Έρωτας στα Τείχη

Σάλος επικρατεί τελευταία στο ελληνικό διαδίκτυο για μια τουρκική κινηματογραφική υπερπαραγωγή, ονόματι Άλωση 1453, γύρω από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Λέγεται ότι η ταινία στοίχισε περισσότερα από 17 εκατομμύρια δολάρια και, τα γυρίσματα, κράτησαν περισσότερα από τρία χρόνια. Αναμένεται να προκαλέσει αίσθηση, καθώς παρουσιάζει τους Τούρκους κυρίαρχους του γνωστού τότε κόσμου και τους Έλληνες να σκύβουν υποτακτικά το κεφάλι μπροστά στην τουρκική υπεροπλία. Η ταινία θα βγει στις αίθουσες τον Φεβρουάριο του 2012 σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ έχει ήδη προβληθεί στην Τουρκία. Στην Ελλάδα, δεν έχει ακόμα γίνει γνωστό ποια εταιρεία θα αναλάβει τη διανομή της και ποιος τηλεοπτικός σταθμός θα αγοράσει τα πολυπόθητα δικαιώματα προβολής της στο φιλοθεάμον κοινό.

Για σταθείτε όμως. Αν κοιτάξουμε την ταινία από πιο κοντά, μαθαίνουμε ότι πέρα από το πολεμικό κομμάτι που αναμένεται να καθηλώσει τους θεατές, κύριο θέμα της είναι και ο έρωτας του Ουλούμπατλί Χασάν-Ιμπραήμ Τσελικιόλ, του θρυλικού Οθωμανού στρατιώτη που ανέβηκε πρώτος στα τείχη της Πόλης, με την Ερά, την κόρη του Ουρβανού την οποία ερωτεύεται και ο Ιουστιανιάνης, αρχηγός των Γενουατών υπερασπιστών της Πόλης. Εδώ η ταινία αρχίζει να αποκτά σαφώς άλλη χροιά. Θα μπορούσε να εισαχθεί στην Ελλάδα και να προβληθεί στους κινηματογράφους σαν Έρωτας στα Τείχη και έμφαση στους τρεις πρωταγωνιστές: τον Τσε (συντομογραφία στο εξής του Ουλούμπατλί Χασάν-Ιμπραήμ Τσελικιόλ), την Ερά και τον Ιουστινιάνη. Άλλωστε υπάρχει έτοιμο κοινό στην Ελλάδα, εθισμένο θα λέγαμε σε τουρκικά ρομάνς. Για όσους μάλιστα δεν κρατιούνται και θέλουν να ξέρουν τι συνέβη, ποιος από τους δυο άνδρες κέρδισε την Ερά, ορίστε λίγο περισσότερο στόρι: η Ερά, μήλον της έριδος μεταξύ των δυο, βρίσκεται πέραν πάσης αμφιβολίας σε εσωτερικό διχασμό.

Ο Τσε (Ουλούμπατλί Χασάν-Ιμπραήμ Τσελικιόλ για να μην ξεχνιόμαστε) είναι ωραίο παιδί και τυπάς, ιδίως αν τον δεις πάνω στο άλογο, με τη στολή και χωρίς να καμπουριάζει. Αλλά έχει λίγο ανώμαλα γούστα στο κρεβάτι (και την καρέκλα, το πάτωμα, το πλυσταριό ή όπου αλλού φτάνει πρώτος εκτός από τα Τείχη). Και αυτό την Ερά τη βάζει σε σκέψεις, καθότι κοπέλα μαζεμένη και κάπως από άλλο ανέκδοτο. Απ’ την άλλη, ο Ιουστινιάνης είναι αναμφίβολα καλό παιδί και με τρόπους, αλλά λίγο ξενέρωτος βρε παιδί μου, άσε που μυρίζουν και οι μπότες του. Η Ερά, βεβαίως, του αρέσει πολύ του Ιουστινιάνη και τη βγάζει βόλτες στον ωραίο Γαλατά, που ως γνωστόν είχε παραχωρηθεί από τον βυζαντινό αυτοκράτορα στους Γενουάτες για τις εμπορικές τους ανάγκες. Εκεί τρώνε καμιά παστίλλα (ποικιλία γλυκών που φτιαχνόταν συνήθως με βρασμένο σιτάρι και μέλι ή με κοπανισμένους ξηρούς καρπούς και μέλι ή με σουσάμι και μέλι), ή κανένα κοπτόν (κάτι ανάλογο του τουρκικού μπακλαβά). Και, σκεπτόμενη τον μπακλαβά, η Ερά, εκεί που περπατά αλαμπρατσέτο με τον τρυφερό αλλά κάπως άνοστο Ιουστινιάνη, αφήνει τον νου της να πετάξει για λίγο στον πιο μπρούτο αλλά περιπετειώδη Τσε, που της υπόσχεται bungee jumping από τα Τείχη και άλλα προχωρημένα για την εποχή, που ο κακόμοιρος ο Ιουστινιάνης δεν τα ξέρει και τα φοβάται. Τι θα γίνει τελικά; Ποιον θα διαλέξει η γοητευτική αλλά μπερδεμένη Ερά; Θα την κερδίσει ο γλυκομίλητος, ευγενικός Ιουστινιάνης ή ο Τσε, υποσχόμενος αξέχαστες περιπέτειες εντός, εκτός και επί των τειχών; Η συνέχεια επί της οθόνης…