Γιατί δεν μου αρέσει το Πάσχα

1. Διότι βρίσκω εντελώς αταίριαστο επί μια εβδομάδα να πενθούμε νηστεύοντας και ακούγοντας διαρκώς πένθιμες ψαλμωδίες και ρέκβιεμ από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, ενώ τριγύρω η φύση αναγεννιέται, σφύζει από ζωή και μας μεθάει με χρώματα κι αρώματα, φτιάχνοντάς μας τη διάθεση. Θα το έβρισκα πιο ταιριαστό να γιορτάζεται το Πάσχα, που ως επί το πλείστον συνιστά στενάχωρη γιορτή, το χειμώνα στη θέση των Χριστουγέννων και τα Χριστούγεννα – μια σαφώς πιο χαρούμενη γιορτή – την άνοιξη, αντί για το Πάσχα.

2. Διότι ανέκαθεν βαριόμουν απίστευτα στις ώρες της αναμονής της Ανάστασης. Δεν μπορούσε κι αυτός ο άνθρωπος – παρντόν όσοι πιστοί, ο θεάνθρωπος αν προτιμάτε – να αναστηθεί τ’ απόγευμα με τον καφέ;

3. Διότι από μικρός φοβόμουν τα βεγγαλικά τη βραδιά της Ανάστασης. Τα έβρισκα τρομακτικά, εκνευριστικά κι αγχωτικά. Πλέον την αποφεύγω την Ανάσταση, διότι ακόμη με αγχώνουν τα απροσδόκητα μπαμ-μπουμ.

4. Διότι δεν μου άρεσε ποτέ η μαγειρίτσα κι ένιωθα πάντα μειονεκτικά στο πασχαλινό τραπέζι που άρεσε στους άλλους, πλην ενός «περίεργου» (εμένα δηλαδή).

5. Διότι ποτέ δεν μου άρεσε το ίδιο το concept του πασχαλινού τραπεζιού. Δεν κατανόησα ποτέ τους λόγους για τους οποίους πρέπει να καθόμαστε περασμένα μεσάνυχτα να τρώμε περίεργα φαγητά και αυγά, παρακολουθώντας νυχτιάτικα και βλακώδεις «ψυχαγωγικές» εκπομπές στην τηλεόραση όπως επιβάλλει το «έθιμο».

6. Διότι δεν μου αρέσουν ούτε τα αυγά και πάντα ένιωθα μειονεκτικά (για μια ακόμα φορά) στο τσούγκρισμα, όπου οι άλλοι έσπαγαν κι ύστερα έτρωγαν τα αυγά, ενώ εγώ απλώς τα έσπαγα (και μετά έψαχνα να βρω κάποιον να του τα πασάρω).

7. Διότι ενώ μου αρέσει φυσικά το σουβλιστό κατσίκι δε μου αρέσει να βλέπω το απλανές, γουρλωμένο βλέμμα του και το παγωμένο χαμόγελό του, με τα χαρακτηριστικά δοντάκια του, να περιστρέφονται επί έξι-εφτά ώρες. Όπως δε μου αρέσει και η βασανιστική αναμονή επί τόσες ώρες.

8. Διότι δε βρίσκω κανένα λόγο να νηστεύω τη Μεγάλη Εβδομάδα, ανοιξιάτικα που ανοίγει και η όρεξη.

9. Διότι από μικρό μου άρεσαν τα σοκολατένια αυγά και τα καταβρόχθιζα λαίμαργα, αλλά μετά ένιωθα αηδία με τη λαιμαργία μου και πονούσε κι η κοιλιά μου. Επίσης δύσκολα διάλεγα μεταξύ σοκολατένιων κοτόπουλων, σοκολατένιων αυγών και σοκολατένιων κουνελιών. Αφήστε που νόμιζα ότι τα σοκολατένια κοτόπουλα και τα σοκολατένια κουνέλια ήταν σαν τα ζωντανά, απλώς άλλο χρώμα (όπως ας πούμε μαύροι και λευκοί άνθρωποι) και μπερδευόμουν ακόμη περισσότερο.

10. Διότι βαρέθηκα να βλέπω στην τηλεόραση σε πολλοστή επανάληψη ταινίες όπως «Βασιλιάς των Βασιλέων» και «Ιησούς ο Ναζωραίος».