30 Νοε 2009

Πίσω ολοταχώς

Τι κάνει ένα κόμμα όταν δεν έχει στελέχη; Αναδεικνύει αρχηγό έναν εξαφανισμένο για οκτώ ολόκληρα χρόνια – από το 1996 έως το 2004 –, ο οποίος στα δύσκολα προτίμησε να φτιάξει το δικό του κόμμα – την Πολιτική Άνοιξη, το 1993 – γυρνώντας την πλάτη στην παράταξή του. Και όταν πάλι ήρθαν τα δύσκολα και η Πολιτική Άνοιξη άρχισε να φθίνει σε εκλογικά ποσοστά, γνωρίζοντας δριμύτατους εκλογικούς χειμώνες, αποφάσισε, βγαίνοντας από την ηθελημένη αφάνεια, να ξαναγυρίσει στο μητρικό του κόμμα που ως συνήθως τον περίμενε, ελλείψει άλλων ηγετικών στελεχών, για να ενταχθεί για μια ακόμη φορά στις τάξεις των "πρωτοκλασάτων" του. 

Ένας άνθρωπος που ερχόταν και έφευγε από τη Νέα Δημοκρατία σαν κομήτης ή κατά διαστήματα εξαφανιζόταν και τελείως, ένας άνθρωπος που γκρέμισε τη μια και μοναδική κυβέρνηση του κόμματός του από το 1981 έως το 2004 εξαιτίας της στάσης της – διαφορετικής από την προτεινόμενη δική του – στο "Μακεδονικό", ψηφίστηκε, χθες, από εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας για αρχηγός τους. Τον έβγαλαν από τη ναφθαλίνη, τον ξεσκόνισαν από τη σκόνη που είχε μαζευτεί στις βάτες των βαθυγάλαζων σακακιών του, ξέχασαν τα παλιά του αμαρτήματα και θυμήθηκαν ότι ο διοπτροφόρος αυτός μεσήλικας με το baby face κάποτε αποτελούσε το λαμπρό αγόρι του κόμματός τους, το παιδί με το ΜΒΑ από το Χάρβαρντ και το γιάπικο στυλάκι που στα ’80s ήταν πολύ της μοδός. Από απελπισία; Από έλλειψη εναλλακτικών επιλογών; Θα έλεγα ότι πρόκειται για συνδυασμό των δυο. Ή, αν θέλετε, για απελπιστική έλλειψη βιώσιμων, αξιοπρεπών, στιβαρών παρουσιών που θα μπορούσαν να σταθούν στην ηγεσία ενός, όπως και να το κάνουμε, μεγάλου κόμματος με κάποια ελαφρώς ξεχαρβαλωμένα μεν, αξιοπρόσεκτα δε, ερείσματα στο εκλογικό σώμα. 

Η εκλογή Σαμαρά σηματοδοτεί το σημείο χωρίς γυρισμό ενός κόμματος που έχει μπει για τα καλά σε τροχιά φθοράς, παρακμής. Καθρεφτίζει την εκκωφαντική απουσία νέων, φερέλπιδων πολιτικών που θα ενέπνεαν, θα τολμούσαν, θα καινοτομούσαν. Θα έκαναν δηλαδή όσα τόση ανάγκη έχει η σύγχρονη ελληνική πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, θα κινούνταν ρηξικέλευθα, ανοίγοντας νέους δρόμους, ανακαλύπτοντας λύσεις στα άλυτα προβλήματα. Όμως τέτοιους ανθρώπους δεν διαθέτει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς τέτοιος άνθρωπος δεν θα χαράμιζε τις ικανότητές του, τις δυνατότητές του για μια τελειωμένη κοινωνικά και πολιτικά παράταξη. Οπότε, δεν έμενε άλλη λύση από την επιστροφή στο λαμπρό παιδί του παρελθόντος. Δεν έμενε άλλη κατεύθυνση από το "πίσω ολοταχώς", όπως συνηθίζεται άλλωστε στη Νέα Δημοκρατία.

19 σχόλια:

Locus Publicus είπε...

Eξοχος. Να συνεχίσω..
Και πήρε μαζί του τον άλλον, τον Φιγουρατζή, τον κ. Τίποτα, γιατί ειναι δυνατός στις μπαρούφες, έχει ωραία κουστούμια και είναι και μοδάτος. Που είχε και κείνος αναγγείλει το "βιοιστορικό τέλος της ΝΔ", άφτιαξε δικό του μαντρί, και όταν είδε πως δεν είχε πρόβατα, επέστρεψε και κείνος στο μητρικό μαντρί του, με συνθήματα κατα των μηχανισμών. Θυμήθηκε δε και την λαική βάση.

Meropi είπε...

