Όχι στα σκοτεινά Χριστούγεννα!

Όταν έχεις μικρά παιδάκια, σε μια ηλικία που αρχίζουν να καταλαβαίνουν τα Χριστούγεννα, αρχίζεις, μαζί τους, να τα καταλαβαίνεις κι εσύ. Και να θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια, τις οικογενειακές αυτές ημέρες των δώρων, με τα κάλαντα, τα γλυκίσματα, τον Αϊ Βασίλη και την τόσο μαγική, για ένα παιδί, χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Μαζί με τα παιδιά της οικογένειας αρχίζεις κι εσύ να ανακαλύπτεις ξανά τα πραγματικά, τα παιδικά Χριστούγεννα, μετά από χρόνια αδιάφορων, ‘ενήλικων’ χριστουγεννιάτικων επισκέψεων σε φιλικά σπίτια, βαριεστημένων Πρωτοχρονιών, απρόθυμης διεκπεραίωσης των εορταστικών υποχρεώσεων με τρεχάλες της τελευταίας στιγμής. Φέτος, στολίσαμε ένα δεντράκι με χειροποίητα, ‘οικολογικά’ στολίδια, που ψήθηκαν στον… φούρνο. Ένα δεντράκι, που μαζί με τα παιδικά μάτια το χαίρομαι κι εγώ. Το χαίρομαι διπλά, καθώς σπάει το σκοτεινό κλίμα της εποχής, των ημερών, περνώντας μια αίσθηση ανεμελιάς, χριστουγεννιάτικης, γιορτινής ζεστασιάς. Πρόσεξα, όμως, ότι σε όλη τη γειτονιά κανείς δεν έχει ακόμα στολίσει, κι ας είμαστε μόλις έναν μήνα πριν τα Χριστούγεννα. Κι ας είναι η γειτονιά γεμάτη οικογένειες με παιδάκια. Η πόλη, το ίδιο. Σκοτεινή κι αστόλιστη. Πρώτη φορά, τόσο κοντά στα Χριστούγεννα. Κι ας χρειάζεται όσο ποτέ μια νότα χαράς, μια γεύση γιορτών, αυτή η καταθλιμμένη χώρα. Αυτά τα Χριστούγεννα, όπως κάθε Χριστούγεννα, δεν πρέπει να ’ναι σκοτεινά. Στολίστε, φωτίστε και, κυρίως, γίνετε ξανά παιδιά...