23 Απρ 2008

Γιατί δεν μου αρέσει το Πάσχα

1. Διότι βρίσκω εντελώς αταίριαστο επί μια εβδομάδα να πενθούμε νηστεύοντας και ακούγοντας διαρκώς πένθιμες ψαλμωδίες και ρέκβιεμ από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, ενώ τριγύρω η φύση αναγεννιέται, σφύζει από ζωή και μας μεθάει με χρώματα κι αρώματα, φτιάχνοντάς μας τη διάθεση. Θα το έβρισκα πιο ταιριαστό να γιορτάζεται το Πάσχα, που ως επί το πλείστον συνιστά στενάχωρη γιορτή, το χειμώνα στη θέση των Χριστουγέννων και τα Χριστούγεννα – μια σαφώς πιο χαρούμενη γιορτή – την άνοιξη, αντί για το Πάσχα.

2. Διότι ανέκαθεν βαριόμουν απίστευτα στις ώρες της αναμονής της Ανάστασης. Δεν μπορούσε κι αυτός ο άνθρωπος – παρντόν όσοι πιστοί, ο θεάνθρωπος αν προτιμάτε – να αναστηθεί τ’ απόγευμα με τον καφέ;

3. Διότι από μικρός φοβόμουν τα βεγγαλικά τη βραδιά της Ανάστασης. Τα έβρισκα τρομακτικά, εκνευριστικά κι αγχωτικά. Πλέον την αποφεύγω την Ανάσταση, διότι ακόμη με αγχώνουν τα απροσδόκητα μπαμ-μπουμ.

4. Διότι δεν μου άρεσε ποτέ η μαγειρίτσα κι ένιωθα πάντα μειονεκτικά στο πασχαλινό τραπέζι που άρεσε στους άλλους, πλην ενός «περίεργου» (εμένα δηλαδή).

5. Διότι ποτέ δεν μου άρεσε το ίδιο το concept του πασχαλινού τραπεζιού. Δεν κατανόησα ποτέ τους λόγους για τους οποίους πρέπει να καθόμαστε περασμένα μεσάνυχτα να τρώμε περίεργα φαγητά και αυγά, παρακολουθώντας νυχτιάτικα και βλακώδεις «ψυχαγωγικές» εκπομπές στην τηλεόραση όπως επιβάλλει το «έθιμο».

6. Διότι δεν μου αρέσουν ούτε τα αυγά και πάντα ένιωθα μειονεκτικά (για μια ακόμα φορά) στο τσούγκρισμα, όπου οι άλλοι έσπαγαν κι ύστερα έτρωγαν τα αυγά, ενώ εγώ απλώς τα έσπαγα (και μετά έψαχνα να βρω κάποιον να του τα πασάρω).

7. Διότι ενώ μου αρέσει φυσικά το σουβλιστό κατσίκι δε μου αρέσει να βλέπω το απλανές, γουρλωμένο βλέμμα του και το παγωμένο χαμόγελό του, με τα χαρακτηριστικά δοντάκια του, να περιστρέφονται επί έξι-εφτά ώρες. Όπως δε μου αρέσει και η βασανιστική αναμονή επί τόσες ώρες.

8. Διότι δε βρίσκω κανένα λόγο να νηστεύω τη Μεγάλη Εβδομάδα, ανοιξιάτικα που ανοίγει και η όρεξη.

9. Διότι από μικρό μου άρεσαν τα σοκολατένια αυγά και τα καταβρόχθιζα λαίμαργα, αλλά μετά ένιωθα αηδία με τη λαιμαργία μου και πονούσε κι η κοιλιά μου. Επίσης δύσκολα διάλεγα μεταξύ σοκολατένιων κοτόπουλων, σοκολατένιων αυγών και σοκολατένιων κουνελιών. Αφήστε που νόμιζα ότι τα σοκολατένια κοτόπουλα και τα σοκολατένια κουνέλια ήταν σαν τα ζωντανά, απλώς άλλο χρώμα (όπως ας πούμε μαύροι και λευκοί άνθρωποι) και μπερδευόμουν ακόμη περισσότερο.

10. Διότι βαρέθηκα να βλέπω στην τηλεόραση σε πολλοστή επανάληψη ταινίες όπως «Βασιλιάς των Βασιλέων» και «Ιησούς ο Ναζωραίος».

