Για ποιο παιδί πρόκειται; Μα, γι' αυτό που οι περισσότεροι νομίζω φανταστήκατε. Δεν του 'φταναν οι Μαγγίνες, οι Ζαχόπουλοι, οι Βουλγαράκηδες, οι αγιορείτες κτηματομεσίτες, οι Κεφαλογιάννηδες και τόσοι άλλοι, του την έσπασαν και οι Έλληνες πολίτες, που με κάποιες δημοσκοπήσεις έδωσαν το προβάδισμα στην επιχείρηση - κόμμα το λένε αυτοί - του παιδικού του εχθρού Γιωργάκη, την Παπανδρέου & Υιός Α.Ε. Συγνώμη βρε παιδιά, αλλά σκεφτείτε το λιγάκι. Θα θέλατε, εκτός από εμφάνιση μπουμπούκου να είχατε από πάνω κι έναν αυταρχικό θείο που σώνει και καλά ήθελε να σας βάλει στη δουλειά του; Και σα να μην έφτανε αυτό, αφού με τα πολλά ενδίδατε και μπαίνατε στις επιχειρήσεις του θείου - Ελληνικές Κυβερνήσεις Ο.Ε. - να σας την έπεφταν κάθε λίγο και λιγάκι και διάφοροι ουρανοκατέβατοι: άνθρωποι από μέσα από την επιχείρηση, αντιπολίτευση, δημοσιογράφοι και τώρα τελευταία και κάτι bloggers. Πόσο να αντέξει κανείς; Και να μη φτάσει στο σημείο να δηλώσει ότι όποιος θέλει να φαλιρίσει η επιχείρηση - εχμ... να πέσει η κυβέρνηση σε επιχειρηματική γλώσσα - ας προσπαθήσει να την κλείσει και το... κρίμα στο λαιμό του; Άλλωστε, ο αυτοδημιούργητος θείος με το ζόρι - για να μην ταλαιπωρείται από δω κι από κει ψάχνοντας όπως άλλα παιδιά - τον έβαλε σ' αυτή τη δουλειά, η οποία εννοείται ότι δεν υπήρξε ποτέ αυτοσκοπός γι' αυτόν. Άμα πια! Τον ρωτήσατε ποτέ πως τα βγάζει πέρα και με τη σύζυγο που μας προέκυψε υπερφιλόδοξη, η οποία αντί να κάθεται σπίτι να μεγαλώνει τα παιδιά θέλει να παίρνει το ένα ντοκτορά μετά το άλλο και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες; Πως ν' αντεπεξέλθει ο έρμος παντρεμένος πενηντάρης όταν έχει πήξει στην κριτική από δεκάδες ανθρώπους σε τηλεοράσεις και εφημερίδες που δεν τον πολυσυμπαθούν κι έχει μπουχτίσει κι από γκρίνιες στη δουλειά από δυσαρεστημένους συναδέλφους - αυτούς που στη γλώσσα της επιχείρησης λέμε αντάρτες - που αργούν οι προαγωγές τους; Άσχημη κλιμακτήριος...
12 σχόλια:
Χα πολύ καλό,με πολύ χιούμορ.Το θέμα είανι όμως πως το άλλο παιδάκι,να ξαναπαίξει...στις πλάτες του ελληνικού λαού..
Αντάρτες; Της πλάκας;
Όλα καλά, αλλά γιατί η Νατάσα μας, η έγχώρια Νταιάνα και μάλιστα στη φιλομαθή της έκδοση έχει κλιμακτήριο και γκρινιάζει στο σπίτι?
stain το άλλο παιδάκι μπορεί κάποια στιγμή να την πουλήσει την επιχείρηση, ποιος ξέρει... ή να δώσει το μάνατζμεντ σε άλλους.
mariana είπαμε, στην επιχειρηματική γλώσσα.;-)
balloon καλά λες, το διόρθωσα. Την άφησα μόνο... υπερφιλόδοξη και χωρίς κλιμακτήριο.
Eγώ πάντως από μικρή τους έβλεπα κάπως εκείνους με το μικρό κεφάλι και το μεγάλο σώμα...
Γεράσιμε μου,
κοινώς τα "πήρε στο κρανίο" το μεσήλικο (πια) παιδί. Τον βγάλανε από τη "χειμερία νάρκη" για να πάει να μαλλώσει τον Τατούλη και το Μανώλη. Νισάφι πια.
Πάντως έδωσες μεγαλύτερη βαρύτητα στις Επιχειρήσεις Γιωργάκη (την έκανες Ανώνυμη Εταιρεία), ενώ του Κωστάκη την επιχείρηση την περιορίζεις σε Ο.Ε (μορφή που έχουν οι μικρότερες εταιρείες). Χα χα χα!
