O ΟΣΕ ξαναχτυπά...

Αν θυμάστε πριν κάτι λιγότερο από ένα μήνα είχα ανεβάσει αυτή την ανάρτηση, στην οποία μιλούσα για τη διαμαρτυρία μας, των επιβατών της Α' Θέσης ενός τρένου που θα μας μετέφερε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, για τις απαράδεκτες συνθήκες καθαριότητας εντός του. Απ’ ό, τι φαίνεται η έγγραφη εκείνη διαμαρτυρία μας εστάλη από κάποιον αποφασισμένο επιβάτη στον ΟΣΕ, μια και σήμερα μου ήρθε απαντητική επιστολή από τον οργανισμό. Ξεκινά ζητώντας μας συγνώμη για την ‘ταλαιπωρία που υποστήκαμε’ εξαιτίας της ‘εμφάνισης εντόμων στο χώρο των επιβατών’. (Φυσικά πουθενά δε λέει ότι τα εν λόγω έντομα δεν ήταν μυρμηγκάκια, ακρίδες ή πεταλούδες αλλά κατσαρίδες.) Συνεχίζει διευκρινίζοντας ότι (τα ελληνικά δικά τους): ‘Παρά τον καθημερινό καθαρισμό και της απολύμανσης που πραγματοποιείται στους συρμούς του ΟΣΕ … είναι πιθανόν λόγω συνεχούς χρήσης των ίδιων φαρμάκων, να μην υπάρχει αποτελεσματικότητα εξαιτίας της αντοχής των εντόμων (είπαμε, κατσαρίδες, αλλά ο ΟΣΕ προτιμά εν προκειμένω τις γενικόλογες διατυπώσεις) σε αυτά. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο απευθυνθήκαμε πλέον σε ειδικούς εντομολόγους του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών (!!!), προκειμένου να εξευρεθούν μέθοδοι αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης των ερπόντων εντόμων (γιούχου, κατσαρίδες είπαμε), εκτός των μεθόδων εκείνων που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα στις αμαξοστοιχίες μας.’ Έχοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ομολογήσει ότι οι κατσαρίδες ταξιδεύουν αρκετό καιρό (μάλλον χρόνια) με τα τρένα του ΟΣΕ, η επιστολή περνά εν συνεχεία στο ζήτημα των πανβρώμικων καθισμάτων που αντικρίσαμε μπαίνοντας στο βαγόνι μας και μας ενημερώνει ότι: ‘… ο ΟΣΕ ήδη έχει ξεκινήσει (τα τελευταία χρόνια…) για το συγκεκριμένο τύπο συρμών την αντικατάσταση καθισμάτων, κουρτινών και μοκετών γεγονός που θα συμβάλει στη γενικότερη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ (οπωσδήποτε, το να μη σιχαίνεται κανείς να καθίσει σε ένα λιγδιασμένο από αρχαία βρωμιά κάθισμα θα αποτελέσει βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών...). Έως σήμερα οι εργασίες αυτές έχουν ολοκληρωθεί (μιλάμε για οχτώ τρένα όλα κι όλα, ΠΟΣΟΣ άραγε καιρός χρειάζεται για τη δουλειά αυτή;) σε 4 συρμούς (τυχεράκηδες, όσοι πέσετε σ’ αυτούς αν και όταν χρειαστεί να ταξιδέψετε) και συνεχίζονται και για τους υπόλοιπους 4 (όσοι τύχει να ταξιδέψετε με αυτούς απλώς την πατήσατε, καλή τύχη την επόμενη φορά).’ Αφού πει μερικά ακόμη πραγματάκια που φιλοδοξούν να δικαιολογήσουν τη δυσανάλογα υψηλή εν σχέσει με την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών τιμή των εισιτηρίων, η επιστολή καταλήγει: ‘Ζητώντας σας και πάλι συγνώμη για το δυσάρεστο και μεμονωμένο (εμένα μου λες!) περιστατικό, είμαστε στη διάθεση σας για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία ή διευκρίνιση.’ Νομίζω ότι σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τους πολίτες της θα είχαμε απλώς πάρει τα χρήματά μας πίσω, αντί για μια φλύαρη, ανούσια, βαρετή ‘απολογητική’ επιστολή. Αλλά δυστυχώς ζούμε στη χώρα που ζούμε και, ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να βρούμε μια μέρα στο γραμματοκιβώτιό μας μια τέτοια επιστολή.