11 Ιαν 2009

Παραδοσιακή ελληνική αμηχανία

Όταν πριν ένα μήνα δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ακολούθησε σωρεία δηλώσεων αποτροπιασμού, οδύνης και συλλυπητηρίων στη μητέρα του από κρατικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους, εκπροσώπους κομμάτων και από κάθε δημόσιο πρόσωπο που θεώρησε ότι η συγκυρία προσφερόταν για τέτοιου είδους δηλώσεις. Παρομοίως, όταν πριν λίγο καιρό τραυματιζόταν βαριά από πυροβολισμούς ο νεαρός αστυνομικός Διαμαντής Μαντζούνης ξανά καταιγισμός δηλώσεων αποδοκιμασίας. Πέραν των δηλώσεων, στον διάδρομο έξω από το δωμάτιο του νοσοκομείου όπου νοσηλεύεται πηγαινοέρχονταν ο πρωθυπουργός, ο αρχιεπίσκοπος, ο υπουργός Εσωτερικών, ο υπουργός Υγείας και πλήθος άλλοι. Έξω δε από το νοσοκομείο πλήθος αστυνομικών, συνάδελφοι του άτυχου νεαρού συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν την συμπαράστασή τους στον ίδιο και την οικογένειά του.

Από τους άτυχους των σκοτεινών καιρών που ζούμε ήταν και μια γυναίκα, η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Ιστορικός από τη Βουλγαρία, η Κωνσταντίνα ήρθε να εργαστεί ως καθαρίστρια στην Ελλάδα. Ήταν και συνδικαλίστρια, διεκδικούσε λιγότερο μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας για την ίδια και τους συναδέλφους της και δεχόταν απειλές γι' αυτή της τη δράση. Ένα βράδυ, δυο άνδρες αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τις απειλές: της έστησαν καρτέρι έξω απ' το σπίτι της καθώς γυρνούσε απ' τη δουλειά της, την ακινητοποίησαν και την περιέλουσαν με βιτριόλι. Σήμερα, παραμορφωμένη η όμορφη αυτή γυναίκα για το υπόλοιπο της ζωής της, νοσηλεύεται στον Ευαγγελισμό με βαριά εγκαύματα και με κίνδυνο να τυφλωθεί. Και η ελληνική πολιτεία; Αντί να τιμήσει διπλά και τριπλά μια γυναίκα που όχι μόνο μας έκανε την τιμή να αφήσει τον τόπο της και να έρθει στην Ελλάδα για να ζήσει και να εργαστεί, αλλά προσπάθησε και να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής και εργασίας των συναδέλφων της, δείχνει την αμηχανία της. Αμηχανία εμπρός σε μια γυναίκα που δε λέγεται Κουνεβίδου, Κουνεβοπούλου ή Κουνεβιάδου αλλά Κούνεβα. Ο διάδρομος έξω από το δωμάτιο του Ευαγγελισμού όπου νοσηλεύεται, άδειος. Ούτε υπουργοί ή άλλοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, ούτε αρχιεπίσκοποι. Όχι ότι η παρουσία τους εκεί θα είχε πραγματική σημασία. Αλλά τουλάχιστον, όπως στις άλλες δυο περιπτώσεις του Αλέξη και του Διαμαντή θα έδειχνε ότι αναγκάστηκαν, ότι υποχρεώθηκαν, ότι κάποιοι τους συμβούλεψαν να πάνε εκεί για να δείξουν ότι το επίσημο κράτος στέκεται δίπλα της. Όμως, σε αντίθεση με τον Αλέξη και τον Διαμαντή η Κωνσταντίνα είχε και λάθος επίθετο. Και κάπως έτσι η παραδοσιακή ελληνική φιλοξενία παρέδωσε τη θέση της στην παραδοσιακή ελληνική αμηχανία. Αμηχανία απέναντι σε κάθε μετανάστη, σε κάθε άνθρωπο που μας τίμησε με την επιλογή του και με την παρουσία του στον αχάριστο αυτό τόπο.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η αμηχανία της πολιτείας σε σχέση με το γεγονός αυτό είναι η μόνη πραγματική της αντίδραση. Οι μετανάστες είναι αναλώσιμα υλικά που ακόμα και το δράμα τους δεν προσφέρεται για την ανάδειξη της ευαισθησίας του κράτους. Και πως θα γινόταν διαφορετικά αφού αυτό ευθύνεται για αυτό που συνέβει στη γυναίκα αυτή που θεώρησε ότι μπορούσε να έχει και δικαιώματα στη φιλόξενη και δημοκρατική κατά τα άλλα χώρα μας.

elli_auth είπε...

πάλι καλά που υπάρχουν διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης και πορείες συμπαράστασης και έτσι ενημερωθήκαμε για αυτό το έγκλημα...οι τηλεοπτικοί σταθμοί άργησαν πολύ να ασχοληθούν με το θέμα, δεν είναι τυχαίο..

pølsemannen είπε...

Σε μια χώρα που δεν έχει συγκροτημένη πολιτική για... τίποτα, πόσο μάλλον μεταναστευτική πολιτική, δεν θα μπορούσε κανείς να περιμένει κάτι διαφορετικό. Εκτός αν θεωρείται σοβαρή μεταναστευτική πολιτική το τι γίνονταν στα φραουλοχώραφα της Ηλείας π.χ.

Κάτι πάει να γίνει τώρα με τις άδειες παραμονής των επί μακρόν διαμενόντων αλλά...

