Κυκλοφορούν διεθνώς φήμες ότι το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης πιθανόν να απονεμηθεί, την ερχόμενη Παρασκευή σε δυο Κινέζους διαφωνούντες και ακτιβιστές: πρόκειται για δυο ανθρώπους που εξέφρασαν και πλήρωσαν τη διαφωνία τους με το πολιτικό κατεστημένο της χώρας αυτής. Ναι, καλά είδατε, πρόκειται για την ίδια χώρα που πριν λιγότερο από δυο μήνες διοργάνωσε, με πάσα τιμή και επισημότητα, τους 29ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα, πως γίνεται μια χώρα να φιλοξενεί ανεμπόδιστα και πανηγυρικά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση παγκοσμίως και λίγο αργότερα να έχουμε υποψήφιους για Νόμπελ Ειρήνης δυο ακτιβιστές κατά του καθεστώτος της; Θα ήταν ποτέ δυνατόν να υποστηρίξουμε ότι... έτερον εκάτερον; Δηλαδή άλλο τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία δεν περνάνε και την καλύτερη εποχή τους στην Κίνα για να το πω επιεικώς, και άλλο η ιστορία που λέγεται Ολυμπιακοί Αγώνες; Προσωπικά κάτι τέτοιο θα το έβρισκα απαράδεκτο, αλλά αυτό ακριβώς μοιάζει να ισχύει - να έχει ήδη ισχύσει, για την ακρίβεια - στην περίπτωση αυτή. Απ' τη μία, δίνουμε το δικαίωμα διοργάνωσης των αγώνων σε μια χώρα στην οποία οι λέξεις δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται από αμνημονεύτων χρόνων στην... γρουσούζικη για την ίδια - και συνεπώς ανύπαρκτη - δέκατη τρίτη σελίδα των λεξικών της, τη σελίδα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Και απ' την άλλη, σα να μην τρέχει τίποτα νομίζουμε ότι μπορούμε να απονείμουμε και το Νόμπελ Ειρήνης σε δυο ανθρώπους που αγωνίζονται για να ξαναμπεί αυτή η ρημάδα η σελίδα στα λεξικά των Κινέζων. Δεν μπορώ να ξέρω τι θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή, αλλά ό, τι κι αν γίνει - λέγεται ότι η Κίνα προειδοποιεί προκειμένου να μη γίνει αυτή η απονομή - βρισκόμαστε νομίζω ενώπιον μιας τεράστιας και αξεπέραστης αντίφασης. Και βρισκόμαστε επίσης πρόσωπο με πρόσωπο με ένα-δυο επίσης μεγάλα ερωτήματα. Η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων από την Κίνα ως τετελεσμένο γεγονός έχει καταστήσει χειρότερες, και πόσο τις συνθήκες διαβίωσης και τις προοπτικές επιβίωσης διαφωνούντων και μη σε αυτήν; Και αν απονεμηθεί την Παρασκευή το βραβείο σε αυτούς τους δυο ανθρώπους, τι είδους εξελίξεις θα μπορούσε να πυροδοτήσει; Από τα ηχεία του blog ακούτε το Dreamer των Supertramp, εξαιρετικά αφιερωμένο στους δυο ακτιβιστές. ;-)
8 σχόλια:
Οι εγκέφαλοι που έδωσαν τους Ολυμπιακούς στη Κίνα, θα έπρεπε να έχουν φάει το ξύλο της χρονιάς τους.