Ένας λόγος που ψηφίστηκε ο Σαμαράς, νομίζω, ήταν ακριβώς αυτός που επισημαίνεις Γεράσιμε μου. Ότι ήταν εξαφανισμένος και ξεχασμένος τα τελευταία χρόνια κι έτσι δεν συνδέθηκε με την καθοδική πορεία του κόμματος του. Πάντως τον φοβάμαι, γιατί είναι πολύ εθνικιστής. Ευτυχώς που δεν πρόκειται να γίνει σύντομα Πρωθυπουργός, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση η λύση του Κυπριακού θα είχε μηδενικές ελπίδες. Σ' αυτόν οφείλεται και η καταστροφή της λύσης του "Μακεδονικού".

gerasimos είπε...

Ο κύριος τίποτα και ο κύριος 80s φίλε Λόκους κατάφεραν να γίνουν ένα αχτύπητο δίδυμο που με τη συμβολή και της πάντα παρούσας ψωμιαδικής απειλής (οι οπαδοί του 'μικρού' αλλά υπολογίσιμου Ψωμιάδη σε ένα δεύτερο γύρο μόνο Σαμαρά θα ψήφιζαν) γκρέμισε τις ελπίδες της οικογένειας Μητσοτάκη να δουν τη Ντόρα τους αρχηγό του κόμματος και (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε) πρωθυπουργό λίγο αργότερα...

Και γιατί Μερόπη ανασύρθηκε ο Αντωνάκης μας από τη ναφθαλίνη των 80s; Για να χαρίσει στο κόμμα μια ψευδαίσθηση ότι διαθέτει ηγετικά, στιβαρά στελέχη. Έστω και ανασυρμένα από το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων περασμένων δεκαετιών (διότι εμένα τέτοιος μου μοιάζει)...

Michael Sc είπε...

Αναλυτές και υποστηρικτές του πάντως, χρησιμοποίησαν αυτό ακριβώς το γεγονός της πολιτικής του ανυπαρξίας, ως πλεονέκτημα - για να πείσουν τους ψηφοφόρους τους ότι ο Σαμ είναι αμέτοχος στα σκάνδαλα της τελευταίας κυβέρνησης της νδ και άρα αδιάφθορος...

Τέλμα.

Μπράβο για το κείμενο.

christos milionis είπε...

Ti αηδιες ειναι αυτες που γραφεις οτι δεν εχουμε στιβαρα στελεχη;
Eχουμε τον στιβαροτατον ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΝ,την στιβαροτατην ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝ. Μη ξαναδιαβασω αηδιες!

gerasimos είπε...

Michael Sc εκεί φτάσαμε...

Χρήστο ομολογώ ότι ξέχασα τον... στυλοβάτη Στυλιανίδη και την εξοντωτική Παπακώστα. Ιδίως η τελευταία αν γινόταν αρχηγός, είχε εξασφαλιστεί η νευρική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του κόμματος.

Michael Sc είπε...

"Δώστου και οι καρβουνιάρηδες".

Ξέχασες τον κολοσσό επενδύσεων, Σάββα Τσιτουρίδη!

Ανώνυμος είπε...

Γεράσιμε είναι θλιβερό για το μέλλον να μην υπάρχει μια σοβαρή δεξιά παράταξη.
H στροφή στον άκρατο λαϊκισμό και την πατριδοκαπηλεία σίγουρα δεν φέρνει τίποτε καλό.

Φλύαρος είπε...

Ξέχασες όμως να αναφέρεις ότι όταν ο Σαμαράς σπούδαζε στις ΗΠΑ ήταν συμφοιτητής με τον ΓΑΠ. Μάλιστα κάποια κουτσομπολιά λένε ότι έκαναν παρέα και ότι ήταν και συγκάτοικοι. Όσο δε για τις θέσεις του Σαμαρά για την εξωτερική πολιτική, να υπενθυμίσω την άνευ όρων άρση του εμπολέμου με την Αλβανία που άνοιξε το δρόμο για την άναρχη μεταναστευση στην χώρα μας.

gerasimos είπε...

Michael Sc αν τους πιάναμε όλους, δεν θα ξέραμε δυστυχώς με ποιον να πρωτογελάσουμε (ή να πρωτοκλάψουμε, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς). Γι' αυτό ακριβώς μίλησα για ένα κόμμα που ΔΕΝ έχει στελέχη.

Απόγονε δυστυχώς στη χώρα μας όλες οι εισαγόμενες ιδεολογίες όπως εν προκειμένω και ο 'φιλελευθερισμός' για τον οποίο ακούμε τόσο συχνά από τον κύριο Σαμαρά τελευταία, περνάνε από ένα φίλτρο υποβάθμισης σε απλά πυροτεχνήματα...

Φλύαρε συγκάτοικοι αυτοί στα πανεπιστημιακά τους χρόνια, συγκάτοικοι στην τρέλα όλοι μας σήμερα με τους δυο τους πρωθυπουργό και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Christopher είπε...

