7 Σεπ 2008

Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε



Εδώ και καιρό έχω αντιληφθεί ότι στη μπλογκόσφαιρα κυριαρχεί μια περίεργη, σιωπηρή αυτολογοκρισία. Τι εννοώ; Σε όσα μπλογκς μπαίνω θα βρω ποικιλία πραγμάτων: από σουρεαλιστική και μη ποίηση μέχρι 'κράξιμο' πολιτικών, δημοσιογράφων και εν γένει 'επωνύμων'. Θα βρω κουτσομπολιά γύρω από την επικαιρότητα αλλά και ανάλαφρα ποστάκια που διακωμωδούν ή διεκτραγωδούν - πάντα όμως με κομψό, εύπεπτο και ανώδυνο για τον διαχειριστή του μπλογκ τρόπο - τη νεοελληνική πραγματικότητα. Επίσης θα βρω μουσικά και ταξιδιωτικά, εκδρομικά και γαστρονομικά, ποστάκια του τύπου πόσο ωραίοι τύποι και μπον βιβέρ είμαστε, και πόσο καλά περνάμε με τα ωραία μας και με τα μπλογκάκια μας. Αυτό όμως που απουσιάζει εξόφθαλμα δεν είναι άλλο από την ωμή πραγματικότητα, την καθημερινότητα της ανεργίας, της ακρίβειας, των χίλιων-δυο πραγμάτων που μας ταλαιπωρούν και μπορεί να τα κουβεντιάζουμε με τη γυναίκα μας, με τον άντρα μας ή τον κολλητό μας αλλά επ' ουδενί δεν τα αφήνουμε να περάσουν και στα μπλογκς μας. Διακρίνω με άλλα λόγια μια ατμόσφαιρα στα μπλογκς κάπως παρόμοια με του facebook, όπου οι περισσότεροι γεμίζουν τις προσωπικές τους ιστοσελίδες με φωτογραφίες από πάρτι, επιθυμώντας να μην αφήσουν καμία αμφιβολία ότι ακολουθούν πλήρως το ρηχό πνεύμα της εποχής, και ότι μόνη τους φιλοδοξία ήταν πάντα να μετατρέψουν τη ζωή τους σ' ένα ατέλειωτο, ασυνέφιαστο πάρτι. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν θα 'λεγα ότι αυτό συμβαίνει και στα μπλογκς. Απλώς έχω αντιληφθεί ότι λιγότερο ανώδυνα, πιο προσωπικά πράγματα δεν αναρτώνται, για να μη χαλάσουν τη... συνταγή. Έτσι, τα ελληνικά μπλογκς δίνουν την εντύπωση ότι ανήκουν σε ανθρώπους που δεν υπήρξαν ποτέ άνεργοι, ετεροαπασχολούμενοι ή απλώς εργαζόμενοι κάπου που ΔΕΝ τους άρεσε, που δεν αρρώστησαν ή δεν έχασαν ποτέ κάποιο δικό τους πρόσωπο, που δεν χρειάστηκε ΠΟΤΕ να βάλουν 'μέσο' για κάτι που δε θα 'πρεπε. Σε ανθρώπους που ΔΕΝ τους απασχολεί η ακρίβεια, το ότι εκατομμύρια Έλληνες, στριμωγμένοι οικονομικά από χίλιες-δυο μεριές - αλλά προφανώς όχι οι ίδιοι - ζουν μέρα με τη μέρα, σε ανθρώπους που ΔΕΝ έχουν δόσεις να πληρώνουν κάθε μήνα, που ΔΕΝ ζουν σε διαμερίσματα με ενοχλητικούς γείτονες, που ΔΕΝ δυσκολεύονται να βαδίσουν σε κατειλημμένα από αυτοκίνητα πεζοδρόμια, που ΔΕΝ τους ενοχλούν μηχανάκια που μαρσάρουν ξημερώματα, που, εν τέλει, ΔΕΝ ζουν στη σημερινή Ελλάδα. Λυπάμαι αν κάπου φάνηκα να υπερβάλλω, αλλά απλώς αυτή την εντύπωση έχω αποκομίσει στα σχεδόν δυο χρόνια που κάνω μπλόγκινγκ. Διότι καλή η ποίηση, καλά και τα ταξιδάκια και οι μαγειρικές, καλή και η δημοσιογραφίστικη, κυριλέ και εξ αποστάσεως κριτική στο νεοελληνικό φαντασιακό - την οποία κάποιοι σε εφημερίδες και περιοδικά μπορεί να κάνουν εξίσου καλά και μάλιστα να πληρώνονται γι' αυτό -, αλλά... το σημαντικότερο νομίζω ότι λείπει. Και λείπει διότι πολλοί ξεκίνησαν ένα μπλογκ για να περνάνε ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους και μάλλον αυτό περιμένουν κι από τα υπόλοιπα μπλογκς, να κουβεντιάζουν δηλαδή όσο τραβάει η ψυχή τους για όσα δεν τους αρέσουν ή τους στεναχωρούν αρκεί να μην τρωθεί η εικόνα τους, αρκεί να μην αναγκαστούν να μιλήσουν για τους ίδιους, για τα ΔΙΚΑ τους προβλήματα. Σε αρκετούς ένα πράγμα θα είχα να πω: παιδιάαα! Ξυπνάτε!
;-)

18 σχόλια:

fpboy είπε...

Και εγώ έχω εντυπωσιαστεί απο τους βλόγερς που είναι συνέχεια διακοπές και η ζωή τους μοιάζει σαν ένα ατελείωτο πάρτυ.
Ειδικά το καλοκαίρι αυτή η κατάσταση κάνει μπαμ.

Dr_MAD είπε...

αφενός αυτός που έχει πραγματικά πρόβλημα δεν διαθέτει σύνδεση dsl

κι αφετέρου, κανείς δε θυμάται τη ζωή που έκανε πριν γίνει νεόπλουτος ψευτοεπαναστάτης ή κομματικός μεγαλομεροκαματιάρης

[ανήκω σε μια από τις παραπάνω κατηγορίες, οπότε μη χτυπάς]

PS. American dream, you know...

gerasimos είπε...

fpboy ομολογώ ότι κι εγώ τα ποστ των διακοπών πλέον δύσκολα τα αντέχω. Ο λόγος; Δεν βρίσκω πραγματικά γιατί κάποιος που πήγε κάπου όμορφα και πέρασε ωραία οφείλει να ανεβάσει και σχετική ανάρτηση.

mad νομίζω ότι όλοι έχουν πραγματικά πρόβλημα σε κάποια πράγματα σε μια ή στην άλλη φάση της ζωής τους, απλώς δεν τους επιτρέπουν να 'περάσουν' στο μπλογκ τους.

Unknown είπε...

Γεράσιμε, αν περιμένεις επανάσταση από τους bloggers, θα περιμένεις πολύ.

gerasimos είπε...

mariana, φοβάμαι πως έχεις πολύ δίκιο.

Dr_MAD είπε...

πιστεύεις ότι τα συναισθηματικά κενά είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τα οικονομικά? οχι

και ξέρεις γιατί?

γιατί υπάρχει η πιστωτική

Σοφία είπε...

Γιατί πρέπει ντε και καλά στο μπλογκ να πεις τα εσώψυχά σου; Συγγνώμη αλλά εγώ δεν έχω καμία διάθεση να μοιράζομαι τα προβλήματά μου με όλο τον κόσμο. Τις αναποδιές προτιμώ να τις αντιμετωπίσω μόνη μου, χωρίς θεατές και μοιρολόγους. Δόξα τω Θεώ, όποιος θέλει να ψυχοπλακωθεί μπορεί κάλλιστα να κοιτάξει γύρω του ή έστω να ανοίξει μια εφημερίδα. Δεν είναι ανάγκη να ψάξει στα μπλογκ για να δει τα στραβά και τα ανάποδα που συμβαίνουν στη ζωή.

gerasimos είπε...

mad όλων των ειδών τα κενά καλό θα ήταν να μας προβληματίζουν εξίσου.

σοφία ανάλογα για ποιο λόγο επιλέγει να κάνει κανείς μπλόγκινγκ. Αν το κάνει για να περάσει ευχάριστα την ώρα του, όπως όταν ανοίγει την τηλεόραση ας πούμε, τότε ασφαλώς και δεν επιθυμεί να συναντήσει την πραγματικότητα.

Σοφία είπε...

Η πραγματικότητα δεν συναντιέται με το μπλόγκιν και τα άβαταρ. Η πραγματικότητα είναι αυτό που ζούμε κάθε μέρα από τη στιγμή που ξυπνάμε ως τη στιγμή που πέφτουμε πάλι για ύπνο, είναι οι ώρες που περνάμε με τις οικογένειές μας, τα προβλήματα που έχουμε στις δουλειές μας, οι κουβέντες που κάνουμε με τους φίλους μας κ.λπ. Αν περιμένουμε να βρουμε την πραγματικότητα μέσα στο διαδίκτυο, έχουμε πάρει λάθος δρόμο...

gerasimos είπε...

σοφία αν κάποιοι βλέπουν το διαδίκτυο, το μπλόγκιν και τα άβαταρ όπως είπες ως κάτι artificial, εξωπραγματικό, υπερρεαλιστικό και εκτός της απτής πραγματικότητάς τους, οφείλεται αποκλειστικά και μόνον σε δική τους επιλογή. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. ;-)

Alexandros είπε...

