O καιρός της μισαλλοδοξίας

Μαθαίνω σήμερα από τις εφημερίδες για το ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη γειτονική Ιταλία εναντίον μεταναστών, Τσιγγάνων και άλλων «ενοχλητικών» μειονοτήτων. Μέσα σ’ ένα κλίμα ξενοφοβίας που φτάνει στα όρια της υστερίας – στη Νάπολη πέντε καταυλισμοί Τσιγγάνων πυρπολήθηκαν από «αγανακτισμένους» πολίτες – και μισαλλοδοξίας, η γειτονική χώρα μοιάζει να έχει αρχίσει να κατρακυλάει προς το παρελθόν. Ένα παρελθόν στρατοπέδων συγκέντρωσης, βίαιων επεισοδίων σε βάρος μειονοτήτων, ρατσισμού και φυλετικών ή εθνικιστικών διακρίσεων το οποίο σημάδεψε την Ευρώπη περί τις αρχές και τα μέσα του περασμένου αιώνα, στη ναζιστική Γερμανία και όχι μόνον. Σύμφωνα με το δημοσίευμα το οποίο παρέθεσα, οι διεθνείς οργανισμοί έχουν μείνει να παρακολουθούν έκπληκτοι αυτήν την κατάσταση, ενώ η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης διαμαρτυρήθηκε επίσημα γι’ αυτό το κλίμα ξενοφοβίας και φανατισμού που έχει κυριαρχήσει στην Ιταλία: κλίμα το οποίο καλλιεργείται από πολλά ΜΜΕ που ανήκουν στη μιντιακή αυτοκρατορία του Μπερλουσκόνι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων συμβαίνουν, η «υπόθεση Αχμέτεβιτς». Πριν λίγους μήνες αναφέρθηκε από τα ΜΜΕ ότι ένας Τσιγγάνος από τη Ρουμανία μ’ αυτό το όνομα σκότωσε εν ψυχρώ τέσσερις νεαρούς Ιταλούς. Εν συνεχεία όμως, αποδείχθηκε ότι ο Αχμέτεβιτς ήταν μεν Τσιγγάνος αλλά με καταγωγή από την Ιταλία, γεννημένος στην Καζέρτα. Ένα δικαστήριο υποχρέωσε τα ΜΜΕ να διορθώσουν την είδηση, πράγμα που έγινε, αλλά λίγες ημέρες αργότερα άρχισαν πάλι να μιλούν για το «Ρουμάνο δολοφόνο». Αυτό μου θύμισε κάτι που έχω παρατηρήσει στα δελτία ειδήσεων της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης. Τα ρεπορτάζ γύρω από εγκληματικές πράξεις αναφέρουν την εθνικότητα όσων τις διέπραξαν, κάτι που ποτέ δεν αντελήφθην για ποιο λόγο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει. Αλλά εκτός αυτού, έχω διαπιστώσει επιπλέον ότι αυτή η «ενημέρωσή» μας πάνω στην εθνικότητα όσων διαπράττουν ληστείες, βιασμούς, φόνους και άλλα εγκλήματα είναι επιλεκτική. Αναφέρεται δηλαδή μόνο αν πρόκειται ας πούμε για Αλβανούς, ενώ όταν ΔΕΝ πρόκειται για Αλβανούς ή άλλες εθνότητες και πρόκειται για Έλληνες, δεν λέγεται τίποτα. Δημιουργώντας και καλλιεργώντας έτσι την εντύπωση ότι όσοι διαπράττουν τις εγκληματικές πράξεις για τις οποίες θα μας «ενημερώσουν» τα δελτία ειδήσεων ή θα είναι Αλβανοί, Ρουμάνοι, Τσιγγάνοι και εν πάση περιπτώσει αλλοδαποί ή… τίποτα, και σε καμία περίπτωση Έλληνες. Καλλιεργείται δηλαδή και στη χώρα μας νομίζω ένα κλίμα ανθρωποφοβίας, μισαλλοδοξίας και ξενοφοβίας από τα ΜΜΕ μ’ έναν τρόπο ύπουλο, υπόγειο και, δυστυχώς, αρκετές φορές αποτελεσματικό.