Γεια στο στόμα σου Γεράσιμε! Αν ήμουν Νεοδημοκράτης και είχα αγωνιστεί για την συγκεκριμένη παράταξη θα πήγαινα πρωί - πρωί στην τοπική ΝΟΔΕ και θα τους έλεγα να βάλουν την κομματική μου ταυτότητα εκεί που ξέρουν.
Πού ήταν ο Σαμαράς όταν το 1996 η ΝΔ έδινε αγώνα στις εκλογές; Πού ήταν οι Σαμαράς και Αβραμόπουλος το 2000;
Οι επιλήσμονες και λωτοφάγοι νεοδημοκράτες ανέδειξαν στην ηγεσία του κόμματός τους δύο ανθρώπους που νομίζουν ότι η Αξιοπρέπεια είναι κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας, η Εντιμότητα όνομα οπωροπαντοπωλείου και οι Ηθικές Αναστολές επιτραπέζιο παιχνίδι...
Να τον χαίρονται των Αντωνάκη.
Τοιούτος έπρεπεν αυτοίς αρχιερεύς...

gerasimos είπε...

Christopher απορώ... εφτακόσιες ογδόντα χιλιάδες νεοδημοκράτες πήγαν και ψήφισαν για να βγάλουν το Σαμαρά αρχηγό (ή τη Ντόρα ή τον Ψωμιάδη); Οποία φτώχεια...

Christopher είπε...

Πολύ σωστά : Οποία φτώχεια...Να πρέπει να διαλέξει κάποιος ανάμεσα στον αχαρακτήριστο Ψωμιάδη, τον κοινό ψεύτη και πολιτικό απατεώνα Σαμαρά και την υπερτιμημένη Ντόρα με το εικονικό χαμόγελο. Η ΝΔ μαστίζεται από ένδεια στελεχών. Αν παρατηρούσε κανείς τις διαμάχες σαμαρικών και ντορικών στα τηλεοπτικά παράθυρα, θα δυσκολευόταν να καταλάβει ποιός είναι ποιός. Όλη η ιστορία, ήταν και είναι για την κομματική και (αργότερα ίσως) την κυβερνητική εξουσία. Γι αυτό ο ακροδεξιός λαϊκιστής Γιακουμάτος υποστήριξε την κεντροδεξιά Ντόρα. Έπαιξε (και έχασε)
Η ΝΔ είναι ένας άρρωστος οργανισμός. Και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αν αποτύχει ο Παπανδρέου, να επανακάμψει στην εξουσία με το αποκρουστικό ακροδεξιό του πρόσωπο. Γι αυτό, καλά θα έκαναν διάφοροι ανόητοι "αριστεροί" αντί να πανηγυρίζουν για την εκλογή Σαμαρά, να προβληματιστούν σοβαρά για το πολιτικό μέλλον της χώρας.
Και κάτι άλλο... Μας έπρηξαν διάφοροι με την "δημοκρατική εκλογή" Σαμαρά από τη βάση της ΝΔ, για το χτύπημα στα πολιτικά τζάκια (σιγά, θα σκιστεί κανα καλσόν...)κλπ. Δεν καταλαβαίνω : Γιατί μας ενοχλεί ο Καρατζαφέρης που εκφράζει ένα υπαρκτό πολιτικό ρεύμα και όχι ο Σαμαράς; Απατεώνες είναι και οι δύο, τουλάχιστον ο Καρατζαφέρης έχει πλάκα. Και ο Καρατζαφέρης εκλέγεται από το λαό. Γιατί μας ξυνίζουν οι ψηφοφόροι του ΛΑΟΣ ενώ στεκόμαστε άφωνοι από σεβασμό εμπρός στους νεοδημοκράτες που ανέδειξαν στην ηγεσία του κόμματός τους τον άνθρωπο που το υπονόμευσε και το λοιδόρισε με τα χειρότερα λόγια στο παρελθόν;
Οποία υποκρισία θα έλεγα Γεράσιμε...

gerasimos είπε...

Δυστυχώς Christopher δεν υπάρχουν πια άνθρωποι όπως αυτός στη Δεξιά ή όπως αυτός στην Αριστερά...

αθεόφοβος είπε...

Οι 4 αρχικά υποψήφιοι για αρχηγοί της ΝΔ αν σκεφτεί κανείς ότι αποτελούν την αφρόκρεμα του κόμματος είναι να σε πιάνει απελπισία.

gerasimos είπε...

Απελπισία είναι να σε πιάνει Αθεόφοβε και μ' αυτούς που τους ψηφίζουν. Όπως με αυτούς που βγάζουν δήμαρχο Θεσσαλονίκης ούτε θυμάμαι πόσες συνεχόμενες τετραετίες τον άνθρωπο του προηγούμενου ποστ.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αγγελος είπε...

Πες τα, Χρυσόστομε!

Αγγελος είπε...

Συγνώμη, το κινέζικο σπαμ δεν μπορείς να το βγάλεις;