"Δεν βρίσκω πραγματικά γιατί κάποιος που πήγε κάπου όμορφα και πέρασε ωραία οφείλει να ανεβάσει και σχετική ανάρτηση"

Ενώ βρίσκεις γιατί κάποιος που αντιμετωπίζει προβλήματα και δεν μπορεί να πάει διακοπές οφείλει να ανεβάσει σχετική ανάρτηση;

"Ανάλογα για ποιο λόγο επιλέγει να κάνει κανείς μπλόγκινγκ. Αν το κάνει για να περάσει ευχάριστα την ώρα του, όπως όταν ανοίγει την τηλεόραση ας πούμε, τότε ασφαλώς και δεν επιθυμεί να συναντήσει την πραγματικότητα."

Ακατανόητο σχόλιο Γεράσημε. Είναι βέβαια η άποψη σου αλλά την βρίσκω ακατανόητη.

PN είπε...

Γεράσιμε, καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς και μπορώ να σου πιστοποιήσω ότι η εικόνα μπορεί και να είναι όπως περιγράφεις.

Να σου πω όμως κάτι; Γιατί πρέπει τα blogs να είναι καταγγελτικά; Γιατί πρέπει με το ζόρι να κάνουν μια επανάσταση; Αλίμονο αν περιμέναμε από τους bloggers να γίνουν επαναστάτες. Τρέμω και μόνο στην ιδέα.

Αν μη τι άλλο είναι "φασιστικό" (δεν θέλω να παρεξηγηθώ, γι' αυτό χρησιμοποιώ τα εισαγωγικά). Ο καθένας γράφει ό,τι του αρέσει, όπως ο καθένας μπορεί να διαβάζει ό,τι θέλει.

Μιλάς για πραγματικότητα. ΟΚ!! Η πραγματικότητα η δικιά μου είναι κοινή με τη δικιά σου σε πολλά πράγματα, όμως απίστευτα διαφορετική σε άλλα τόσα. Εγώ δεν θεώρησα ποτέ επιτακτικό όλοι οι bloggers να περιγράφουν την πραγματικότητα που εγώ θέλω. Ας δουν αυτή που θέλουν και αν γουστάρω θα τη διαβάσω.

Θέλω να πω ότι σε βλέπω λίγο υπερβολικό. Δεν λέω ότι δεν έχεις ένα point, αλλά στην τελική μην απαιτείς κάτι μόνο και μόνο επειδή εσύ το θεωρείς σημαντικό. Μη ζητάς δηλαδή από όλους να κάνουν στρατευμένο blogging. Μπορεί να μην το έχω όρεξη στην τελική. Είναι θέμα επιλογής και είναι απόλυτα σεβαστό.

gerasimos είπε...

vk in athens απλώς μίλησα για κάτι που νομίζω ότι λείπει από τα μπλογκς... δεν απαίτησα ούτε επιχείρησα να επιβάλλω τίποτα. Μια άποψη εξέφρασα, με κόσμιο νομίζω και σαφή τρόπο.

PN είπε...

@Gerasimos: Έμένα ειλικρινά μου φάνηκε λίγο αυστηρό το ύφος σου. Γνώμη μου...

gerasimos είπε...

@vk in athens δεν ξέρω αν ήταν 'αυστηρό' ή όχι το ύφος μου, αλλά αν δεν κάνω λάθος βρίσκομαι στο blog μου και μπορώ - ΑΝ βέβαια μου το επιτρέπεις - να επιλέξω όποιο ύφος επιθυμώ. Άλλωστε, σημασία δεν έχει το πως κρίνουμε το ύφος του άλλου, αλλά τις ιδέες του. Και να του το λέμε ευθέως και ξεκάθαρα αν διαφωνούμε με αυτές. ;-)

Ανώνυμος είπε...

Exw paratirisei oti to monimo thema sto mualo sou einai na krineis alla blogs..
.........
Nomizw oti exeis emmoni me ta sxolia .. nomizw oti thes na gineis diasimos..zileueis polu allous bloggers etsi gerasime?
Ase min apantas kan..

En katakleidi agapite.. exontas spoudasei phuxologia einai exothalmo pws opoios blogger krinei allous,,, kati den tou aresei sto diko tou.. Eyxomai na breis ti einai auto..

Kai nai oi apopheis autes exoun kati fasistiko. Thes na prokaleseis ti prosoxi etsi..

Giorgos.

gerasimos είπε...

Γιώργο, ομολογώ ότι όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη σα να φέρνω του Μουσολίνι. Βρε λες;

Seagull είπε...

Γεράσιμε, καλή σου μέρα!

Οπως γνωρίζεις ήδη, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.

Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/

Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους