Πριν σαράντα πέντε χρόνια η Ελλάδα ταλανιζόταν από την υπόθεση - το σκάνδαλο θα λέγαμε σήμερα - της δολοφονίας Λαμπράκη. Ήταν, ας μην ξεχνάμε μια εποχή κοινωνικού αναβρασμού, παρακράτους, ιδεολογικών μανιχαϊσμών και πολιτικών ζυμώσεων. Πρωθυπουργός ήταν ο θείoς του σημερινού και κάποια στιγμή οι έρευνες της Δικαιοσύνης γύρω απ' αυτή την υπόθεση άρχισαν να γίνονται τόσο ενοχλητικές, που έφτασε ο άνθρωπος να διερωτηθεί, ποιος επιτέλους κυβερνούσε αυτό τον τόπο. Ο ανακριτής - και αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης - και ο εισαγγελέας που ερευνούσαν την υπόθεση δέχονταν ισχυρές πιέσεις και ανοιχτές παρεμβάσεις από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μετέπειτα πρωθυπουργό της δικτατορίας Κόλλια, όπως είχαν να αντιμετωπίσουν και τις προσπάθειες της πανίσχυρης Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης να δυσκολέψει τις έρευνές τους. Όμως δεν κάμφθηκαν, ούτε βεβαίως παραιτήθηκαν. Αντιθέτως, σύντομα οδηγήθηκε σε παραίτηση η ίδια η κυβέρνηση Καραμανλή. Σαράντα πέντε χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα πριν λίγες μέρες παραιτήθηκαν δυο εισαγγελείς όχι απλώς από μια υπόθεση - την περίφημη υπόθεση ανταλλαγής εκτάσεων μεταξύ Δημοσίου και Μονής Βατοπαιδίου - αλλά από το ίδιο το δικαστικό σώμα και όχι μόνον δεν έπεσε καμία κυβέρνηση, αλλά μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν φαίνεται να τρέχει και τίποτα, πέρα από κάποιες αοριστολογίες και αναβλητικές κινήσεις γύρω από εξεταστικές επιτροπές. Αναμφίβολα δεν συγκρίνονται οι δυο υποθέσεις. Μπορούμε, όμως, να συγκρίνουμε δυο κοινωνίες, την ελληνική κοινωνία του τότε και του σήμερα. Η ελληνική κοινωνία του τότε ήταν φτωχότερη και οι άνθρωποι ήσαν πιθανότατα απλούστεροι, λιγότερο μορφωμένοι από τους σημερινούς και οπωσδήποτε λιγότερο cool. Ας πούμε, αν μπαίναμε στα λεωφορεία τους μπορεί να μας μύριζαν οι ιδρώτες τους. Βλέπετε, τότε δεν πολυκυκλοφορούσαν αφρόλουτρα, αρωματικά έλαια και αποσμητικά. Μιλάμε εν ολίγοις για βρομύλους. Τηλεόραση δεν πολυέβλεπαν, άλλωστε δεν υπήρχαν ακόμη στην Ελλάδα τηλεοράσεις. Έτσι, δε θα 'χαμε και πολλά να κουβεντιάσουμε μαζί τους το πρωί αν τους είχαμε συναδέλφους στο γραφείο. Επρόκειτο δηλαδή όχι μόνο για βρομύλους, αλλά και για ανθρώπους βαρετούς για παρέα. Έτρωγαν απλά φαγητά που μπορεί να μη μας πολυάρεσαν σήμερα και πράγματα όπως το life-style, οι γκουρμέ απολαύσεις και η nouvelle cuisine τους ήταν άγνωστα. Όσο για τις σχέσεις τους με την τεχνολογία; Ίσως να μην ήξεραν καν ότι εκτός από τα πιάτα του μπουφέ τους υπήρχαν και δορυφορικά, αφήστε που η λέξη κομπιούτερ θα τους ήταν παντελώς καινούργια. Μιλάμε, με λίγα λόγια για τρε μπανάλ τύπους. Παρ' όλα αυτά, διατηρώ την αμυδρή εντύπωση ότι εκείνοι οι μπανάλ τύποι είχαν λιγότερο νωθρά αντανακλαστικά - κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά - από τους σημερινούς Έλληνες.