28 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μμμμ... είσαι ο άνθρωπός μου! ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ η βρομερή και σιχαμερή μαγειρίτσα (το είπα και σε άλλο μπλογκ αυτό και θα το πω όπου αλλού μπορέσω!), οπότε είμαι η ζαβή που το βράδυ της Ανάστασης τρώει μπριζόλα!!!

ΔΕΝ ΤΡΩΩ αρνί, ούτε και κανένα άλλο ζώο που μαγειρεύεται ολόκληρο!!!

ΔΕΝ μου προκαλούν καμία κατάνυξη τα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας και ΔΕΝ νηστεύω - δεν νήστεψα ποτέ, ούτε καν μικρή !!!

ΔΕΝ είμαι θρησκευόμενη, ούτε καν πιστεύω.

ΟΚ, διαφέρουμε στα βεγγαλικά, αυγά, τσουγκρίσματα και σοκολατένια λαγουδάκια... Αλλά με κάλυψες απόλυτα σε όλα τα υπόλοιπα!!!

gatti είπε...

Ηρεμήστε! Είμαστε πολλοί! Αλλος ένας που ΣΙΧΑΙΝΕΤΑΙ τη μαγειρίτσα εδώ πέρα. Επρεπε να μου φτιάχνουν ειδικό φαγητό και βέβαια περνούσα όλο το βράδυ ακούγοντάς τους να μουρμουρίζουν γιατί είμαι "διαφορετική".
Δεν αντέχω να βλέπω τα αρνάκια να στριφογυρίζουν στη σούβλα. Αν μάλιστα
μου έλεγαν θα το σφάξουμε για να το φας, θα γινόμουν αυτομάτως vegeterian.

Ηλίθιο έθιμο τα αυγά, άσε που όλο μου τα έσπαγαν, ενώ εγώ δεν κατάφερνα να σπάω τα δικά τους.
Καταθλιπτική, απέραντα καταθλιπτική η Μεγάλη Εβδομάδα, ιδιαίτερα τα προηγούμενα χρόνια που δεν υπήρχε ούτε βίντεο, ούτε ιδιωτική τηλεόραση, ούτε ραδιοφωνία και έπρεπε να ακούς συνεχώς ψαλμωδίες.

Το μόνο που αντίθετα από σένα βρίσκω θετικό είναι η εποχή που γιορτάζεται το Πάσχα.
Φαντάζεσαι να το γιορτάζαμε το Δεκέμβρη, σε ένα χειμερινό τοπίο με πολύ κρύο; Με ψυχοφάρμακα θα ήμασταν όλοι μας!

pølsemannen είπε...

Είσθε λοιπόν κομμουνιστικόν και αντεθνικόν μίασμα;

Είναι δυνατόν να δυσφημείτε έτσι την πατροπαράδοτον +Μαγειρίτσαν+ και τας Ιεράc +Νηcτείαc+;

Για συμμαζευτείτε παρακαλώ, αλλιώς θα φέρω τον φρσκομπλόγγερ, τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο να σχολιάσει αφοριστικά στο βλόγ σας!


ΥΓ.

Χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχισμένα χοληστερίνεια 08!

Ανώνυμος είπε...

Άκου μαγειρίτσα...Αηδία απορώ πως την τρώνε.Εμ το αρνί;Βρωμοκοπάει.Για να μην πω για την αυγουλίλα.Θα συμφωνήσω σε όλα αυτά μαζί σου...Και 2 λόγοι για να σου αρέσει το Πάσχα.Άδεια και δώρο!!!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.

doctor είπε...

Λοιπόν, ξετρελαίνομαι για την Μαγειρίτσα και το σουβλιστό αρνί, κατσίκι, ερπετό, ότι κι αν είναι...

Βέβαια αυτή η κλαψομουνίασις όλη την εβδομάδα που οι υπέργηροι θαμώνες της εκκλησίας με το ένα μάτι είναι στον εσταυρωμένο και με το άλλο σκανάρουν τους παρευρισκόμενους για να έχουν υλικό για κουτσομπολιό και θάψιμο μετά (τι φόραγι μαρί αυτή η κόρ' τσΆννας; α πα πα, θα πέσ' φουτιά να μας κάψ').
Γενικά υπάρχει πολύ, πολύ κιτς στο Πάσχα, ενώ τα Χριστούγεννα υπάρχει κάτι το ευρωπαϊκό και μου αρέσουν περισσότερο.
Τα έθιμα του Πάσχα είναι ένας αχταρμάς, ένα ρεσιτάλ οικειοποιήσεων του χριστιανισμού έναντι των θρησκειών στις οποίες επεβλήθη διά πυρός και σιδήρου.
Ειδικά η περιφορά του νεκρού Αδώνιδος που εδώ έγινε ο Επιτάφιος του Ιησού...
Όχι ότι είναι κακό ή πρωτόγνωρο να χτίζεις με τα υλικά αυτών που γκρέμισες.
Μην μου το παίζεις όμως αγάπη μου και ο υπεράνω και ο αγαπάτε αλλήλους...
Όσον αφορά τη νηστεία, ναι, δεν τρώω κρέας την μεγάλη εβδομάδα (τι μεγάλη, αφού 7 ημέρες είναι και δαύτη) μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω τον ουρανίσκο μου την Κυριακή του Πάσχα.
Και μην μου πει κανείς ότι γιατί αφού δεν είμαι χριστιανός τηρώ κάποια έθιμα, απάντησα ήδη ότι όλα τα έθιμα αυτά προϋπήρχαν του χριστιανισμού και ναι, έχω κάθε δικαίωμα κατά την περιφορά του επιταφίου να κοιτάω το κωλαράκι της μπροστινής ή το μπούστο της διπλανής, διότι η περιφορά αυτή αφορά τον Άδωνι, τον απόλυτο έρωτα, τον οποίο ευνούχισαν οι χριστιανοί εισάγοντας το μίσος για το σώμα, το μίσος για την σαρκική απόλαυση, το μίσος για το σεξ, και έτσι κατάντησαν τον μισό κόσμο να νιώθει ενοχές για κάθε τι το σαρκικό που απολαμβάνει.
But not anymore.....

Καλά Χοληστερίνεια που λέει και ο συμπατριώτης μου σουηδός pölsemmanen (var tog du vägen din jävla svensken???)

doc

doctor

gerasimos είπε...

δενδρογαλή μέχρι σήμερα νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που δεν του άρεσε η μαγειρίτσα. Αλλά όπως είδα και πιο κάτω, μαζευτήκαμε αρκετοί... για τα σοκολατένια κουνελάκια να διευκρινίσω ότι όχι πως δε μου άρεσαν, απλώς ένιωθα... ρατσιστής τρώγοντάς τα.

gatti συντροφικοί χαιρετισμοί για την αντιπάθεια στη μαγειρίτσα. Στο σπάσιμο των αυγών είχα κάποτε ένα μαρμάρινο, που και πρωταθλητή τσουγκρίσματος με έστεφε και εννοείται, δεν έσπαγε. Όσο για την εποχή του εορτασμού, και καθόλου να μην το γιορτάζαμε το Πάσχα δε θα με πείραζε ιδιαίτερα (μα τι λέω μεγαλοβδομαδιάτικα, άκουσα ότι μπαίνει κι ο Άνθιμος στο blog με το ψευδώνυμο νυχτολούλουδο, ελπίζω να μην τα δει αυτά).

pølsemannen έχω τον Άνθιμο που επισκέπτεται το blog, οπότε θα με προφυλάξει από τον Αμβρόσιο (που άκουσα άλλωστε ότι κι αυτός, μετά την κυριακάτικη λειτουργία, λέει στους πιστούς: 'και μην ξεχνάτε, keep blogging με memoryland'). Α και χρόνια πολλά.

stain κι άλλος βλέπω εναντίον της μαγειρίτσας. Καλό Πάσχα και σ' εσένα.

doctor κι εμένα νομίζω μου αρέσουν περισσότερο τα Χριστούγεννα. Ενδιαφέρουσες οι απόψεις σου περί της περιφοράς του Επιταφίου. Nα τα περάσεις όμορφα κι εσύ.

tractatus είπε...

Γεράσιμε, αυτές τις ημέρες ταξιδεύουμε φυσικά όταν μπορούμε...κατά τα άλλα υπάρχουν και καλά όπως πράγματι η άνοιξη σε συνδυασμό μ'ενα γεύμα σε φιλικό υπαίθριο σπίτι...συνεύρεση με φίλους μετά απο καιρό ή εξαιτίας...
περπάτημα στην εξοχή...
Μην πάς στην Ανάσταση...το φώς θα το φέρουν στο σπίτι...αποφεύγεις και τα βεγγαλικά
αντί για μαγειρίτσα φάε ένα σελινάτο.... συνηθίζεται, επίσης
...όλα λύνονται αυτό, όμως;
"Διότι από μικρό μου άρεσαν τα σοκολατένια αυγά και τα καταβρόχθιζα λαίμαργα"...εδω μπορούν να αναλάβουν άλλοι...:)))

gerasimos είπε...

tractatus τα σοκολατένια αυγά πλέον δεν τα πολυτρώω. Αλλά μάλλον ούτε και το σελινάτο...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή tractatus, βρήκατε τώρα άνθρωπο να φάει σελινάτο. Εδώ μιλούμε για χολερικό τύπο που μεγάλωσε με πίτσες και συναφή σκουπιδόφαγα.

Η οσιομάρτυρας σύζυξ

gerasimos είπε...

ανώνυμη σύζυξ ούτε χολερικός τύπος(!) υπήρξα ποτέ ούτε με τόσες πίτσες μεγάλωσα.:P

Aυτό το 'χολερικός τύπος' μου χαλάει το ίματζ που με τόσο κόπο καλλιέργησα σε αυτό το blog αλλά θα δείξω ανωτερότητα, μια που άλλωστε δεν έχω σβήσει (πλην διαφημιστικών) ούτε θα έσβηνα ποτέ σχόλιο, ακόμη και της... συζύγου.

tractatus είπε...

Εύχομαι να μην προεκλήθη συζυγικός καυγάς....αλλά για κάποιο λόγο η παρέμβαση δεν είναι αμελητέα...προφανώς κάτι γνωρίζει η σύζυξ εκ του σύνεγγις....
οσο για τον 'χολερικό τύπο' άραγε είναι υπαρκτό πρόσωπο ή κατασκευή του image ενός blogger με φαντασία; :)))))))))))))))))

gerasimos είπε...

tractatus o 'χολερικός τύπος' σαφώς αντιπροσωπεύει κατασκευή ενός blogger με φαντασία, δηλαδή της συζύγου η οποία επίσης τυγχάνει blogger αλλά δεν επιθυμεί να αποκαλυφθεί ως σύζυγός μου, μάλλον για να μη χαλάσει (και) το... δικό της image.:P

Meropi είπε...

Γεράσιμε μου καλησπέρα,
γέλασα με την ανάρτηση σου. Και ανακουφίστηκα που κατάλαβα ότι δεν είμαι μόνη μου σ' αυτή την αντικατανυκτική θεώρηση του Πάσχα. Πολλά απ' αυτά που αναφέρεις τα συμμερίζομαι, όχι όμως την αντιπάθεια σου για τη μαγειρίτσα. Εμένα μ' αρέσει. Όσο για τις ταινίες τύπου ο "Βασιλιάς των Βασιλέων" κλπ, μπορώ να σου πω ότι έμαθα απ' έξω τις ατάκες. Χα χα χα
Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι στα παιδικά μου χρόνια, στο χωριό μου, η Μ. Εβδομάδα και το Πάσχα είχαν μαγικές διαστάσεις. Δυστυχώς η μαγεία έφυγε μαζί με τα ανέμελα χρόνια εκείνα.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ Γεράσιμε μου και φιλιά στη γυναικούλα σου

gerasimos είπε...

