Οι αστυνομικοί διαδηλώνουν για τους αστυνομικούς. Οι μαθητές βγαίνουν στους δρόμους για τους μαθητές. Οι Παλαιστίνιοι για τους Παλαιστίνιους. Οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού για τους συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού. Οι φοιτητές για τους φοιτητές. Οι συνταξιούχοι για τους συνταξιούχους. Οι απολυμένοι του Λαναρά για τους απολυμένους του Λαναρά. Οι αδιόριστοι καθηγητές για τους αδιόριστους καθηγητές. Οι αγρότες για τους αγρότες. Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα. Οι οδηγοί ταξί για τους οδηγούς ταξί. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε να παίζεται μπροστά στα μάτια μας το τελευταίο επεισόδιο της συνεχιζόμενης πολυδιάσπασης μιας ήδη κατακερματισμένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που απαρτίζεται από ιδιωτικοποιημένους ανθρώπους, εγκλωβισμένους στις ιδιωτικές τους ζωές, χωμένους στους καναπέδες τους, στα χόμπι τους και κυρίως στα λόμπι τους. Ποτέ άλλοτε νομίζω τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν βγήκαν να διαδηλώσουν τόσο πολύ για τα δικά τους προβλήματα, τα δικά τους συμφέροντα, τα δικά τους κεκτημένα, τα δικά τους αιτήματα, τα δικά τους παράπονα, τα δικά τους ζητούμενα, τα δικά τους άλυτα ζητήματα. Και ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί άνθρωποι δεν έδειξαν τόσο μεγάλη αδιαφορία για τόσο σημαντικά κοινά προβλήματα όπως το νέφος, η διαφθορά, ο κουτσός μας πολιτισμός, τα σακατεμένα μας πεζοδρόμια και οι βομβαρδισμένοι ελληνικοί δρόμοι, η φτηνή τηλεόραση που μας ρίχνει ακόμη πιο κάτω και τόσα άλλα. Ο Καστοριάδης είχε πει ότι ζούμε στις κοινωνίες των λόμπι και των χόμπι. Φοβάμαι ότι και η ελληνική έχει εξελιχθεί ακριβώς σε ένα τέτοιο είδος κοινωνίας, σε μια κοινωνία-χελώνα που βγάζει το κεφάλι της για να κοιτάξει γύρω μόνο όταν δεν απειλείται: μόνο όταν οι ιδιωτικοποιημένοι πολίτες της δεν νιώσουν τα κεκτημένα τους να απειλούνται. Και φοβάμαι ακόμη ότι αυτός ο κατακερματισμός, αυτή η χελωνοποίηση μας ήρθε χωρίς επιστροφή.
15 Ιαν 2009
Η κοινωνία των λόμπι και των χόμπι
Οι αστυνομικοί διαδηλώνουν για τους αστυνομικούς. Οι μαθητές βγαίνουν στους δρόμους για τους μαθητές. Οι Παλαιστίνιοι για τους Παλαιστίνιους. Οι συμβασιούχοι του υπουργείου Πολιτισμού για τους συμβασιούχους του υπουργείου Πολιτισμού. Οι φοιτητές για τους φοιτητές. Οι συνταξιούχοι για τους συνταξιούχους. Οι απολυμένοι του Λαναρά για τους απολυμένους του Λαναρά. Οι αδιόριστοι καθηγητές για τους αδιόριστους καθηγητές. Οι αγρότες για τους αγρότες. Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα. Οι οδηγοί ταξί για τους οδηγούς ταξί. Τους τελευταίους μήνες βλέπουμε να παίζεται μπροστά στα μάτια μας το τελευταίο επεισόδιο της συνεχιζόμενης πολυδιάσπασης μιας ήδη κατακερματισμένης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που απαρτίζεται από ιδιωτικοποιημένους ανθρώπους, εγκλωβισμένους στις ιδιωτικές τους ζωές, χωμένους στους καναπέδες τους, στα χόμπι τους και κυρίως στα λόμπι τους. Ποτέ άλλοτε νομίζω τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν βγήκαν να διαδηλώσουν τόσο πολύ για τα δικά τους προβλήματα, τα δικά τους συμφέροντα, τα δικά τους κεκτημένα, τα δικά τους αιτήματα, τα δικά τους παράπονα, τα δικά τους ζητούμενα, τα δικά τους άλυτα ζητήματα. Και ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί άνθρωποι δεν έδειξαν τόσο μεγάλη αδιαφορία για τόσο σημαντικά κοινά προβλήματα όπως το νέφος, η διαφθορά, ο κουτσός μας πολιτισμός, τα σακατεμένα μας πεζοδρόμια και οι βομβαρδισμένοι ελληνικοί δρόμοι, η φτηνή τηλεόραση που μας ρίχνει ακόμη πιο κάτω και τόσα άλλα. Ο Καστοριάδης είχε πει ότι ζούμε στις κοινωνίες των λόμπι και των χόμπι. Φοβάμαι ότι και η ελληνική έχει εξελιχθεί ακριβώς σε ένα τέτοιο είδος κοινωνίας, σε μια κοινωνία-χελώνα που βγάζει το κεφάλι της για να κοιτάξει γύρω μόνο όταν δεν απειλείται: μόνο όταν οι ιδιωτικοποιημένοι πολίτες της δεν νιώσουν τα κεκτημένα τους να απειλούνται. Και φοβάμαι ακόμη ότι αυτός ο κατακερματισμός, αυτή η χελωνοποίηση μας ήρθε χωρίς επιστροφή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
με την εξής ένσταση: αντιρατσιστικές πορείες και πορείες συμπαράστασης, για παράδειγμα στην ΚΟΥΝΕΒΑ ή στους απολλυμένους του Πατάκη, έχουν οργανώσει φοιτητές ανένταχτοι-ανεξάρτητοι και φοιτητές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Όχι ότι αυτό αναιρεί αυτά που περιέγραψες, απλά δείχνει πως υπάρχουν και κάποιες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες με κοινωνική συλλογική συνείδηση.Φυσικά δεν αρκούν...
elli_auth oπωσδήποτε υπάρχουν εξαιρέσεις. Όπως η μεγάλη εξαίρεση μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007. Χρειάστηκε μια από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της Ελλάδας και να καούν ζωντανοί δεκάδες άνθρωποι για να βγουν μερικοί πολίτες στους δρόμους. Οι οποίοι - κι αυτό το θεωρώ αξιοσημείωτο - πραγματοποίησαν μια σιωπηρή και χωρίς συνέχεια διαμαρτυρία, δεν κατάφεραν δηλαδή να βρουν τη φωνή τους και την κοινή τους αφετηρία ακόμη και σε αυτή την άκρως τραγική συγκυρία. Μένουμε λοιπόν στις εξαιρέσεις - θα έλεγα στη μια μεγάλη εξαίρεση που ανέφερα, μια και μιλάω για μαζικές και πολυσυλλεκτικές ηλικιακά συγκεντρώσεις - που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της αδιαφορίας.
αν παύαμε να πιστεύαμε στην επιστροφή, δε θα τη βλέπαμε κάθε τόσο στον ύπνο μας και δε θα γράφαμε για αυτήν. απλά είμαστε σε εντελώς λάθος δρόμο φρονώ
οι μεγάλες αλλαγές γίνονται πρώτα κατά μονας
Μόνο 3% των Ελλήνων νοιάζονται για τη διαφθορά. Όλοι οι άλλοι βολεύονται με αυτήν Γεράσιμε.
Δεν βλέπω γιατριά σε μιά τέτοια κοινωνία που δείχνει τελείως αποβλακωμένη, αλλά "τρέχει" για τα ιδιοτελή συμφέροντα της.
Γεράσιμε αν μου επιτρέπεις αυτός είναι ο τραπεζικός λογαριασμός για την Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Όποιος θέλει μπορεί να βοηθήσει.
Τράπεζα Πειραιώς 5012 - 019021 - 277
Το ότι οι κατα τ'άλλα λαλίστατοι συνδικαλιστές του μετρό και του ΗΣΑΠ που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους και μας έχουν ταράξει στις απεργίες δεν έκαναν το παραμικρό για το θέμα της Κουνέβα που εργαζόταν σε υπεργολάβο των εταιριών τους τι σας λέει; Ούτε μια δήλωση ούτε μια στάση εργασίας για να κυρηχθούν έκπτωτες οι εν λόγω εταιρείες και να γίνουν σεβαστά τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλών στις εργολαβίες που λαμβάνουν το μετρο και ο ΗΣΑΠ. Και ύστερα ζητάνε την κατανόηση και την αλλυλεγγύη του κόσμου όταν κάνουν απεργίες για καθαρά συντεχιακά συμφέροντα
Για άλλη μια φορά πολύ εύστοχος, αγαπητέ Γεράσιμε!
