18 Νοε 2007

Ημερολόγιο διακοπών μέρος ΙΙΙ: Νότια Γαλλία

Με μεγάλη καθυστέρηση ανεβάζω το τρίτο και τελευταίο μέρος - χρωστούμενο από τον Αύγουστο - του ημερολογίου των καλοκαιρινών μου διακοπών. Σκέφτηκα ότι θα ήταν, αν μη τι άλλο, μια ευχάριστη καλοκαιρινή ανάσα μέσα στο βροχερό Νοέμβρη. Λοιπόν, μέναμε στη Vence, μια μικρή πόλη στη Γαλλική Ριβιέρα, πολύ κοντά στη Νίκαια, γνωστή για τους καλλιτέχνες, ποιητές και ζωγράφους που πέρασαν από αυτή. Η Vence αποδείχτηκε εκτός από καλλιτεχνούπολη και η ακριβότερη σε σχέση με τη διαμονή μας τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ισπανία. Εν πάση περιπτώσει, το γύρω ορεινό τοπίο ήταν καταπράσινο και πανέμορφο, γεμάτο με πολύ γραφικά μεσαιωνικά χωριουδάκια που θα δείτε και στις φωτογραφίες. Μετά τη γερανοκρατούμενη Καταλονία - θυμίζω ότι στην Καταλονία συναντήσαμε μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα και πολλούς οικοδομικούς γερανούς, που δεν επέτρεπαν να βγάλει κανείς μια αξιοπρεπή φωτογραφία - επιτέλους στην καταπράσινη και γραφικότατη Vence ηρέμησαν και ευχαριστήθηκαν ομορφιές τα ματάκια μας. Μου έκανε επίσης μεγάλη εντύπωση η καθαριότητα στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, παντού, σε βαθμό που άρχισα κάποια στιγμή να ψάχνω να εντοπίσω ΕΝΑ σκουπιδάκι έτσι για να πω ότι να, και οι Γάλλοι τα ίδια με μας. Αλλά του κάκου. Υπήρχαν βέβαια και αρνητικά, όπως τα απίστευτα μποτιλιαρίσματα στους αυτοκινητόδρομους, με ακινητοποιημένα αυτοκίνητα από τον ένα σταθμό διοδίων στον άλλο. Θετική εντύπωση μου έκανε επίσης η ευγένεια όλων, ακόμα και των ανθρώπων στα διόδια που σε κάθε συναλλαγή μας έλεγαν "μερσί, ορεβουάρ" με πλατύ και ζεστό χαμόγελο. Δεν ήταν η πρώτη μου φορά στη Γαλλία αλλά μερικά πράγματα τα χαίρεται κανείς και τα βλέπει σαν να είναι η πρώτη φορά, ιδίως όταν γυρίζει με το αυτοκίνητό του. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα θέλησα να δω πώς τα πάμε εμείς εδώ από ευγένεια στα διόδια. Άρχισα λοιπόν να ευχαριστώ τους υπαλλήλους στα κουβούκλια αλλά, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, εισέπραττα με το "ευχαριστώ" μου μια αδιάφορη φάτσα ως απάντηση. Τέλος πάντων, κάθε λαός με τα καλά και τα στραβά του. Γιαα να περάσουμε στις φωτογραφίες περικαλώ:


H θέα από το παράθυρο του δωματίου όπου μέναμε.


Περπατώντας στα γραφικά - και πεντακάθαρα - χωριουδάκια που σας έλεγα.


Να κι ένα όμορφο σιντριβάνι. Το μόνο που με χάλασε ήταν τα εστιατόρια που έκλειναν γύρω στις τρεις και ξανάνοιγαν οκτώ ή οκτώμισι, με αποτέλεσμα όποιος δεν είχε φροντίσει να φάει - έχοντας πρώτα βρει τραπέζι - μέχρι την ώρα που έκλειναν, να μένει το μεσημέρι νηστικός! Με κάτι τέτοια με έπιανε ομολογώ μια κάποια νοσταλγία και ονειρευόμουν ο έρημος, πειναλέος βαλκάνιος σουβλάκια και άλλα τέτοια φολκλόρ.


Κοιτάξτε τώρα τι έφτιαξαν οι κερατάδες οι Γάλλοι ακόμη και πάνω στον οδικό κόμβο. Έχουν μεράκι οι άνθρωποι, δε μπορείτε να πείτε! By the way, γεμάτη η Γαλλία (αλλά και η Ισπανία και η Ιταλία) από τέτοιους κόμβους αντί για σηματοδότες. Προσοχή: προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται εντός του κόμβου! ;-)


Στα ψηλά της Villefranche-sur-Mer.


Ψάχνοντας για μια παραλία στο Saint-Jean-Cap-Ferrat όπου σύχναζε και ο Ελύτης ...