Kαλό σου Πάσχα, Μερόπη. Μάλλον γράφαμε ταυτόχρονα ευχές ο ένας στο blog του άλλου (από το blog σου έρχομαι). Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Γεράσιμε τελικά ανήκω στην κατηγορία "αντιρρησίας" γιατί θα διαφωνήσω αποτελώντας τη συντριπτική μειοψηφία για μία ακόμη φορά. Μου αρέσουν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και όλες οι ενδιάμεσες αργίες που διακόπτουν τη μονότονη ροή του χρόνου είτε συνοδεύονται από θλίψεις, καταθλίψεις, χαρές ή χαρμολύπες. Ειδικά φέτος τη Μ.Εβδομάδα νηστεύω με πάθος θέλοντας να δοκιμάσω πιο καθαρές, γνήσιες γεύσεις και μαγειρέματα με μεράκι με ό,τι πολύχρωμο προσφέρει η γη της Ελλάδας και ό,τι αναίμακτο η θάλασσα της Μεσογείου. Ήδη στο σπίτι πήραν τη θέση τους τα λουλούδια, οι κρητικές κουλούρες και τα αυγά. Μέσα στη Μ. Εβδομάδα όλος ο κύκλος της ζωής δραματοποιείται και συμμετέχοντας στο δράμα μέγα ή ανθρώπινο, ο καθένας μας το προσαρμόζει στις οικείες διαστάσεις του και έχει την ευκαιρία να βιώσει την ανάταση της Ανάστασης μετά τη γλυκιά Χατζιδακική θλίψη της Μ.Παρασκευής. Δεν θα φάω μαγειρίτσα, ούτε και σουβλιστό αρνί(πως να ταιριάξει κάτι τέτοιο στην πόλη) αλλά θα θυμάμαι πάντα τα πασχαλινά τραπέζια με όλα τα καλά στα κυκλαδίτικα νησιά να προκαλούν ακόμα και τον πιο ανόρεχτο να γευτεί μοναδικές παραδοσιακές γεύσεις και μάλιστα σε ανεπιτήδευτα gourmet εκδοχή τους.
Καλή μας Ανάσταση και Επανάσταση!

gerasimos είπε...

balloon ασφαλώς αν ήμουν σ' ένα κυκλαδίτικο νησί, θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα - προς το ομορφότερο εννοώ -, είτε ήταν Πάσχα είτε όχι.:-) Καλά να περάσεις.

athanasia είπε...

Συμμερίζομαι τα αισθήματά σου για την μαγειρίτσα και το σουβλιστό αρνί, βαριέμαι τα σοκολατένια κουνέλια-αυγά και λοιπά, δεν βάφω αυγά, δεν νηστεύω (τουλάχιστον όχι με θρησκευτικό τρόπο), δεν θρησκεύομαι γενικώς, αλλά μου αρέσει η ένωση ζωής και θανάτου μέσα στην άνοιξη, εξού και προτιμώ το Πάσχα (στην Ελλάδα, λόγω κλίματος).

Καλά να περάσεις, καλή ανάσταση! :)

doctor είπε...

Για τον Άδωνι, ορίστε κάποιες πληροφορίες:

Θεός Άδωνις συμβολίζει τον Ήλιο της εποχής της Άνοιξης με την μορφή ενός άνδρα σπάνιας ομορφιάς που ενώ ζει τον έρωτα με την Θεά έφορο της ομορφιάς, χάνει την ζωή του στο κυνήγι, και τους έξι χειμερινούς μήνες ζει με την μητέρα του Βάκχου Περσεφόνη, για να αναστηθεί τους έξι καλοκαιρινούς μήνες και να φέρει την Ζωή. Η πένθιμη πομπή του Άδωνι στην Αλεξάνδρεια αλλά και στην Αθήνα, γινόταν στον Ναό του Σωτήρα, ή Θεού Αμνού. Ο Ορφέας αποκαλεί τον Άδωνι Θεό με χίλια ονόματα, που το φως του ανάβει και σβήνει με την περιστροφή των Ωρών, άλλοτε χαμηλώνει στα Τάρταρα και άλλοτε ανεβαίνει στον Όλυμπο, φέρνοντας θερμότητα που ευνοεί την καρποφορία.

Το νεκρικό κρεβάτι του Άδωνη γεμάτο από αρώματα, άνθη και γλυκά δίπλα στη Θεά του Έρωτα και της Άνοιξης Αφροδίτη, στηνόταν στις 25 Μαρτίου, όπου θρηνούσαν στις πένθιμες τελετές προς τιμήν όσων είχε υποφέρει μέχρι τον θάνατό του.

Η πένθιμη περιφορά στην Αλεξάνδρεια γινότανε με κάθε επισημότητα ενώ στο Άργος οι γυναίκες κλαίγανε πάνω στον τάφο του, ενώ η πένθιμη τελετή του Επιταφίου γινότανε στο Ναΐδριο του Θεού Σωτήρα ή Θεού Αμνού, με το όνομα του Σωτήρα. Μετά τον καλούσαν με άσματα να ενδώσει στις ευχές των θνητών και τέλος ψάλλονταν ευχές για την επάνοδό του στην Ζωή.