Έχω ασχοληθεί κι έχω γράψει κι εγώ για τους ιδιωτικοποιημένους ανθρώπους, δηλαδή για τους ανόητους ανθρώπους(idiots). Το θέμα είναι, ρε παιδιά (και όχι μόνο Γεράσιμε!) ότι... δεν μπορεί... υπάρχει λύση! Αν αποδεχθούμε ότι η κατάσταση είναι "μη αναστρέψιμη" τότε ίσως θα βρούμε λογικό και "έξυπνο" το να ιδιωτεύσουμε όλοι μας!...
Οι λέξεις είναι τόσο συχνά αναπηρες. Ή πολύ συχνά οι επιθετικοι προσδιορισμοι, που τους βάζουμε για να τις κάνουμε πιο αιχμηρές...είναι τα δεκανίκια τους.
Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ. Τίόμορφη λέξη, ενθρονισμένη στην αριστερή πλευρά μας, όσο στρογγυλή χρειαζεται για να έχει όγκο και όσο αιχμηρή απαιτείται για να μας αγγίζει.
Κι όταν αυτός ο πριγκιπας συνδικαλισμός, ...κοτσάρει το στέμμα του συντεχνιακού;
Γίνεται τύρανος, γίνεται αυταρχικός και εκεινη η πορφύρα του ...αριστερού...είναι πια τόσο ξεφτισμένη...
Ενισχύω την άποψή σου: Με 3 συγκεντρώσεις αύριο το μεσημέρι στην Λάρισα, φορείς και κομματικοί σχηματισμοί θα εκφράσουν την αντιθεσή τους στην εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού νόμου στους συλληφθέντες των επεισοδίων της Λάρισας. Η 1η, διοργανώνεται από την πρωτοβουλία αλληλεγγυής των συλληφθέντων και θα πραγματοποιηθεί στις 1 το μεσημέρι στην πλ. Ταχυδρομείου.
Την ίδια ώρα κόμματα τις εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και συνδικαλιστές θα συγκεντρωθούν στην Κεντρική πλατεία.
Τέλος, στις 3 το μεσημέρι και στον χώρο της Ιατρικής σχολήςθα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση αναρχικών και αντιεξουσιαστών.
Κι εγώ, που θέλω να διαμαρτυρηθώ, να μη ξέρω κατά πού να πάω
MAD είμαστε όντως σε λάθος δρόμο, ακριβώς διότι όπως είπες οι μεγάλες αλλαγές ξεκινούν από τον εαυτό μας...
mariana και σε αυτό το 3% που νοιάζεται για τη διαφθορά εικάζω ότι περιλαμβάνονται κάποιοι που απλώς έμειναν απ' έξω...
Ανώνυμος μου λέει ότι τους χαρακτηρίζει η ίδια αμηχανία με την ελληνική πολιτεία του προηγούμενου ποστ.
SeaGulL την κατάσταση εμείς οι ίδιοι την κάναμε μη αναστρέψιμη και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να το ανατρέψουμε αυτό. Αρκεί να μην είμαστε τόσο... idiots.
une enfant gâtée υπάρχει και μια άλλη λέξη που ειλικρινά θλίβομαι όταν την ακούω όλο και συχνότερα τελευταία: 'προβοκάτσια' των μεν εναντίων των δε ή των δε εναντίων των μεν...
phlou...flis 'Κι εγώ, που θέλω να διαμαρτυρηθώ, να μη ξέρω κατά πού να πάω': γι' αυτό οι περισσότεροι κάθονται σπίτι τους.
Γεράσιμε, καλή σου μέρα!
Όπως γνωρίζεις ήδη, δημιούργησα ένα blog, με την ονομασία "Κλέφτρα Κίσσα" (http://kleftrakissa.blogspot.com/), στο οποίο "εκθέτω" κείμενα άλλων bloggers, που τους τα έχω "κλέψει".
Περισσότερα, μπορείς να βρεις και να διαβάσεις στην πρώτη μου ανάρτηση:
http://kleftrakissa.blogspot.com/2008/09/blog-post_30.html
Επειδή μεταξύ των αναρτήσεων που έχω κλέψει περιλαμβάνονται και
δικές σου, θεώρησα σκόπιμο να σε ενημερώσω σχετικώς, ώστε αν έχεις οποιαδήποτε αντίρρηση για την "κλοπή" αυτή να με ενημερώσεις και να κατεβάσω τις σχετικές αναρτήσεις μου.
Ευχαριστώ
Seagull
http://seagullstefanos.blogspot.com/
Υ.Γ. Αφήνω σχετικό σχόλιο κάτω από κάθε πρωτότυπη ανάρτηση, για ευνόητους λόγους
Δημοσίευση σχολίου