Και φυσικά ορθώς επισημαίνεις με τα περί λάθος επιθέτου. Παραδοσιακή Ελλαδέζικη εσωστρέφεια και ξενοφοβία.

Seagull είπε...

Γεράσιμε, καλημέρα!
Πολύ σπουδαίο το θέμα με το οποίο ασχολείσαι και, για άλλη μια φορά, ο τρόπος που το προσεγγίζεις.
Με την εικαζόμενη άδειά σου (αν όχι, σε παρακαλώ να με ενημερώσεις για να επανορθώσω αμέσως...) σκέφτομαι, ως "Κλέφτρα Κίσσα", να σε κλέψω... όχι μετά από μήνες, αλλά σήμερα κιόλας!...

Seagull είπε...

Γεράσιμε, καλή σου μέρα!

Όπως γνωρίζεις ήδη, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.

Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/

Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους

Seagull είπε...

Βρήκα και μια ενδιαφέρουσα σχετική "αφίσα" (;), της οποίας το περιεχόμενο, πάντως, δεν μπορώ να ελέγξω εάν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, εδώ:
http://nicholas-manie-edge.blogspot.com/2009/01/blog-post.html

gerasimos είπε...

balloon από τη στιγμή που για την ελληνική πολιτεία οι μετανάστες, αν δεν διαθέτουν επίθετα ελληνικότερα των ελληνικών δεν θεωρούνται εξίσου άνθρωποι με τους 'καθαρόαιμους' Έλληνες, η αμηχανία της αποτελεί τη μόνη ειλικρινή αντίδραση.

elli_auth και ως συνήθως, μεταξύ μας τα λέμε και τα σκεφτόμαστε...

gerasimos είπε...

pølsemannen νομίζω ότι η ελληνική μεταναστευτική πολιτική μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση που απευθύνεται στους μετανάστες: σκάσε και δούλευε.

SeaGulL ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την τιμητική 'κλοπή'.

Seagull είπε...

Γι' αυτούς που θα διαβάσουν την ανάρτηση έγκαιρα: Δέστε κι αυτό:
http://roadartist.blogspot.com/2009/01/against-violence.html
Αφορά αφενός μεν εκδήλωση, αφετέρου δεν τον λογαριασμό προς ενίσχυση αυτή την συνδικαλίστρια - αγωνίστρια.

phlou...flis είπε...

Η αμηχανία φίλε μου δεν αφορά μόνο στην ελληνική πολιτεία, αλλά και σε μάς τους ίδιους, ατομικά. Και νοιώθω ενοχές κι εγώ, πίστεψέ με. Γιατί, δεν σκέφτηκα (τ' ομολογώ) να γράψω έστω κι ένα σχόλιό σε ανάρτησή μου. Και ντρέπομαι γι αυτό. Και καλά έκανε που μου το υπενθύμησες. να ντρέπομαι για τα δικά μου χάλια πρώτα και μετά των άλλων.
καλή σου νύχτα

gerasimos είπε...

phlou...flis την ημέρα που έφτιαχνα το ποστ συνάντησα μια απ' αυτές τις 'κυρίες που καθαρίζουν'. Μέχρι τότε δεν ήξερα το όνομά της, αλλά εκείνη τη στιγμή σαν να επηρεάστηκα από το ίδιο μου το ποστ και τη ρώτησα το όνομά της, μου είπε, της συστήθηκα κι εγώ και κάτι σαν να έσπασε... σαν να έσπασε ένας εσωτερικός πάγος που όλοι μας κρύβουμε νομίζω και μας χωρίζει από τους μετανάστες.

fevis είπε...

Δυστυχώς τα πρόσωπα που προβάλλονται από τα ΜΜΕ πρέπει να "χωράνε" σε ένα ορισμένο πλαίσιο... Όμως παρόλα αυτά, η ιστορία της άτυχης αυτής γυναίκας συγκίνησε και αφύπνισε πολύ κόσμο... Μικρή παρηγοριά για εκείνη τις δύσκολες ώρες που περνάει, αλλά από το τίποτα....
Κατά τα άλλα, καλή χρονιά εύχομαι και ελπίζω να τα τα πούμε και από κοντά στο τέλος του μήνα που ανεβαίνουμε στο... χωρίο σας...:-)

gerasimos είπε...

fevis καλή σου χρονιά και εύχομαι σύντομα επιστροφή στο μπλόγκινγκ.:-)

industrialdaisies είπε...

Γεράσιμε, τι ωραίο κείμενο...

Και εννοείται ότι για όλους αυτούς η Κυρία Κούνεβα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα απειροελάχιστο σημείο από αυτά που χρειάζεται να μαζεύουν για να κλείνουν μαύρες οικονομικές τρύπες και ένα άτομο χωρίς πρόσωπο (πριν την επίθεση που δέχθηκε ακόμη). Γιατί έτσι απρόσωπα και στεγνά μας αντιμετωπίζουν όλους (ιδίως, όμως, τους μετανάστες οι οποίοι δεν αντιστοιχούν, εξάλλου, και σε ψήφους...)

Καλό βράδυ.

gerasimos είπε...

industrialdaisies ας μην ξεχνάμε ότι αυτούς τους ανθρώπους - πολιτικούς, κυβερνητικά στελέχη, κομματικούς αξιωματούχους - δεν τους ενδιαφέρουν τα πρόσωπα - πόσο δε αυτό μιας μετανάστριας - αλλά τα προφίλ: τα δικά τους, του κόμματός τους, της κυβέρνησής τους.