Σα δε ντρέπονται... να σχολιάζουν

Aκολουθούν μερικοί χαρακτηριστικοί τύποι, που σχολιάζουν στα blogs:

Ο συμφωνικός: όχι, δεν πρόκειται για θαυμαστή του Μπετόβεν. Αλλά γι’ αυτόν που θα σχολιάσει μια ανάρτηση δηλώνοντας ότι «συμφωνεί απόλυτα και επαυξάνει». Καλά κάνει, αλλά πιο ενδιαφέρον θα είχε αν διαφωνούσε, δε νομίζετε;

Ο αντιρρησίας: το εντελώς αντίθετο του προηγούμενου. Σε κάθε ανάρτηση που θα σχολιάσει θα αρπαχτεί από κάπου, προκειμένου να διαφωνήσει. Ασχέτως αν στο δρόμο έχασε το νόημα της ανάρτησης ή αν δε μπήκε καν στον κόπο να το ψάξει. Διαφωνία για τη διαφωνία: αυτή υπήρξε ανέκαθεν η αρχή του, μην του το χαλάμε.

Ο γλυκούλης ή μάλλον η γλυκούλα: συναντιέται συνήθως σε γυναικεία blogs όπου μπαίνουν διάφορες κυρίες που ανταλλάσουν μεταξύ τους διαδικτυακά φιλάκια, αγκαλίτσες, λουλουδάκια, χαδάκια και άλλα συναφή. Give me a break!

Ο θαυμαστής: θα δηλώσει σχολιάζοντας πόσο θαυμάζει την ευστροφία, την ευγλωττία, τη λεβεντιά βρε παιδί μου του διαχειριστή ενός blog. Όχι άλλο κάρβουνο!

Ο ακατανόητος: τι ήθελε να πει ο ποιητής; Το σχόλιό του απαιτεί ΠΟΛΥ χρόνο προκειμένου να βγει - που δε θα βγει - νόημα. Αφού δε μας παίζει, γιατί να τον παίξουμε;

Ο φιλαράκος: με αδικαιολόγητη οικειότητα μας προσφωνεί «φιλαράκι», «μεγάλο» ή «μικρό», «αρχηγό» ή ό, τι άλλο. Ή μας βρίζει αν του τα χαλάσουμε. Καλά αυτά, αλλά μας ήξερε κι από χτες;

Ο ελάτε κι από δω: αφήνει σχόλια σε διάφορα δημοφιλή blogs με κυρίως σκοπό όχι να πει κάτι αλλά να προσελκύσει επισκέπτες και στο δικό του. Όχι, δεν ερχόμαστε που να σκάσεις!

Ο άνθρωπός σου: πάλι σε γυναικεία blogs, προσεγγίζει μόνες και διαθέσιμες γυναίκες και… ό, τι ήθελε προκύψει. Προσφέρει τον στιβαρό του ώμο προς συμπαράσταση, για να γείρουν και να σκεφτούν, αν τελικά το blogging άξιζε τον κόπο, με τόσους πέφτουλες. Η σύγχρονη, διαδικτυακή εκδοχή του Στάθη Ψάλτη από ταινίες όπως «Πάμε ν’ αγαπηθούμε, darling;».

Ο λόγιος: σχολίαζει προκειμένου να αποδείξει ότι ανακάλυψε την Αμερική πριν τον Κολόμβο, ότι ήξερε πριν από μας, για μας. Αποδεικνύοντάς μας ότι όσα σκεφτόμαστε τα είχαν πει πριν από μας ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς φτιάχνοντας τανκς. Ας ειν’ καλά το Google.

Ο κολλιτσίδας: για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο το blog μας του έκανε κλικ και σπεύδει να σχολιάσει κάθε ανάρτηση, ανεξαρτήτως αν έχει κάτι να πει. Υπομονή, κάποια στιγμή θα βαρεθεί.