Αντριλίκια

Από όλα όσα ζήσαμε τις τελευταίες δυο εβδομάδες, μια με το θνησιγενές δημοψήφισμα και μια με τις ατελείωτες διαπραγματεύσεις για την εκλογή νέου πρωθυπουργού και κυβέρνησης, ένα μου έμεινε. Κάποιες συμπεριφορές θα έλεγα εξόχως αποκαλυπτικές, που έβγαλαν στην επιφάνεια λύματα τα οποία κυκλοφορούν ανενόχλητα στους υπονόμους των μεγάλων ελληνικών πολιτικών κομμάτων, αλλά σπανίως βγαίνουν στην επιφάνεια. Μόνον σε δραματικές στιγμές, σε συγκυρίες εξαιρετικής έντασης, σε απίθανες περιστάσεις που τα νεύρα τεντώνονται και τα προσχήματα παραγκωνίζονται, τους επιτρέπεται να ‘σκάσουν μύτη’. Τότε και μόνο τότε ο ‘σοσιαλιστικός προοδευτισμός’ της βιτρίνας αφήνει για μερικά κρίσιμα δευτερόλεπτα τη σκηνή στα οθωμανικά και βυζαντινά τρωκτικά των υπογείων του πολιτικού πολυκαταστήματος που εν προκειμένω λέγεται ΠΑΣΟΚ. Ιδίως όταν οι γυναίκες του κόμματος – συγνώμη, κινήματος – τολμήσουν το ασύλληπτο (ασύλληπτο για όσους τις θεωρούν, ‘παραδοσιακά’, domestic animals, μη πολιτικά ζώα, που δεν θα έπρεπε να έχουν δημόσια παρουσία και άποψη): τολμήσουν να αρθρώσουν δικό τους λόγο και, μάλιστα, σε στιγμές που οι άνδρες ‘σύντροφοί’ τους σιωπούν. Τότε, οι τελευταίοι θα σταθούν ανήμποροι να εμποδίσουν να φτάσουν μέχρι τα χείλη τους όσα σιγόβραζαν εντός. Mιλώντας στην ‘καλύτερη’ περίπτωση για ‘καλτσοδέτες’ ή, στη χειρότερη, καταφερόμενοι με βαρύτερους χαρακτηρισμούς εναντίον γυναικών που έσπασαν τον ιδεότυπο της ‘κοπέλας’ η οποία ομορφαίνει με τη διακριτική παρουσία της ένα κατά τα άλλα ανδροκρατούμενο πολιτικό τοπίο (αλλά μέχρι εκεί) και μίλησαν. Πήραν πρωτοβουλίες. Άνοιξαν συζητήσεις. Άλλαξαν ισορροπίες. Ατόπημα ασυγχώρητο, διότι δεν συνάδει με το στερεότυπο της γυναίκας πολιτικού ως απαραίτητου συμπληρώματος για λόγους ‘διαφυλετικής δικαιοσύνης’ στα ψηφοδέλτια των κομμάτων που, άπαξ και εκλεγεί, οφείλει να σιωπά, αιωνίως ευγνώμων για την απόδρασή της από το πατροπαράδοτο habitat της, το σπίτι της ή τα παιδιά της. Αυτό που συνέβη, με άλλα λόγια, ήταν κάτι ανήκουστο. Κάτι εξωπραγματικό. Γι’ αυτό και, ‘δικαιολογημένα’, κάποια κατά τα άλλα ‘προοδευτικά’ στελέχη του ΠΑΣΟΚ βγήκαν από τα ρούχα τους. Δείχνοντας τοις πάσι ότι κάτω απ’ όλα, κάτω από το ‘κεντροαριστερό’ πασοκικό τους περίβλημα, παραμένουν ανεξέλικτοι – και ανεξέλεγκτοι, όταν ανέβει το αίμα στο κεφάλι – Bαλκάνιοι χωριάτες.