...καταλήξαμε τελικά εδώ. Καλή η θάλασσα, καλύτερη απ' ό,τι περίμενα, και χωρίς πολύ κόσμο.


Αυτό που μου έκανε αρνητική εντύπωση, όπως θυμάμαι και στην Ισπανία, ήταν ότι είχαν τις γραμμές του τρένου για πολλά χιλιόμετρα δίπλα στη θάλασσα, με αποτέλεσμα - πιστεύω - να καταστρέφεται η ακτογραμμή.


Στο Μονακό. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι ένας καφές που ήπιαμε στο Μονακό - σε ένα καφέ που αναρωτιόμουν: "τώρα θα μπω ή θα μου φωνάξουν που πας κακομοίρηηηη" - οι τιμές ήταν δε θα πω καλύτερες - μην τρελαθούμε κιόλας - αλλά αναπάντεχα ίδιες με της Θεσσαλονίκης και μάλλον καλύτερες από της πανάκριβης πλέον Αθήνας.


Και μια ακόμη άποψη του Μονακό. Όπως φαίνεται και στην προηγούμενη φωτογραφία, ωραίο το Μονακό αλλά πολύ πολυκατοικία βρε παιδί μου! Αν όλες αυτές οι πολυκατοικίες ήταν αντιπαροχές του Ρενιέ, no wonder που τώρα τα παιδάκια του ζούνε ζωή και όρνιθα.


Α, και όποιος υπήκοος δεν κάθεται καλά, τρώει και μια μπάλα στην κεφάλα άμα λάχει!


Για περάστεεε, για περάστεεε, πολλά βάζετε πολλά κερδίζετε!


Εδώ μια παραλία την οποία προτιμούν για τις διακοπές τους πολλά μέλη του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.


Περπατώντας στη Νίκαια.


Εδώ η είσοδος του ξενοδοχείου που μέναμε στις Κάννες. Κομματάκι ακριβούτσικο αλλά δε βαριέσαι, μια ζωή την έχουμε.


Κι εδώ το ξενοδοχείο. Α, να διευκρινίσω ότι όταν είπα πριν "μέναμε" εννοούσα σε κάτι παγκάκια απ' όξω για να ξαποστάσουμε από τον ποδαρόδρομο στην τεράστια ομολογουμένως παραλία.


Άσπρα καράααβια τα όνειρά μας, άσπρα καράααβια τα όνειρα, άσπρα καράααβια τα όνειρά μας.

21 σχόλια:

athanasia είπε...

Ωραίες φωτογραφίες ενός ωραίου καλοκαιριού! Και σε άλλα! :)

gerasimos είπε...

αθανασία και του χρόνου με υγεία.

alima είπε...

πρώτη φορά σε επισκέπτομαι, πρώτη φορά βλέπω τόσο ψαγμένο ταξιδιώτη! Απίθανες φωτογραφίες!

gerasimos είπε...

orlando καλώς μας ήρθες, χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Roadartist είπε...

Τι τέλειο ποστ! Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση, άξιζε!Τυχερέ..πολύ όμορφη εμπειρία..
Αχ θέλω κ εγώ τέτοια ταξίδια! Οσον αφορά για το θέμα της ευγένειας, είναι κάτι που κ εμένα με ενοχλεί πολύ στην Αθήνα. Δεν υπάρχει πλέον! Και αν το συναντήσεις κάπου (σπάνιο) σου κάνει εντύπωση!

gerasimos είπε...

roadartist θα μείνω στο θέμα της ευγένειας...στην Ελλάδα τη θεωρούμε ψεύτικη και τη γαϊδουριά αυθεντική. Όμως όλo αυτό δεν είναι παρά μια κατασκευή, και απλά και μόνο θέμα κουλτούρας και παιδείας. Μαθαίνει κανείς να είναι ευγενής, όπως μαθαίνει εδώ στην Ελλάδα να είναι αγενής. Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ.:-)

Rynoventoux είπε...

Έχω δει εικόνες από την Προβηγκία σε φωτογραφικό λεύκωμα, και μπορώ να πω, είναι όνειρο ζωής μια επίσκεψη στη νότια Γαλλία..Καλό βράδυ

gerasimos είπε...

νμ εύχομαι να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό. Καλό βραδάκι και σ' εσένα.

Βασιλική Ν. είπε...

Αυτά είναι τα πιο επίκαιρα ποστ!
Άμα σου πω πως χθες βράδυ κουβεντιάζαμε τι θα κάνουμε το καλοκαίρι και σκεφτόμουν αυτό που κάνατε εσείς και το πρότεινα και θέλαμε να δούμε και φωτογραφίες και να διαβάσουμε και ορίστε μας!
Ούτε παραγγελία να το είχα κάνει!
Το βράδυ θα πέσει πολύ διάβασαμα λοιπόν στο σπίτι... ουψ, λάθος, ο υπολογιστής μουη έχει πάθει αμόκ και δεν δουλεύει, στις δουλειές μας το διάβασμα, καλή ώρα!

Πολύ ωραίο και πολύ ευχαριστώ! Σαν δωράκι ήρθε βρε Γεράσιμε!

gerasimos είπε...

βασιλική μου χαίρομαι που ήρθε σε στιγμή που χρειαζόταν το ποστ. Προτείνω να διαβάσεις και τα πρώτα δύο, ιδίως το πρώτο που θίγει και ολίγα πρακτικά ζητήματα. Αξίζει τον κόπο, από άποψης εξόδων το όλο πράγμα (τα ίδια και ίσως και καλύτερα με το ανάλογο διάστημα οπουδήποτε στην Ελλάδα), και κυρίως εκεί στις Γαλλίες πχ αισθάνεται κανείς και λίγο άνθρωπος βρε παιδί μου!
Γενικά τέτοια ταξίδια σου ανοίγουν άλλους ορίζοντες. Το μόνο κακό είναι ότι πρέπει να επιστρέψεις κάποια στιγμή, οπότε εκεί αρχίζεις να χρυσώνεις το χάπι και ξεκινά το αυτοπαραμύθιασμα: όλοι αυτοί είναι ψυχροί και κρυόκωλοι ενώ εμείς ζεστοί και ανθρώπινοι παρά τις υλικοτεχνικές ελλείψεις μας, και άλλα τέτοια γραφικά.

Roadartist είπε...

Γιατί να μαθαίνουμε να είμαστε αγενείς????........ :(((((( Ενα απο τα χειρότερα πράγματα, την σιχαίνομαι, με εκνευρίζει η αγένεια!

gerasimos είπε...

roadartist σ' αυτό τον τόπο η αγένεια καμιά φορά θεωρείται ότι συνοδεύει την εξυπνάδα, ενώ η ευγένεια θεωρείται περιττή πολυτέλεια. Είναι θέμα ανατροφής και παιδείας.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Γεράσιμε.....ναι άσπρα καράβια αλλά όταν ταξιδεύουν εδώ σ΄αυτή τη χώρα βρωμίζουν αμέσως ενώ σε χώρες όπως αυτή παραμένουν λευκά :)

Ανώνυμος είπε...

Όμορφη περιήγηση δεν έχω πάει ποτέ μου στο εξωτερικό....

gerasimos είπε...

ηλιογράφε μου φάνηκε όμορφη σύμπτωση που ανεβάσαμε τυτόχρονα καλοκαιρινά ποστ. Βέβαια τα δικά σου ποστ πάντα κρύβουν νομίζω ένα καλοκαίρι μέσα τους...;-)

tzonakos είπε...

Καταπληκτικό ταξίδι σ ενα μερος που φαντάζει παραμυθένιο απο δω.
Θέλω να πάω και να μεινω μερικες μερες.
Ωραίες οι φωτογραφίες σου και φοβερη παραλία οι κομμουνιστές :Ρ
Να σαι καλά που μας ταξίδεψες !

gerasimos είπε...

tzonakos αν σας ταξίδεψα το ποστ πέτυχε το στόχο του... όλα μια ιδέα είναι άλλωστε και τα παραμυθένια μέρη είναι μερικές ώρες δρόμος πλέον, χωρίς σύνορα, συνάλλαγμα και διατυπώσεις.

Natassa είπε...

έκανα το ίδιο ταξίδι τον Απρίλιο ... όνειρο ... λίγα χρόνια πριν είχα πάει και στην Provence ... τι να πεις ? αγαπημένη Γαλλία με την φινέτσα της διάχυτη παντού, με την πανέμορφη εξοχή, με τις πανέμορφες πόλεις τα χωριά ουφ... ασε πολύ θα ήθελα ενα μίνι σ/κ προ χριστουγέννων στην Νίκαια ή στην Αβινιόν... δύσκολο όμως τώρα... μπορώ να βάλω λινκ για το μπλογκ σου στο δικό μου??

gerasimos είπε...

natassa όπως τα λες είναι...και στην Ιταλία όπως και στη Γαλλία πανέμορφες πόλεις με διατηρημένη και απελευθερωμένη από αυτοκίνητα την παλιά πόλη όπου μπορείς να περπατήσεις και να θαυμάσεις. Και μετά επιστρέφοντας με το πλοίο στην Ηγουμενίτσα... χρειάζεσαι όσο να' ναι λίγο χρόνο προσαρμογής.

Αν θες να βάλεις λινκ για το μπλόγκ μου ευχαρίστως.

Crazy Tourists είπε...

Πολύ θέλουμε να κάνουμε κι εμείς ένα ταξιδάκι στην επαρχία της Γαλλίας! :)

gerasimos είπε...

Crazy Tourists σας το εύχομαι ολόψυχα.:-)