20 Οκτ 2011

Πολύπλευρες απώλειες

Σε κάθε πόλεμο υπάρχουν παράπλευρες απώλειες. Σε έναν άτυπο εμφύλιο πόλεμο, όπως αυτός που ζει η Ελλάδα αυτές τις δύσκολες μέρες, υπάρχουν πολύπλευρες απώλειες: απώλειες από την κάθε πλευρά. Σήμερα ήταν ένας οικοδόμος του ΠΑΜΕ, από την πλευρά δηλαδή του εργατικού ‘λαϊκού κινήματος’, που πέθανε από ανακοπή στο Σύνταγμα. Την προπερασμένη άνοιξη ήταν τρεις σε μια τράπεζα στη Σταδίου. Κάηκαν ζωντανοί. Αυτοί ήταν από την πλευρά των εργαζομένων που έτυχε να εργάζονται σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή: ήταν δηλαδή από την πλευρά των ‘άσχετων’. Ενδιάμεσα συνάντησαν το θάνατο και διάφοροι αστυνομικοί, που τους έλαχαν τα ‘αμαρτωλά’ Εξάρχεια για τις βάρδιες τους. Αυτοί ήταν από την πλευρά των ‘μπάτσων’, των μισητών ‘μαντρόσκυλων’ του ‘συστήματος’. Πριν περίπου τρία χρόνια πυροβολήθηκε και πέθανε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, ένας δεκαπεντάχρονος. Αυτός ήταν από την πλευρά των, ας πούμε, ‘αμφισβητιών’ νεαρών, που στο ένα τους, το βίαιο άκρο, μπορεί κάποιοι να πετάξουν μια βόμβα μολότοφ και στο άλλο, το πιο συνηθισμένο, να οργανώσουν καταλήψεις σε κάποιο σχολείο. Το τραγικό, με όλες αυτές τις πολύπλευρες απώλειες, ήταν ότι δεν ήταν πολύπλευρες. Διότι δεν υπήρχαν, ούτε υπάρχουν, πλευρές. Ήταν σκέτες απώλειες, ‘σκέτοι’ θάνατοι. Θάνατοι ανθρώπων όπως εσύ, όπως εγώ. Διότι σε αυτά τα δύσκολα χρόνια μιζέριας, εξαθλίωσης που ζούμε, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Όλοι στην ίδια πλευρά είμαστε: του χαμένου. Αλλά όταν βράζεις στο ίδιο καζάνι με τόσο πολύ κόσμο, όταν βλέπεις τριγύρω τόσο συνωστισμό, δεν το θες. Δεν σου αρέσει. Θες να βράζεις σε ένα δικό σου, ολόδικό σου καζάνι: στο ατομικό σου καζάνι. Και να βλέπεις τον κάθε άλλον να βράζει στο δικό του. Και αν εκεί, στο καζάνι του, τον βρει κάποια στιγμή ο θάνατος, ήταν επειδή διάλεξε λάθος ‘πλευρά’. Ή τον διάλεξε η λάθος ‘πλευρά’.

6 σχόλια:

Α. Παπαγιάννης είπε...

Just passing by, Γεράσιμε, και είπα να σου ευχηθώ και τα χρόνια πολλά για σήμερα. Μια ανθρώπινη ζωή είναι πάντα μια απώλεια που μας δείχνει πόσο μικροί και εφήμεροι είμαστε, και πόσο πρέπει να σεβόμαστε τη ζωή των άλλων, για να απαιτούμε από εκείνους σεβασμό και για τη δική μας.

squarelogic είπε...

Ευχές κι από μένα.
Το σημερινό ήταν καθαρά θέμα χρόνου και τύχης.Βεβαίως έχει πέσει σιγή ασυρμάτου σχετικά με τον Γ.Καυκά,του οποίου το κρανίο είχαν συντρίψει οι ΜΑΤατζήδες τον Ιούνιο.
Το ερώτημα είναι:
είναι συμπεριφορά δημοκρατικής Κυβέρνησης αυτό?
έχουμε σήμερα κάποια μορφή Δημοκρατίας,εκτός απ το να καλούμαστε κάθε 4 χρόνια να ψηφίσουμε κάποιον ανερυθρίαστο Ψεύτη,που μετά,νομιμοποιείται να κάνει τα ακριβώς αντίθετα?

gerasimos είπε...

A.Παπαγιάννης ευχαριστώ για τα χρόνια πολλά. Η ανθρώπινη ζωή προσφέρει νομίζω ένα απαρασάλευτο μέτρο για εκτίμηση (και επανεκτίμηση) πολλών καταστάσεων. Και εν προκειμένω, στην απαξίωσή της, είναι η μεγαλύτερη και πιο παράλογη απώλεια ενός απίστευτου εμφύλιου πολέμου.

gerasimos είπε...

squarelogic ευχαριστώ για τις ευχές αλλά θα διαφωνήσω με όλα σχεδόν τα υπόλοιπα. Πρέπει κάποια στιγμή να πάψουμε να βλέπουμε 'ΜΑΤατζήδες', 'μπαχαλάκηδες', 'ΠΑΜίτες', 'αναρχικούς', 'άσχετους' και να αρχίσουμε να βλέπουμε ανθρώπους, που υποφέρουν, όπως κι εμείς, από τη φτώχεια και την εξαθλίωση που μας χτυπάνε την πόρτα. Για την ελλειμματική μας δημοκρατία δεν θα διαφωνήσω αλλά δεν έβαλε κανείς νομίζω το πιστόλι στον κρόταφο όλων αυτών που από το 1974 και μετά ψηφίζουν μονοκούκι ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Κάπου δηλαδή βλέπω και έναν στρουθοκαμηλισμό...

squarelogic είπε...

μα με τι διαφωνείς???
Δεν διατύπωσα καμιά θέση εγώ,ούτε έκανα αναφορά σε ομάδες...ερώτημα(ρητορικό) διατύπωσα!
Για ξαναδιάβασε λίγο το σχόλιο μου...

gerasimos είπε...

Το 'διαφωνώ' έχει πολλές αποχρώσεις. Διαφώνησα κυρίως με τον χαρακτηρισμό 'ΜΑΤατζήδες' που μας επιστρέφει σε ένα εμφυλιοπολεμικό λεξιλόγιο και με την κάπως μονόπλευρη κριτική της κυβέρνησης ('μονόπλευρη' επειδή δεν συμπεριέλαβε όλους αυτούς που ψηφίζουν τόσα χρόνια - σχεδόν σαράντα πλέον - αυτές τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ).