Κυβέρνηση συνταξιούχων

Παρακολουθώντας το τηλεοπτικό διάγγελμα του μελλοντικού πρωθυπουργού μας Αντώνη Σαμαρά, άρχισα να πείθομαι για κάτι που υποψιαζόμουν καιρό. Ο άνθρωπος αυτός ξεκίνησε λέγοντας ότι κατόρθωσε να περισώσει τον 13ο και τον 14ο μισθό των εργαζόμενων, που απειλούνταν από το νέο Μνημόνιο. Αμέλησε όμως να πει ότι με τη μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού, χάνονται ετησίως τρεις τουλάχιστον μισθοί. Δηλαδή τα ίδια και πολύ χειρότερα. Μήπως απευθυνόταν σε ανθρώπους με γεροντική άνοια; Ή εγκεφαλική μαλάκυνση; Ακούγοντας ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι άλλοι αρχηγοί αφιέρωσαν περισσότερες από επτά ώρες στη χθεσινοβραδινή σύσκεψη σε διαπραγματεύσεις γύρω από τις επικουρικές συντάξεις, ενώ μέσα σε μία μόνο ώρα δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα τραγικές μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα ανεργίας που αφορούν περίπου πέντε εκατομμύρια εργαζόμενους και ανέργους, οι υποψίες έγιναν βεβαιότητα. Ο άνθρωπος αυτός, καθώς και οι πολιτικοί του αντίπαλοι, νοιάζονται περισσότερο για τους ψηφοφόρους τους, για την εκλογική τους πελατεία. Ποια είναι αυτή; Οι συνταξιούχοι της χώρας.

Αυτοί ως επί το πλείστον ψηφίζουν, πηγαίνοντας, παραδοσιακά, αξημέρωτα στα εκλογικά κέντρα όταν έρχονται εκλογές, αυτοί ακούνε, πιστεύουν (ακόμα) τον Αντώνη Σαμαρά, τον Γιώργο Παπανδρέου ή όποιους άλλους πρώην ή μελλοντικούς 'σωτήρες' – διότι σαν σωτήρας παρουσιάστηκε ο Αντώνης Σαμαράς όταν είπε ότι ο μόνος τρόπος να βγει η Ελλάδα από όσα σήμερα ζει είναι μια νέα κυβέρνηση με φρέσκια εντολή (από όχι όμως τόσο φρέσκους ψηφοφόρους, θα πρόσθετα) – και τους ψηφίζουν στις εκλογές. Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι πολλοί νεότεροι άνθρωποι, ιδίως οι σκεπτόμενοι ανάμεσά τους, αηδιασμένοι από αυτή την οικογενειοκρατική, δικομματική, συμφεροντολογική οπερέτα που εξακολουθούμε να αποκαλούμε δημοκρατία στην Ελλάδα δεν πάνε καν να ψηφίσουν σε εκλογές ή ψηφίζουν λευκό, φέρνει στην εξουσία τα δυο όχι πλέον απλώς αποτυχημένα αλλά εγκληματικά, μεγάλα κόμματα και τους αρχηγούς τους.

Γι’ αυτό και ο μελλοντικός μας πρωθυπουργός σε αυτούς απευθύνεται, αυτοί φροντίζει να πέσουν – όσο γίνεται – στα μαλακά με το νέο Μνημόνιο, αυτούς σκέφτεται, γι’ αυτούς δουλεύει: τους συνταξιούχους. Και αυτοί για μια ακόμη φορά θα τον ψηφίσουν για να σώσει την Ελλάδα, καθώς όπως τους λένε οι αγαπημένοι τους δημοσιογράφοι στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων όπως του Mega Channel, η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά, μόλις τώρα μπήκε στο 'παιχνίδι' και καμία ευθύνη δεν φέρει για όσα ζήσαμε τα τελευταία δυο χρόνια. Τα πέντε απολύτως καταστροφικά χρόνια Καραμανλή που προηγήθηκαν, άνθρωποι μιας κάποιας ηλικίας, πολλές φορές δεν τα πολυθυμούνται. Όπως δεν θα πολυθυμούνται τα δυο καταστροφικά χρόνια ΠΑΣΟΚ από το 2009 μέχρι το 2011 όταν θα τα έχει κάνει θάλασσα ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο όποιος διάδοχος του ΓΑΠ στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα τους υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια. Ad infinitum…