19 Οκτ 2008
Banalités
Πριν σαράντα πέντε χρόνια η Ελλάδα ταλανιζόταν από την υπόθεση - το σκάνδαλο θα λέγαμε σήμερα - της δολοφονίας Λαμπράκη. Ήταν, ας μην ξεχνάμε μια εποχή κοινωνικού αναβρασμού, παρακράτους, ιδεολογικών μανιχαϊσμών και πολιτικών ζυμώσεων. Πρωθυπουργός ήταν ο θείoς του σημερινού και κάποια στιγμή οι έρευνες της Δικαιοσύνης γύρω απ' αυτή την υπόθεση άρχισαν να γίνονται τόσο ενοχλητικές, που έφτασε ο άνθρωπος να διερωτηθεί, ποιος επιτέλους κυβερνούσε αυτό τον τόπο. Ο ανακριτής - και αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης - και ο εισαγγελέας που ερευνούσαν την υπόθεση δέχονταν ισχυρές πιέσεις και ανοιχτές παρεμβάσεις από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μετέπειτα πρωθυπουργό της δικτατορίας Κόλλια, όπως είχαν να αντιμετωπίσουν και τις προσπάθειες της πανίσχυρης Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης να δυσκολέψει τις έρευνές τους. Όμως δεν κάμφθηκαν, ούτε βεβαίως παραιτήθηκαν. Αντιθέτως, σύντομα οδηγήθηκε σε παραίτηση η ίδια η κυβέρνηση Καραμανλή. Σαράντα πέντε χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα πριν λίγες μέρες παραιτήθηκαν δυο εισαγγελείς όχι απλώς από μια υπόθεση - την περίφημη υπόθεση ανταλλαγής εκτάσεων μεταξύ Δημοσίου και Μονής Βατοπαιδίου - αλλά από το ίδιο το δικαστικό σώμα και όχι μόνον δεν έπεσε καμία κυβέρνηση, αλλά μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν φαίνεται να τρέχει και τίποτα, πέρα από κάποιες αοριστολογίες και αναβλητικές κινήσεις γύρω από εξεταστικές επιτροπές. Αναμφίβολα δεν συγκρίνονται οι δυο υποθέσεις. Μπορούμε, όμως, να συγκρίνουμε δυο κοινωνίες, την ελληνική κοινωνία του τότε και του σήμερα. Η ελληνική κοινωνία του τότε ήταν φτωχότερη και οι άνθρωποι ήσαν πιθανότατα απλούστεροι, λιγότερο μορφωμένοι από τους σημερινούς και οπωσδήποτε λιγότερο cool. Ας πούμε, αν μπαίναμε στα λεωφορεία τους μπορεί να μας μύριζαν οι ιδρώτες τους. Βλέπετε, τότε δεν πολυκυκλοφορούσαν αφρόλουτρα, αρωματικά έλαια και αποσμητικά. Μιλάμε εν ολίγοις για βρομύλους. Τηλεόραση δεν πολυέβλεπαν, άλλωστε δεν υπήρχαν ακόμη στην Ελλάδα τηλεοράσεις. Έτσι, δε θα 'χαμε και πολλά να κουβεντιάσουμε μαζί τους το πρωί αν τους είχαμε συναδέλφους στο γραφείο. Επρόκειτο δηλαδή όχι μόνο για βρομύλους, αλλά και για ανθρώπους βαρετούς για παρέα. Έτρωγαν απλά φαγητά που μπορεί να μη μας πολυάρεσαν σήμερα και πράγματα όπως το life-style, οι γκουρμέ απολαύσεις και η nouvelle cuisine τους ήταν άγνωστα. Όσο για τις σχέσεις τους με την τεχνολογία; Ίσως να μην ήξεραν καν ότι εκτός από τα πιάτα του μπουφέ τους υπήρχαν και δορυφορικά, αφήστε που η λέξη κομπιούτερ θα τους ήταν παντελώς καινούργια. Μιλάμε, με λίγα λόγια για τρε μπανάλ τύπους. Παρ' όλα αυτά, διατηρώ την αμυδρή εντύπωση ότι εκείνοι οι μπανάλ τύποι είχαν λιγότερο νωθρά αντανακλαστικά - κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά - από τους σημερινούς Έλληνες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Το δημοσίευμα σου δίνει την ευκαιρία να πει κανείς ότι μετά την πάροδο αρκετών ετών και όντας πλήρες μέλος της ΕΕ τίποτε δεν άλλαξε στην Ελλάδα σε ότι αφορά την παρέμβαση της " εξουσίας" πολιτικής θέλεις, οικονομικής θέλεις,θρησκευτικής θέλεις, προισταμενικής ή όποιας άλλης στο έργο του Δικαστή.
Και ενώ τότε το δικύβευμα ήταν πλην της θέσης του Δικαστή και η ζωή του η αντίσταση ηταν πράγματι γενναία,ισως γιατί η γενναιότητα είχε μιά άλλη έννοια την εποχή εκείνη με μια κοινωνία που σωστά λες ότι έβραζε.