ε και τι θ'αλλάξει κάτι στην πολιτική της ''μαμάς'' του;
patsiouri όντως, τώρα που το λες... δε νομίζω πάντως ότι από πάντα ήταν έτσι, απλώς από κάποια στιγμή και ύστερα άρχισε να... παραμεγαλώνει το σώμα. Παρ' όλα αυτά, πρόσθεσε και το λάγνο, σχεδόν έκφυλο βλέμμα που θυμάμαι από κάτι αποτυχημένες προεκλογικές αφίσες και δε μένει απολύτως τίποτα να εμπιστευτείς...
meropi ναι; Ιδέα δεν είχα. Πολύ μου άρεσε το Επιχειρήσεις Γιωργάκη! Χα χα χα! (μ' αρέσει και το γέλιο σου και το μιμούμαι!) :-)
stain εκτός θέματος σε βρίσκω... εδώ δε μιλάμε για πολιτική, αλλά για μπίζνες. ;-)
έτσι γίνεται αν στις επιχειρησεις (έστω κληρονομημένες απ τον Θείο)βάλεις μέσα ανθρώπους "νηστικούς" και δεν είσαι και σαν τον Θείο να σε τρέμουν...χάνει ο ρουσόπουλος τον βουλγαράκι του και τούμπαλιν.
Βέβαια το ίδιο είχε γίνει και στις 'επιχειρήσεις Παπανδρέου" οταν είχε αναλάβει το μανατζμεντ ο καθηγητής Σημίτης (δες αν θες και το δικο μου ποστ)
Γεράσιμε, δεν ξέρω τι λες εσύ (πολύ αναρχοαυτόνομο σε κόβω!), αλλά μιλάμε για τον καλύτερο πρωθυπουργό (ε, συγνώμη CEO ήθελα να πω) που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα! Αν κοιτάξεις γύρω σου θα δεις την ευημερία να ξεχειλίζει από παντού!... Τα πράγματα πάνε από το καλό στο καλύτερο, με φρενήρεις ρυθμούς! Καλημέρα :))
Ωπ ναι,έχεις δίκιο...Και εγώ που νόμιζα πως αυτά τα δύο με κάποιο τρόπο συνδέονται...Έκανα λάθος μάλλον ε;
squarelogic πολύ ωραία λες στο ποστ σου ότι προφανώς δεν είναι μόνο θέμα επιλογής προσώπων.Είναι πρωτίστως θέμα αξιών της κοινωνίας... Απ' τη στιγμή που ο προκλητικός προσωπικός πλούτος έπαψε να είναι μια χαμηλών τόνων προσωπική υπόθεση,κι έγινε μεσω των lifestyle περιοδικών και εκπομπών αυτοσκοπός και όραμα του καθενός,δεν είναι ν'απορεί κανείς που όποιος βρεθεί "κοντά στο μελι" κοιτά να βουτήξει ολόκληρο το βάζο. Δεν έχει σημασία αν στην βίλα στη Μύκονο ή την Πάρο πηγαίνει max 15 μερες το χρόνο. Αρκεί να βρει τα χρήματα να την αποκτήσει άσχετα ποιοί θα τα στερηθούν.Τόνομα του παιχνιδιού είναι "διαρκής αύξηση των μεγεθών",το παιχνίδι του πιο άγριου καπιταλισμού,στην διεφθαρμένη βαλκανική του εκδοχή. Εγώ θα έλεγα όχι αναγκαία άγριου καπιταλισμού, αλλά ότι στην περίπτωση της Ελλάδας μιλάμε για έναν λούμπεν καπιταλισμό της αρπαχτής, της ρεμούλας, του μπαξισιού και του ρουσφετιού...
δενδρογαλή θέλω ΑΜΕΣΩΣ από αυτό που παίρνεις! ;-)
stain συμμερίζομαι την άποψη του Καστοριάδη πως η πολιτική ζωή της Ελλάδας τελείωσε γύρω στο 404 π.Χ. Έκτοτε έχουμε αυλικούς που φιλούν τα πέδιλα των αυτοκρατόρων, παλατινές ραδιουργίες και ίντριγκες, κι έναν μεσαιωνισμό, μια διαπλοκή εκκλησιαστικής και κρατικής εξουσίας και τον ραγιαδισμό των ανθρώπων απέναντι στην όποια εξουσία, η οποία από κει και πέρα αυθαιρετεί. Οπότε όχι, δε νομίζω ότι πλέον συνδέονται αλλά ότι πρόκειται για μπίζνες, pure and simple.
Δημοσίευση σχολίου