Όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις...

Στην Αίγυπτο ο Χόσνι Μουμπάρακ κυβέρνησε αδιάλειπτα από τις 14 Οκτωβρίου 1981. Τριάντα ολόκληρα χρόνια, κατά τα οποία σχημάτισε περιουσία ύψους, λένε, 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων, την οποία θα μπορέσει να απολαύσει με την αποχώρησή του από την εξουσία. Τέσσερις μέρες μετά, την 18 Οκτωβρίου 1981, στην Ελλάδα πρωτοεκλέχτηκε πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου και, τριάντα ακριβώς χρόνια μετά, τη χώρα κυβερνά ο γιος του Γιώργος, που φέρει το μικρό όνομα του ιδρυτή της δυναστείας Παπανδρέου Γεώργιου. Μια χώρα που με κάποια μικρά διαλείμματα κυβερνάται από τη δυναστεία αυτή και δυο αντίπαλες δυναστείες που από καιρό σε καιρό βρίσκουν το δρόμο προς την εξουσία. Οι Αιγύπτιοι εξεγέρθηκαν, επαναστάτησαν ενάντια σε όλο αυτό. Ενάντια σε μια 'οικογενειακή' δημοκρατία, ενάντια σε ένα καθεστώς μονοπρόσωπο, διεφθαρμένο. Και όταν κάποιος επαναστατεί, όπως οι Aφρικανοί γείτονές μας, δεν επαναστατεί τόσο για όσα έχει να κερδίσει από τον ξεσηκωμό του. Περισσότερο επαναστατεί όταν δεν έχει πλέον τίποτα να χάσει. Και οι Αιγύπτιοι δεν είχαν και πολλά να χάσουν, βυθισμένοι στη φτώχεια, από ένα άπληστο καθεστώς που τα ήθελε όλα δικά του. Και όταν ο άνθρωπος δεν έχει τίποτα να χάσει – παρά μόνο τις αλυσίδες του, θα έλεγε ο γερο Μαρξ – δεν τον νοιάζει τόσο τι θα κερδίσει επαναστατώντας. Δεν έχει καθίσει να καλοσκεφτεί αν αυτό που θα ακολουθήσει θα ήθελε να είναι ένα θεοκρατικό καθεστώς τύπου Ιράν ή κάτι άλλο, μια δημοκρατική άνθιση που θα πάρει τη μορφή ντόμινο αλλάζοντας άρδην τον μουσουλμανικό κόσμο. Στο κάτω-κάτω δεν τον ενδιαφέρει τόσο, εκεί που έχει φτάσει, τι θα επακολουθήσει. Φτάνει να αλλάξει το αρρωστημένο, ξεπερασμένο, αλλοτριωτικό πολιτικό παρόν του. Το ίδιο θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί και για την Ελλάδα. Με μια κεφαλαιώδη διαφορά, που αποτελεί και κύρια αιτία που όσα βλέπουμε στην Αίγυπτο δε θα τα δούμε ποτέ στη δική μας χώρα: σε αντίθεση με τους Αιγύπτιους, οι Έλληνες έχουν πολλά να χάσουν αν βγουν στους δρόμους. Οι αλυσίδες τους, είναι πολύτιμες. Χρωστάνε ακόμα τις δόσεις του δανείου που πήραν για να αγοράσουν τις αλυσίδες αυτές με μεγάλα μπαλκόνια και θέση πάρκινγκ, με αερόσακους και δερμάτινα καθίσματα, με δωρεάν απεριόριστες κλήσεις σε άλλα κινητά.