Unknown είπε...

Επιτέλους πέστα παιδί μου.
Η όλη υπόθεση είναι μια σκέτη ανοησία που μου θυμίζει το Iran.
Καλή ξεκούραση Γεράσιμε.

Meropi είπε...

Γεράσιμε μου στο blog του Αλέκου Μάρκελλου άφησα σχόλιο που αφορά εσένα και τη γυναίκα σου. Αν δε βαριέσαι πέρνα να δεις.

tzonakos είπε...

Φοβερός ! Πας για αφορισμό τατατα. Δεν θα λιώσεις ποτέ :)
Αυτη η μαγειρίτσα, μπλιαχχχ...
Βασικά αν δεν ηταν το κοκορέτσι που μου αρέσει τόσο πολυ, όπως και τα βραστά αυγά αν κι έχουν χοληστερίνη, δεν ξερω τι θα μου άρεσε εκτός απο την Ανοιξη αυτη την εποχή.
Πέρισι ειχα γράψει κατι σχετικά, φέτος δεν ήθελα.
Αλλα αν έγραφα θα θελα να γράψω αυτα που λες εδω εσυ !

Καλό Πάσχα όπως κι αν το περάσεις.

Unknown είπε...

Χρόνια Πολλά Γεράσιμε! δεσ το σαν μια ευκαιρία για ευχές!! και ελπίζω αργότερα να ξεκινήσουμε καμπάνια και εναντίον των διαφημιστικών αφισών που μαζί με το παρκάρισμα αποχαλάνε την εικόνα των πόλεων της Ελλάδας.

gerasimos είπε...

doctor όμορφη ιστορία.

mariana faithful καλή ξεκούραση και σ' εσένα.

tzonakos επίσης, να περάσεις όμορφα.

ελένη τροβά επίσης.

Ανώνυμος είπε...

Και 'γω μαζί σας. ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ τη μαγειρίτσα, αλλά δεν νιώθω καθόλου μειονεκτικά. [Αν σας ενθαρρύνει, κάποιος γνωστός μου θα τρώει πίτσα ή τοστ(!) στην καλύτερη περίπτωση...].

phlou...flis είπε...