Μήπως τελικά οι Ολυμπιακοί ...δινονται )και δεν κερδίζονται από τις υποψηφιότητες εκείνες των οποίων οι φάκελοι είναι πλήρεις κλπ) όπως επίσης και τα βραβεία Νόμπελ; Οπότε τί νόημα έχειν αν εκκπλησσόμεθα ή αν βλέπουμε αντιφάσεις;
Καμία εξέλιξη, φοβάμαι. Για τον διεθνή πολιτικοοικονομικό κυνισμό (ή μήπως κινισμό;), η Κίνα είναι πρωτίστως μια τεράστια αγορά, η κότα με τα χρυσά αυγά, το στρουμπουλό παιδί που όλοι θέλουν να καλοπιάσουν. Λίγος ντόρος στις εφημερίδες, αν τελικά απονεμηθεί το βραβείο, και την άλλη μέρα business as usual :(
mariana καλύτερα ακόμα να στέλνονταν για μερικούς μήνες να ζήσουν στην κινεζική επαρχία, για... σωφρονισμό.
phlou...flis περισσότερο θα μίλαγα και για ριζική ανακολουθία, στον ανεύθυνο τρόπο με τον οποίο αυτό που λέμε 'διεθνής κοινότητα' (που ούτε διεθνής ούτε κοινότητα ήταν ποτέ αλλά άλλη συζήτηση αυτή) αντιμετωπίζει την Κίνα.
xasodikis μιλούσα και για εξελίξεις στο εσωτερικό της ίδιας της Κίνας, για τις οποίες φυσικά δύσκολα θα μαθαίναμε όσοι βρισκόμαστε εκτός των 'τειχών' του κινεζικού ολοκληρωτισμού. Νομίζω πάντως ότι όχι μόνο πρόκειται για ένα στρουμπουλό όπως είπες παιδί το οποίο η Δύση καλοπιάνει, αλλά και για ένα παιδί με το οποίο παίζει αστόχαστα... απ' τη μια του δίνει τους αγώνες, απ' την άλλη υποψηφιότητα για Νόμπελ Ειρήνης στους ακτιβιστές. Θυμάμαι κάποτε μια φίλη από την Ταιβάν, μου μιλούσε για την Κίνα παρoμοιάζοντάς τη με αρπακτική τίγρη. Με τις τίγρεις νομίζω καλό θα ήταν να μην παίζει κανείς, αλλά αυτό ακριβώς φοβάμαι ότι κάνει, ελαφρά τη καρδία η Δύση.
Η Κίνα είναι σίγουρα η κότα με το χρυσό αυγό. Μόνον που δεν έχει γεννήσει ακόμα, και όλοι περιμένουν. Το ίδρυμα Νόμπελ παίζει και αυτό την πολιτική του, είναι φανερό. Δημιουργεί κάποιες δυναμικές που έχουν μια σχετική βαρύτητα. Το ίδιο έκανε και με τον Τούρκο νομπελίστα Παμούκ. Η βράβευση θα ακουστεί, θα δημιουργήσει έναν μικρό πυρήνα αντιδραστικών στην Κίνα, που με τον καιρό θα χρησιμοποιείται απο τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία για να πιεστεί η Κίνα. Προσωπικά, δεν διαφωνώ με το να δωθούν οι Ολυμπιακοί στην Κίνα. Καλύτερα η ορατή συμμετοχή, παρά η απομόνωση. Με τον καιρό, θα αλλάξει και η Κίνα.
Είναι όλα θέμα ισορροπιών. Πατάνε σε δύο βάρκες - μία από 'δω, μία από 'κει... Να δεις που κάποια στιγμή θα πέσουν μέσα.
locuspublicus δε νομίζω ότι με τον καιρό, όπως είπες θα αλλάξει η Κίνα ή αν αλλάξει ότι θα 'ναι προς το καλύτερο. Υπάρχον πολλές παράμετροι του κινεζικού πολιτισμού, του κινεζικού φανατσιακού θα έλεγα και της ίδιας της κινεζικής ιστορίας, που δεν θα γίνονταν ποτέ εύκολα κατανοητές ή ακόμα και αντιληπτές από τους δυτικούς.
δενδρογαλή ακριβώς.
lundestadt ειπε πως δεν υπαρχει αλλη λυση απο ενα ανεξαρτητο κοσσοβο λεγοντας πως γι αυτο βραβευσαν και τον αχτισααρι
αντε και του χρονου ο μπιν λαντεν
γιατι δεν υπαρχει αλλη λυση απο την καταρρευση των ε.π.α
Δημοσίευση σχολίου