Σήμερα φαινομενικά ,θα ταν πιο εύκολο, οι Δικαστές να αντισταθούν με τον τρόπο που αντιστάθηκε ο Σαρτζετάκης,ασε που ο τύπος θα τους ηρωποιούσε σίγουρα, αλλά αντέδρασαν προσαρμοσμένοι στην κοινωνική κατάσταση!
Σημερα Τίποτα δεν βράζει!! η Ελλάδα ξεπουλιέται και τα γκάλοπ παίζουν ανάμεσα σε δύο μονάδες διαφορά!!
Δικαστές παραιτούνται και μόνο ένας Μπάγιας βγήκε να τους υπερασπιστεί,ενώ θα πρεπε όλο το σώμα δια των εννώσεων του να είναι στο πόδι!! ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ
Η κοινωνία, σε αντίθεση με τότε μοιάζει να είναι σε ύπνωση, και μόνο για το αδειο πορτοφόλι της νοικοκυράς ενοχλείται
και δεν δείχνει σημεία αντίστασης σε θέματα Δημοκρατίας που τότε υπήρχαν!!
Η καθε κοινωνία λοιπόν έχει όχι μόνο τους άρχοντες που της αξίζουν αλλά και τους Δικαστές και τους ήρωες που της αξίζουν!!
με όλο αυτό το σκεπτικό λοιπον έστω και έτσι ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ κάτι ήταν και αυτό!!
-@ Γεράσιμε μου,
πολύ σωστές οι παρατηρήσεις σου σχετικά με τις ομοιότητες με τη δεκαετία του 60. Εκεί καταντήσαμε. Θέλω όμως να κάνω μερικές παρατηρήσεις. Στην υπόθεση Λαμπράκη την έρευνα την έκανε Ανακριτής (δηλ. ο Σαρτζετάκης) και όχι εισαγγελικός λειτουργός. Ο Ανακριτής λοιπόν ως δικαστής έχει πλήρη ανεξαρτησία και ενεργειών και γνώμης και δεν μπορεί κανείς να του πάρει τη δικογραφία. Αν είναι γενναίος προχωρά απρόσκοπτα. Και ο Σαρτζετάκης, αν και ιδιόρρυθμος, ήταν γενναίος. Στην σημερινή όμως υπόθεση του Βατοπεδίου την έρευνα, η οποία έχει τη μορφή της προκαταρκτικής εξέτασης, την κάνουν οι Εισαγγελείς και όχι ο Ανακριτής. Ο εισαγγελικός λοιπόν λειτουργός, όπως λέμε εμείς οι νομικοί, έχει μεν ανεξαρτησία γνώμης, αλλά όχι ενέργειας. Όσον αφορά τις ενέργειες είναι υποχρεωμένος να εκτελεί εντολή του ιεραρχικά ανώτερου Εισαγγελέα. Στην περί ού ο λόγος υπόθεση οι δύο Εισαγγελείς όταν «σκόνταψαν» σε ποινικές ευθύνες Υπουργών, πήγαν τη δικογραφία στον Προϊστάμενο τους τον κ. Καρούτσο με την αναφορά ότι επειδή προέκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία σε βάρος μελών της Κυβέρνησης, πρέπει να σταλούν τα εν λόγω στοιχεία στη Βουλή αμέσως (αμμελητί). Ο Προϊστάμενος τους λοιπόν πήρε τη δικογραφία να τη μελετήσει. Μετά λοιπόν από μέρες, τους απάντησε ότι δεν πρέπει να σταλούν τα στοιχεία στη Βουλή, αλλά να συνεχιστεί η έρευνα. Τους έδωσε δε εντολή να προχωρήσουν σε νέες συγκεκριμένες εξετάσεις μαρτύρων. Όπως αναφέρω και πιο πάνω οι εισαγγελικοί λειτουργοί έχουν υποχρέωση να προβαίνουν στις ενέργειες που τους παραγγέλλουν οι ανώτεροι τους. Οι δύο Εισαγγελείς τότε βρέθηκαν σε δίλημμα. Ή έπρεπε να συνεχίσουν την έρευνα παραβαίνοντας το Σύνταγμα, ή να παραιτηθούν από το δικαστικό σώμα. Έκαναν το δεύτερο. Είναι φανερό ότι αν σιωπούσαν και ακολουθούσαν τις εντολές του (βασιλικότερου του Βασιλέως) Προϊσταμένου του, η έρευνα θα ήταν μακρόχρονη, τα στοιχεία δεν θα φτάναν εγκαίρως στη Βουλή, η οποία έχει κι αυτή μακρόχρονη διαδικασία μπροστά της πριν διακοπεί η παραγραφή των αδικημάτων των Υπουργών, και η υπόθεση θα οδηγείτο σε παραγραφή. Τώρα υπό την πίεση των γεγονότων, νομίζω ότι θα αναγκαστούν να στείλουν τη δικογραφία στη Βουλή. Κάτι άκουσα για την άλλη βδομάδα νομίζω.