Καλησπέρα. Σκέφτομαι να ξεκινήσω συμφωνώντας μαζί σας και στη συνέχεια να διαφοροποιηθώ.
Και σε μένα δεν αρέσουν οι μαγειρίτσες, τα κοκορέτσια κτλ όπως και οι ματιές των «πιστών» που αλληθωρίζουν μια στον εσταυρωμένο και μια στο λοιπό εκκλησίασμα. Εκτός κι αν η δική μου ματιά «βλέπει» αλλού, εκτός κι αν δεν μοιάζω μ' αυτούς. Δε ξέρω αν στον κινηματογράφο ρίχνετε λοξές ματιές στους γύρω, ή δεν πάτε διότι δε σας αρέσουν τα ποπκορν που φτιάχνουν.
Εμένα η Εβδομάδα αυτή με αγγίζει, με συγκλονίζει. Κι ας μη ξημεροβραδιάζομαι στις εκκλησίες, κι ας μη νηστεύω ολοκληρωτικά. Πως φυσάει τ’ αεράκι του καλοκαιριού και δροσίζει ή έρχεται το πρωτοβρόχι του φθινοπώρου και ανακουφίζει. Ένα τέτοιο πράμα αισθάνομαι. Και υπάρχει κατάνυξη. Θέλετε τα εκκλησιαστικά τροπάρια, θέλετε η κλασσική μουσική, θέλετε τα έργα στην τηλεόραση, θέλετε ο χαμηλός φωτισμός; Δημιουργούν μία κατάνυξη. Εξάλλου μια τέτοια …κατάσταση δε δημιουργούμε όταν θέλουμε να προσδώσουμε αίγλη, τρυφερότητα και κατάνυξη σε μια ανάλογη στιγμή –και νομίζω πως όλοι μας έχουμε το ‘χουμε δοκιμάσει;
Δοκιμάστε να διαβάσετε κάποια τροπάρια της Μ. Εβδομάδας, ή να ακούσετε την αντίστοιχη εκκλησιαστική μουσική –για τους φιλόμουσους, είδος μουσικής είναι και η εκκλησιαστική, από τις ομορφότερες και εκφραστικότερες συνάμα. Και μετά πείτε μου –καλόπιστα- αν σας συνεπαίρνει ή όχι. Και δε θέτω θέμα θρησκείας, αθεΐας, πίστης ή απιστίας. Είναι στιγμές προσωπικές, εσωτερικές. Άλλωστε το Πάσχα έχει χαρακτηριστεί, και όχι άδικα, ως η γιορτή της ΕΛΠΙΔΑΣ και της ΑΝΟΙΞΗΣ, ειδικότερα και γενικότερα. Ελπίδας και άνοιξης για μια νέα και καλύτερη ζωή. Ποιος θα διαφωνήσει. Πόσα όμορφα έχουν γραφεί για τη γιορτή αυτή, πόσα τραγούδια την τραγούδησαν.
"Τὸ ἐπ᾿ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τὰς πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ᾿ ἔρωτος τὴν φύσιν, καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια Ἑλληνικὰ ἔθη" έγραψε ο Παπαδιαμάντης εδώ και τραγούδησε ο Νταλάρας εδώ
Αγαπητοί μου φίλοι, γράφω ως αιρετικός –και ευτυχώς που δε ζω στο Μεσαίωνα- γιατί διαισθάνομαι μια δόση δήθεν …αθεΐας και τάχατες …αντίδρασης μέσα από τα γραφόμενά σας. Κι αν κάνω λάθος, συγχωρέστε μου το, μέρες που ‘ναι τούτες .
Χρόνια πολλά σας εύχομαι, άρτι αφιχθείς από το χωριό -το γυναικοχώρι, γιατί στερούμαι δικού μου, ελέω αττίλα- στο οποίο γιόρτασα με κατάνυξη τις γιορτή της Ανάστασης, παρέα με μύριους θεοσεβούμενους, άθεους, αθεόφοβους και θεομπαίχτες, χριστιανούς, μουσουλμάνους, βουδιστές και ειδωλολάτρες.

IdentityCafe είπε...

:):)

Gerasime na prosthesw:

1. tous FALTSOUS papades sthn Anastash pou dokimazoun ta neura mas kai thn akoh mas!

2. ta megafwna stis ekklhsies tis hmeres prin to pasxa, agnowntas epeidiktika kathe ennoia koinhs hsyxias

3. O syndyasmos nhsteias kai aglewra!

Vevaia einai kai merika wraia mesa s ola ayta! Xairetismata!

gerasimos είπε...

χάρης πλέον ούτε κι εγώ νιώθω μειονεκτικά.

phlou...flis χαίρομαι αν σε γεμίζουν όσα διηγήθηκες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όσοι δεν τους 'αγγίζουν' ή δεν τους γεμίζουν εξίσου αυτά τα πράγματα έχουν υιοθετήσει κάποια αντιδραστική 'πόζα'. Ας σεβόμαστε τη διαφορετικότητα των άλλων. Μπορεί να μη μου αρέσει το Πάσχα, αλλά σέβομαι την επιλογή όσων τους αρέσει. Ειρήσθω εν παρόδω, μ' αρέσει κι εμένα η εκκλησιαστική μουσική, όπως και κάθε εμπνευσμένη μουσική.

identitycafe ευχαριστώ για τις... προσθήκες!

phlou...flis είπε...

Ισα ίσα, την διαφορετικότητα του καθενός -σε όλα τα επίπεδα της ζωής- τα σέβομαι πάνω απ' όλα. Προπάθησα να περιγράψω μια ...στρεβλή -κατά την άποψή μου-θεώρηση μιας "κατάστασης" που θα μπορούσε να μας δημιουργήσει μια ...απέχθεια. Ποιος θα συμφωνούσε πχ με τα όσα "άγια" συμβαίνουν στα Ιεροσόλυμα αυτές τις μέρες, ή τις ...θεάρεστες συμπεριφορές "ιερωμένων" ή "θεοσεβούμενων" ή "θρησκοληπτών"; Φαντάζομαι πως κανείς (εκτός από τους ίδιους τους δράστες). Συμφωνούμε λοιπόν στη διαφωνία μας και συνεχίζουμε...
Καλή σου μέρα!