επηρεαστεί από τη στάση αυτή του κατηγορουμένου και του δικηγόρου του. Οι ένορκοι, κατά κανόνα, δεν έχουν αυτά τα προσόντα (νηφαλιότητα και ψυχραιμία) και γι’ αυτό επηρεάστηκαν δυσμενώς. Για τον ίδιο λόγο μετέτρεψαν τον ενδεχόμενο δόλο σε άμεσο, με αποτέλεσμα την αυστηρή ποινή. Όταν δικάζει κανείς πρέπει να απελευθερώνεται από τη λεγόμενη «κοινή γνώμη», να ανεβαίνει πιο πάνω απ’ αυτή και να κρίνει αυστηρά με βάση τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχτηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, τη συνείδηση του και το νόμο. Πώς θα αντιδράσει η «κοινή γνώμη» για την απόφαση δεν πρέπει να τον απασχολεί.
Έχω την εντύπωση ότι από την αρχή μέχρι και την επιβολή της ποινής από την 'κοινή γνώμη' - με ή χωρίς τα εισαγωγικά - του ποστ δικαζόταν ο Κορκονέας...
Δημοσίευση σχολίου