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή. Τα νομικά καμιά φορά είναι λίγο περίπλοκα. Καλή Κυριακή σου εύχομαι.
mono-komati όπως είπε παραπάνω η Μερόπη άλλες ελευθερίες είχαν τότε ο ανακριτής Σαρτζετάκης και πιθανότατα και ο εισαγγελέας που ερευνούσε την υπόθεση και άλλες στις μέρες μας οι δυο παραιτηθέντες εισαγγελείς.
meropi όπως είπα και στην ανάρτηση, ΔΕΝ συγκρίνω τις δυο υποθέσεις ούτε τους εμπλεκόμενους σε αυτές, αλλά δυο κοινωνίες. Και τις δυο αυτές κοινωνίες τις συγκρίνω όχι μόνον για τις ομοιότητες, αλλά και τις διαφορές τους. ;-)
Το πρώτο μέρος Γεράσιμε είναι αυτό που έχουμε δει στο φιλμ Ζ. Το Ελληνικό κράτος δεν αλλάζει, είναι πονηρό και κακό.
Ας πούμε, αν μπαίναμε στα λεωφορεία τους μπορεί να μας μύριζαν οι ιδρώτες τους.
Επίσης έδερναν τις γυναίκες τους, έσφαζαν τις κόρες τους κ.α.
Για να καταδείξουμε την αχρειότητα του παρόντος δεν χρειάζεται να προχωράμε στην ωραιοποίηση του παρελθόντος.
Η διάβρωση υπήρχε και τότε, απλώς τα αποτελέσματά της (τα διαβρωτικά) ή εμφανίζονται εντονότερα όσο περνά ο χρόνος ή καμουφλάρονται ευκολότερα, μιας και σήμερα τα μέσα προς τούτο είναι ποικίλα.
Φυσικά.
Ο Σημερινός Άνθρωπος είναι τόσο απασχολημένος μ'αυτά που του έχουν κατασκευάσει για ν'απασχολείται..
Ούτως η άλλως βιώνουμε μία στροφή προς τα πίσω, 360 μοιρών...
Γι'αυτό...
Αν δεν προλάβω να περάσω αύριο Χρόνια Πολλά!
mariana δεν θα το έλεγα κακό, απλώς αδιάφορο και φιλύποπτο.
phlou...flis πάντα υπήρχε διάβρωση, απλώς σήμερα μπορεί ας πούμε να γίνει και ριάλιτι σόου στην τηλεόραση και κάποιοι να τα κονομάνε χοντρά απ' αυτήν.
abravanel αν σου φάνηκε ότι επιχείρησα στην ανάρτηση να ωραιοποιήσω το παρελθόν, τότε μάλλον δεν αντιλήφθηκες τι ήθελα να πω.
patsiouri καταρχάς να ευχαριστήσω για τα χρόνια πολλά. Κατά τα άλλα πίσω ολοταχώς: αυτή παραμένει και η δική μου εντύπωση ως προς το πως κινούμαστε στην Ελλάδα πολιτικά και όχι μόνον.
Γεράσιμε μου καλημέρα και καλή βδομάδα. Πέρασα για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και καλά. Σου εύχομαι μια ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, αν δεν την έχεις βρει ακόμα.
Η Μερόπη ε τις επαγγελματικές της γνώσεις έθεσε το θέμα σωστά,όπως μου τα είπαν και μενα άνθρωποι απ τον Δικαστικό χώρο.
Να σημειωθεί οτι η κ.Σωτηροπούλου εμμένει στην παραίτηση της μην έχοντας θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα,δηλ.πετά 23 εργάσιμα χρόνια!
Αυτό νομίζω είναι γενναιότης,ακόμα κι αν υπάρχει κάποια προοπτική αποκατάστασης της εάν η αντιπολίτευση γίνει κυβέρνηση.
Ευχές και από μένα για την εορτή σου,και καλή επαγγελματ.αποκατάσταση!
meropi ευχαριστώ για τις ευχές, εύχομαι κι εγώ μέρα που είναι να πιάσουν τόπο!
squarelogic κι εσένα σ' ευχαριστώ για τις ευχές. Αλλά θέλω και να πω ότι εμένα με ενδιέφερε περισσότερο η κοινωνιολογική αν θες διάσταση αυτής της υπόθεσης, πέραν της νομικής της σημασίας.
Δημοσίευση σχολίου