Deinococus radiodurans

Έτσι λέγεται ο πρωταγωνιστής αυτού του post. Πρόκειται για έναν μικρο-οργανισμό που επιβιώνει με το να επιδιορθώνει το DNA του. Και γιατί έχει σημασία αυτό; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: σύμφωνα με τη σύγχρονη θεωρία της "Πανσπερμίας", τα πρώτα κύτταρα έφτασαν στη γη μας από το Διάστημα, ύστερα από διαπλανητικό ταξίδι εκατομμυρίων ετών. Το 1996 βρέθηκαν μάλιστα σε βράχους στην Ανταρκτική, που εκτοξεύτηκαν από τον Άρη πριν αρκετά εκατομμύρια χρόνια, απολιθώματα βακτηρίων που πιστεύεται ότι αναπτύχθηκαν εκτός γης. Η θεωρία αυτή περιμένει, θα έλεγε κανείς, να επιβεβαιωθεί σε περίπτωση που, σε μια-δυο δεκαετίες από σήμερα, οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές στον Άρη ανακαλύψουν εξωτικούς μικρο-οργανισμούς. Δυο Ελληνίδες ερευνήτριες, που μελετούν εδώ και χρόνια τις επιπτώσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας στους μικρο-οργανισμούς, η Ευαγγελία Σαραντοπούλου και η Ζωή Κόλλια, ετοιμάζονται αυτές τις μέρες να στείλουν ζωντανά αναερόβια βακτήρια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για να μελετήσουν την αντοχή τους σε, θεωρητικά, καταστρεπτικά περιβάλλοντα. Συνολικά επτά πειράματα, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό, θα εκτοξευθούν από το κοσμοδρόμιο του Baikonur τον προσεχή Απρίλιο. Στόχος των δυο Ελληνίδων ερευνητριών είναι, όπως αναφέρεται στο άρθρο της Καθημερινής στο οποίο βασίστηκε αυτό το post, να μελετήσουν αν οι αναερόβιοι μικρο-οργανισμοί θα αντέξουν να συνοδεύσουν - προκαλώντας πιθανότατα μύρια όσα προβλήματα, τρώγοντας καλώδια και καταστρέφοντας κυκλώματα - τις πρώτες επανδρωμένες αποστολές στον Άρη, προσφέροντας ταυτόχρονα ένα ισχυρό επιχείρημα σε όσους εντοπίζουν στο Διάστημα την προέλευση της ζωής. Ερωτήματα όπως το αν μπορεί η βιολογική ύλη να αντέξει ένα ταξίδι εκατομμυρίων ετών εκτεθειμένη συνεχώς στην κοσμική ακτινοβολία και σε χαμηλές θερμοκρασίες, όπως και την πρόσκρουση σε ένα νέο πλανήτη παραμένουν, βέβαια, ακόμη αναπάντητα. Αλλά οι επιστήμονες γνωρίζουν σήμερα πως τμήματα RNA-DNA μήκους μερικών δισεκατομμυριοστών του μέτρου θα μπορούσαν να επιβιώσουν από ένα διαπλανητικό ταξίδι διάρκειας πολλών εκατομμυρίων ετών, εφόσον ήταν καλά προστατευμένα εντός πρωτεϊνών και είχαν τη δυνατότητα να επιδιορθώνουν αυτόματα το DNA τους κατά τη διάρκεια του διαπλανητικού ταξιδιού τους, όπως ο πρωταγωνιστής μας: ο Deinococus radiodurans, στον οποίο μάλιστα έχει παρατηρηθεί ότι η μεμβράνη που περιβάλλει τον πυρήνα του κυττάρου έχει πολύ παχιά, προστατευτικά υποθέτω τοιχώματα.

Φαίνεται λοιπόν ότι εκτός από τα "ροζ" dvd, τα διάφορα χρηματικά ποσά που ακούμε και τα οποία οι περισσότεροι από μας δε θα δούμε ποτέ σ' αυτή τη ζωή, τη σκανδαλοθηρία και τους κάθε λογής "κομιστές", υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιου άλλου είδους κομιστές: κομιστές της ελπίδας ότι μπορούμε να ασχοληθούμε και με ουσιαστικότερα, πιο αξιοπρεπή ζητήματα. Άνθρωποι που επέλεξαν να έχουν άλλο ορίζοντα και άλλη ποιότητα στη ζωή τους, παραμένοντας ανόθευτοι από τη φτηνή επικαιρότητα.