27 Ιαν 2012

Ό, τι προαιρείστε για τον Σεραφείμ

Διακόπτω την κανονική ροή του blog για μια έκκληση. Ο επί 31 χρόνια διευθυντής της "Ελευθεροτυπίας", στην οποία, προφανώς, παρότι διευθυντής, έπαιρνε όλα αυτά τα χρόνια ψίχουλα που του πέταγε η εκμεταλλεύτρια εργοδοσία, με εκπομπή εν συνεχεία στην κρατική τηλεόραση, όπου και εκεί (προφανώς) θα του έδιναν πενταροδεκάρες, δήλωσε, μετά τη σύλληψή του για χρέη 135.000 ευρώ στο Δημόσιο, ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι άνεργος. Στο βαριά χτυπημένο από την ανεργία Παλαιό Ψυχικό όπου ζει ο κύριος Φυντανίδης και, συγκεκριμένα, στην εφορία του, υπέβαλε παρ' όλα αυτά αίτηση υπαγωγής του σε διαδικασία ρύθμισης και κατέβαλε, όπως δήλωσε, το ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ ως πρώτη δόση. Χρήματα που του δάνεισαν φίλοι του, καθώς κατά δήλωσή του βρίσκεται σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Ο συνήγορός του Αλέξης Κούγιας, που παρά την άσχημη οικονομική κατάσταση του πελάτη του πιθανώς του συμπαραστέκεται ανθρώπινα και αφιλοκερδώς, συμπλήρωσε ότι την ημέρα που ο πελάτης του συνελήφθη - κοίταξε να δεις τώρα τι παιχνίδια παίζει η άτιμη η μοίρα! - του είχε γίνει πρόταση για μια δουλίτσα, που με τα χίλια ζόρια βρέθηκε, καθώς και κάποιας ηλικίας ο άνθρωπός μας. Συγκεκριμένα, του είχε προταθεί να αναλάβει πρόεδρος της ΕΡΤ. Όμως, η μαύρη του η τύχη θέλησε αλλιώς και ο συνάνθρωπός μας βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα, με τη διαδικασία του αυτόφωρου. Γι' αυτό, σας παρακαλώ, από το υστέρημά σας, ό, τι προαιρείστε θα πιάσει τόπο, να βοηθήσουμε έναν άνεργο χτυπημένο από τη μοίρα να ορθοποδήσει. Σας το ζητάω σαν άνεργος ο ίδιος, συναισθανόμενος τις δύσκολες ώρες που περνά ο Σεραφείμ.

3 σχόλια:

Νίκος Κιτωνάκης είπε...

Αίσχος λέμε! Μία ζωή υπερτιμημένος, έφαγε και ήπιε στις εποχές της μεγάλης μάσας και τώρα έχει το θράσος να καμώνεται τον αδικημένο. Η Ελευθεροτυπία της δηθενιάς και του αριστερομπαρόκ.

apos είπε...

To πώς διαχειρίζεται ο καθένας τα λεφτά του είναι λίγο σαν το πού βάζει την υπογραφή του. Δεν μας πέφτει λόγος...

Πλην όμως, η αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου πολλές φορές μετριέται από την αβάσταχτη ελαφρότητα των επιχειρημάτων που χρησιμοποιούν οι δικηγόροι για να τον σώσουν. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αξιοπρέπεια πήγε περίπατο.

gerasimos είπε...

Nα πω ότι αυτό το ποστ δεν γράφτηκε με θυμό, ούτε κάτι άλλο παρόμοιο. Έτρεφα και ακόμα τρέφω βαθιά εκτίμηση για τον άνθρωπο Φυντανίδη, που πάντα μου έβγαζε κάτι ανθρώπινο, προσιτό, γήινο. Και φυσικά δικός του, εντελώς δικός του λογαριασμός πώς έφτασε, αν όντως έφτασε, ως εδώ (τη χρεοκοπία). Όταν όμως, όντας άνεργος (και με χρόνια προϋπηρεσία στο... επάγγελμα), είδα τη λέξη αυτή στα δημοσιεύματα γύρω από το πρόσωπό του, μαζί με τις ανοησίες του δικηγόρου του, δεν άντεξα...