17 Ιουλ 2009

Overqualified

Αυτή η λέξη φτάνει στ’ αυτιά μου ξανά και ξανά, στοιχειώνοντας τις συνεντεύξεις στις οποίες με καλούν υποψήφιοι εργοδότες. Η τελευταία για μια ΜΚΟ απ’ τις δυο τρεις πιο γνωστές. Η θέση, μερικής απασχόλησης, τέσσερις ώρες τη μέρα μέσα στο ωράριο που άλλοι εργάζονται με πλήρη απασχόληση. Η αμοιβή, γύρω στα 500 ευρώ. Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε η υποψία μου, στηριγμένη σε εμπειρίες μου τόσο ως εργαζόμενου όσο και κατά καιρούς συνεντευξιαζόμενου, ότι διάφορες ΜΚΟ και φιλανθρωπικές οργανώσεις όση ανθρωπιά δείχνουν στους επιλεγμένους προστατευόμενούς τους, τόση απανθρωπιά επιδεικνύουν απέναντι στους ίδιους τους εργαζόμενούς τους. Με το ακλόνητο πρόσχημα της ανθρωπιστικής δράσης μπορεί κανείς να δείξει το πιο αχόρταγο, απάνθρωπο πρόσωπο. Και κυρίως να σου πει για μια ακόμη φορά, κατάμουτρα, ότι είσαι overqualified. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δε σε πιστεύει όταν του λες ότι σε ενδιαφέρει να εργαστείς στη ΜΚΟ του ή τη φιλανθρωπική του οργάνωση. Ότι υποψιάζεται ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα που του σερβίρεις όταν παρουσιάζεσαι σαν τη καλή χαρά στη συνέντευξη, ότι από κάπου θα του τη φέρεις. 'Δε μπορεί', σου λέει, 'δε βρήκες τίποτα καλύτερο'; 'Όχι δε βρήκα', του απαντάς, προσπαθώντας να τον πείσεις να κατέβει από το σύννεφο που έχει ανέβει πίσω από το γραφείο του και να προσγειωθεί στη χώρα αυτή όπου ζούμε κι οι δυο. Βαθιά μέσα του ξέρει, καλύτερα κι από σένα, πόση απελπισία κυριαρχεί εκεί έξω. Δεκάδες βιογραφικά στοιβάζονται στα συρτάρια του ή χυμένα ανάποδα πάνω στο γραφείο. Ξέρει πολύ καλά ότι δουλευόμαστε, παίζοντας εγώ τον αξιοπρεπή υποψήφιο με όσα αποθέματα υποκριτικής ικανότητας διαθέτω ακόμη κι αυτός τον αθώο, ανυποψίαστο για το τι τρέχει εκεί έξω υποψήφιο μελλοντικό συνάδελφο. Ξέρω ότι ψάχνει κάποιον να ξεζουμίσει η ανθρωπιστική του οργάνωση όσο περισσότερο μπορεί, ξέρει ότι το ξέρω και προσπαθώ να τον ξεγελάσω κάνοντας ότι δεν έχω ιδέα. Μπερδευτήκατε; Μπέρδεμα ομολογουμένως. Απ’ τη μια ο overqualified υποψήφιος κι απ’ την άλλη ένας ακόμη αυλικός σε μια αυλή επαγγελματιών ανθρωπιστών. Ένας αυλικός που, γι’ αυτή τη μισή ώρα που διαρκεί η συνέντευξη, νιώθει για λίγο μέσα του να μεγαλώνει, να φουσκώνει. Ξέρει ότι μετά θα επιστρέψει στη μιζέρια της αυλής γι’ αυτό κοιτάει να το απολαύσει όσο κρατάει, όσο έχει έναν απελπισμένο απέναντί του με τον οποίο μπορεί να παίξει, να κρυφογελάσει, να νιώσει έξυπνος, όμορφος, ικανός. Για μισή ώρα. Μισή ώρα ζυγίσματος, μετρήματος. Αν βγεις από το ζύγισμα δείχνοντας εξίσου ή και περισσότερο χαζός απ’ όταν πήγες, μπορεί και να σε ξανακαλέσουν. Αν αφήσεις την παραμικρή υποψία ότι ξέρεις τι παίζεται δε θα τους ξαναδείς, δε θα σε ξαναδούν. Μέχρι την επόμενη φορά, σε κάποια άλλη αυλή, με κάποιον άλλο αυλικό.

11 σχόλια:

pølsemannen είπε...

Φρίκη, φρίκη.

Ίσως θα πρέπει κανείς να "προεκτιμά" πόσο πρέπει να "υποβαθμίσει" το βιογραφικό του για να πάρει την υποβαθμισμένη θέση.

Φλύαρος είπε...

Αγαπητέ Γεράσιμε, με το θάρρος (ίσως και θράσος) της ανωνυμίας σου ξαναπροτείνω αυτό που σου είχα γράψει και παλιότερα:

Φύγε από την Ελλάδα, πήγαινε να ζήσεις και να δουλέψεις στο εξωτερικό όπου τα προσόντα σου θα εκτιμηθούν και θα αμοιφθούν όπως πραγματικά αξίζουν. Και για να μην κόψεις τους δεσμούς έλα στην Ελλάδα μόνο για διακοπές, το καλοκαίρι.

gerasimos είπε...

pølsemannen ακόμα δεν έχω φτάσει εκεί.

Φλύαρε στην ανάρτηση δεν ήθελα να μιλήσω για μένα, αλλά για μια γενικότερη καστάσταση που αντιμετωπίζουν δεκάδες χιλιάδες 'overqualified' μορφωμένοι άνθρωποι σε αναζήτηση εργασίας, πολλοί απ' αυτούς νεότεροί μου. Σπουδάζουν, μαθαίνουν ξένες γλώσσες, αποκτούν μεταπτυχιακά, εξειδικεύονται, παίζουν τους Η/Υ στα δάχτυλα και εν συνεχεία πέφτουν σε μια εργασιακή μαύρη τρύπα.

