Ελλάς Ελλήνων Βολεψάκηδων

Μας βλέπω πολλές φορές, στα blogs και όχι μόνο να καταδικάζουμε την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών, τη φαυλότητά τους και την αναντιστοιχία μεταξύ λόγων και έργων. Αλλά και την αναλγησία κρατικών υπηρεσιών, υπουργείων και κυβερνήσεων. Άραγε, αναρωτηθήκαμε ποτέ εμείς οι ίδιοι, οι σημερινοί εικοσάρηδες, τριαντάρηδες, σαραντάρηδες και πενηντάρηδες - και όχι ας πούμε οι ηλικιωμένοι, που εν πάση περιπτώσει υποτίθεται ότι έζησαν σε άλλες εποχές - τι κάνουμε; Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί γεμίζουμε πλαστικά μπουκαλάκια, γόπες, σακούλες, και κάθε λογής σκουπίδια δρόμους και πεζοδρόμια; Γιατί όταν έχει πολύ κίνηση στρίβοντας στο φανάρι θα σπεύσουμε να χωθούμε από δεξιά και γιατί όταν βιαζόμαστε θα κάνουμε ότι δεν βλέπουμε τον πεζό που περιμένει να περάσει απέναντι; Γιατί όταν δεν κοιτάει κανείς θα κάνουμε αναστροφή εκεί που απαγορεύεται, θα μπούμε στον πεζόδρομο ή ανάποδα στον μονόδρομο για να κόψουμε δρόμο και θα παρκάρουμε καβαλώντας το πεζοδρόμιο για να μην περπατάμε μετά πολύ; Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί είμαστε υπερχρεωμένοι με δόσεις για το SUV που δεν είχαμε χρήματα να αγοράσουμε αλλά το θέλαμε για να κάνουμε τη φιγούρα μας - εμείς, οι οποίοι κατά τα άλλα είμαστε υπεράνω τέτοιων πραγμάτων -, με πιστωτικές κάρτες που εμείς φορτώσαμε στους εαυτούς μας και με δόσεις που πληρώνουμε επειδή θέλαμε, παρά τις τρύπιες τσέπες μας, να αγοράσουμε το τάδε ακριβό ρολόι ή το δείνα ακριβό κινητό; Αναρωτηθήκαμε γιατί παρά τα όσα λέμε στα blogs μας θα βάλουμε 'μέσο' όταν χρειαστεί και μετά θα σφυρίζουμε αδιάφορα; Γιατί σταματήσαμε να καλημεριζόμαστε με τους γείτονες και γιατί δε μας νοιάζει αν ο κολλητός μας έμεινε άνεργος ή αν αρρώστησε το παιδί του συναδέλφου, αρκεί εμείς να 'μαστε καλά; Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί ξεχάσαμε να μαγειρεύουμε και σκορπάμε τα λεφτά μας σε ντελίβερι, ή γιατί ενώ υποτίθεται ότι οι Έλληνες γίνονται καθημερινά φτωχότεροι δε βρίσκουμε τραπέζι να καθίσουμε στην ταβέρνα και σκαμπό στην καφετέρια ή το μπαράκι; Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί δεν μπήκαμε στον κόπο να φυτέψουμε ένα δεντράκι σε έναν κοινόχρηστο χώρο έστω της γειτονιάς μας έτσι, για να ομορφύνει λίγο βρε αδερφέ, ή πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκαμε να περπατήσουμε στην έρμη αυτή γειτονιά, χωρίς να γυρίζουμε το κεφάλι μας απ' την άλλη στη θέα των άλλων ανθρώπων;

Άραγε γι' αυτά όλα ποιος φταίει;