Στον πλανήτη Ελλάδα

Ψάχνω αυτές τις μέρες, από περιέργεια περισσότερο παρά από ανάγκη ενημέρωσης (γι’ αυτήν ευτυχώς υπάρχει το BBC News και άλλα ξένα δίκτυα), να βρω στις ελληνικές εφημερίδες και τα ελληνικά blogs κάτι, οτιδήποτε, για την τεράστια οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού. Αλλά, πιστέψτε με, χρειάζεται ΠΟΛΥ ψάξιμο. Παρότι μιλάμε για μια καταστροφή που ανοίγει πολλαπλά ερωτήματα, τόσο για τη διογκούμενη εξάρτηση της ανθρωπότητας από το πετρέλαιο και την ασύδοτη χρήση ενός καυσίμου που βρίσκεται στα τελευταία του από πλευράς παγκόσμιων αποθεμάτων, όσο και για το κατά πόσον ο σύγχρονος άνθρωπος, που θέλησε, όπως θα έλεγε ο Καρτέσιος, να γίνει ‘αφέντης και κτήτορας της φύσης’, κατάντησε να μη διαφεντεύει ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Διότι αυτό που οι διαρροές πετρελαίου ή ραδιενέργειας, που τα μολυσμένα ή μπαζωμένα ποτάμια, που τα υπό εξαφάνιση ζωικά είδη δείχνουν, είναι ένας παραζαλισμένος, αποπροσανατολισμένος σύγχρονος άνθρωπος, που η ίδια του η παντοδυναμία τον κάνει όλο και πιο αδύναμο. Γιατί άραγε δυσκολεύομαι να βρω κάτι για τη συγκλονιστική αυτή καταστροφή σε εφημερίδες και blogs; Διότι τα ελληνικά ΜΜΕ, τόσο ‘παραδοσιακά’ όσο και ‘εναλλακτικά’, επιμένουν να ασχολούνται εμμονικά με την ελληνική επικαιρότητα. Φαίνεται ότι μπροστά στην αποχώρηση Κιλτίδη από τη Νέα Δημοκρατία, το ρήγμα που βαθαίνει μεταξύ Ανανεωτικών και Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ, το γαμήλιο πάρτι της Μαριέττας Χρουσαλά στο θωρηκτό Αβέρωφ και άλλες τέτοιες συνταρακτικές ειδήσεις, μια ανυπολόγιστη σε συνέπειες για τον πλανήτη οικολογική καταστροφή, γεμάτη βαθιά μηνύματα για τη σημερινή ανθρωπότητα που στο βωμό μιας τυφλής ‘ανάπτυξης’ θυσιάζει τα πάντα, δεν πιάνει μια...