Socrates είπε...

Συμφωνώ μαζί σου Γεράσιμε. Αν και εγώ τελείωσα Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, ακόμα και χωρίς μεταπτυχιακά, πάλι με θεωρούσαν overqualified στην Ελλάδα. Για αυτό και όταν είδα τη ζωή μου στο ντοκυμανταίρ του Κούλογλου, είπα να φύγω. Έπεσε βέβαια η οικονομική ύφεση, αλλά και πάλι στην Ελλάδα τα πράγματα θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν και μετά από αυτήν. Έτσι, εδώ και τρεις μήνες έχω φύγει και τώρα ψάχνω εργασία στην Ολλανδία. Εδώ, αν μάθω κάποια ολλανδικά, δεν χρειάζεται να κάνω ούτε καν το επάγγελμα μου για να ζω αξιοπρεπώς. Έχει έναν σωρό απλές δουλειές, στις οποίες σε αντιμετωπίζουν σαν άνθρωπο.
Γράφω τις εμπειρίες μου στο 3000meres.blogspot.com και στο ipernity και αν κάποιος έχει απορίες θα χαρώ πολύ να ψάξω και να ενημερώσω.
Είχα ζήσει στο παρελθόν επτά χρόνια στη Γερμανία και ήθελα διακαώς να επιστρέψω στην Ελλάδα. Επέστρεψα, σπούδασα κλπ., και βγαίνοντας στην αγορά εργασίας διαπίστωσα ότι η Ελλάδα είναι μόνο για διακοπές. Για όλα τα άλλα υπάρχουν λύσεις, κάπου αλλού...
Θα έλεγα, ότι στην Ελλάδα και μόνο που γνωρίζεις κάτι παραπάνω από το λύκειο, έχεις ικανότητες και θέλεις μισθό πάνω από 700 ευρώ με 40 ώρες εργασία, είσαι αυτομάτως overqualified!...

Ανώνυμος είπε...

Γεράσιμε, οι αυλικοί και η δουλική τους νοοτροπία είναι ίσως μια από τις κύριες αιτίες της κακομοιριάς αυτής της χώρας.
Όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Φλύαρος ετοιμάζω βαλίτσες (όχι τόσο για μένα αφού σε λίγα χρόνια πιάνω τα πρώτα -ήντα αλλά για τα παιδιά μου που δε θέλω να μπλέξουν με το στρβλό ιδιωτικό τομέα και το τερατώδες δημόσιο της Ελλάδας). Είχα ακούσει μια γιαγιά που έλεγε "την Ελλάδα καλύτερα να τη νοσταλγείς, παρά να τη ζείς".

@Socrates, πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες σου (το 300meres όμως δεν λειτουργεί)

abravanel είπε...

Δυστυχώς αυτά είναι απόρροια της γενικευμένης διαφθοράς που αποσυνδέει τα αποτελέσματα από τις ικανότητες - κουράγιο μόνο μπορώ να πω.

gerasimos είπε...

Σωκράτη χαίρομαι που συμφωνείς. Πολύ ενδιαφέρον το μπλογκ σου. Εύχομαι καλή τύχη στην Ολλανδία, αν και λυπάμαι που αναγκάστηκες να (ξανα)ξενιτευτείς...

Απόγονε εύχομαι τα παιδιά σου να μην τραβήξουν όσα τραβάνε πολλοί νέοι άνθρωποι στο ξεκίνημα της ζωής τους.

Αμπραβανέλ και όμως εξακολουθεί να λετουργεί όπως λειτουργεί αυτή η αγορά εργασίας. Και αυτό μου κάνει μεγάλη - και δυσάρεστη βεβαίως - εντύπωση.

abravanel είπε...

Γιατί η διαφθορά είναι κάθετη και οριζόντια: από τον πιο φτωχό συνταξιούχο, μέχρι τον πιο πλούσιο εφοπλιστή.

Είναι απλώς ένας διαφορετικός τρόπος να γίνεται bussiness αν και αναποτελεσματικός - όσο έχουμε καθαρή εισροή χρημάτων από την Ευρώπη και τις αποκρατικοποιήσεις αυτός θα λειτουργεί. Μετά...

fpboy είπε...

Ρε άνθρωπε μου,
θα σε θυμώσω τώρα,
αλλά θα σου την βγώ.
άσε την μόνιμη γκρίνια
και πιάσε μια δουλειά.
Άσε το τι σπούδασες και το τι ήσουν κάποτε,
πιάσε μια απλή, λαική δουλειά
η άνοιξε ένα ψιλικατζίδικο στην γειτονιά σου.
Άσε τώρα το οβερκουαλιφαίντ και τα πολλά λόγια.
Η δουλειά δεν είναι ντροπή
Δούλεψε φύλακας, δούλεψε στον Βασιλόπουλο, δούλεψε ώπου θες,
αλλά δούλεψε επιτέλους.

gerasimos είπε...

fpboy σου διέφυγε κάτι που είπα προηγουμένως: στο ποστ δε μιλάω για μένα... ;-)

Ανώνυμος είπε...

Στην Ελλάδα γιατί να υπάρχουν σοβαρές θέσεις εργασίας με σοβαρά χρήματα, όταν δεν υπάρχουν αρκετές σοβαρές επιχειρήσεις; Οι καλοί μισθοί προέρχονται από επιχειρήσεις που είναι ανταγωνιστικές, που είναι καινοτόμες, που εξάγουν και τέτοιες είναι ελάχιστες εδώ.