Mια λούμπεν τρομοκρατία

Με διάφορες, αρκετά ενδιαφέρουσες θα έλεγα αλλά και ετερόκλητες θεωρητικές αναφορές σε πολιτικούς φιλοσόφους, θεωρητικούς της 'επανάστασης', σοσιαλιστές ηγέτες, αναφορές που θυμίζουν λιγάκι μεταπτυχιακό δοκίμιο ενθουσιώδους φοιτητή πολιτικών και κοινωνικών επιστημών, η Σέχτα Επαναστατών, αφού ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του αστυνομικού στα Πατήσια, με προκήρυξή της δίνει το ιδεολογικό 'στίγμα' της. Παραπέμπει ταυτόχρονα στον Walter Benjamin και στον Μάο, στον Francis Fukuyama και τον Λένιν. Μιλάμε δηλαδή για ευρέως φάσματος, ανομοιογενείς αναφορές - έναν θεωρητικό αχταρμά -, δηλωτικές της πρόθεσής τους να προστεθεί βάρος, να δοθεί ιδεολογικό υπόβαθρο στις πράξεις τους, παρουσιάζοντάς τες ως απότοκο μιας σαφούς, βαθυστόχαστης, συγκεκριμένης πολιτικοϊδεολογικής τοποθέτησης. Στόχο της δηλώνει ότι έχει, η Σέχτα Επαναστατών, πέραν των αναμενόμενων αστυνομικών, τη 'Λούμπεν ΜικροΑστική Τάξη': την τάξη αυτή που αποτελεί ένα συρφετό, αδίστακτο σαν αρπακτικό, που έχει ως στόχο την ανέλιξη του στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Ασκεί κριτική, στην προκήρυξη, στους πάσης φύσεως συμβιβασμένους με τη σημερινή κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, καλώντας τον κάθε δυσαρεστημένο να συμπάσχει με τη Σέχτα, να αντιληφθεί πόσο χαμηλά έχει πέσει η νεοελληνική κοινωνία και ότι, βεβαίως, δεν υφίσταται άλλος τρόπος αντίδρασης στην κατρακύλα από τον ένοπλο αγώνα. Κλείνουν την προκήρυξη δηλώνοντας: Μπορούμε ν΄ αποδεχτούμε το ενδεχόμενο της σύλληψης, ακόμα και της δολοφονίας μας(αφού δεν πρόκειται να παραδοθούμε έτσι απλά...), ως αποτέλεσμα της δράσης μας. Όμως θ΄ αναγκάσουμε πρώτα την Ελλάδα να ματώσει. Θα κάνουμε το κράτος ν΄ αποκλείσει τις επικίνδυνες περιοχές, οι μπάτσοι θα περιπολούν μέσα σε τεθωρακισμένα, στρατιώτες θα φυλάνε τις πλατείες, το ένδοξο σύμβολο του Ρarabellum 38 [εδώ με έχασαν...] θα ξαναγυρίσει στις διαδηλώσεις ενώ αυτοί θα σπάνε πόρτες στα σπίτια για έρευνες εμείς θα τους σπάμε τα κεφάλια, οι αντάρτικες ομάδες θα οργανώσουν την νύχτα και ολόκληρος ο πληθυσμός των αστικών κέντρων θα συνηθίσει να ζει με τους μαύρους καπνούς στον αέρα απ΄ τις βόμβες και τους εμπρησμούς.

Κάπου στην προκήρυξη παραπέμπουν σε μια γνωστή φράση του Λένιν για 'χρήσιμους ηλίθιους'. Αναρωτήθηκαν ποτέ οι Σεχταριστές μας μήπως έχουν αναθέσει στους εαυτούς τους αυτόν ακριβώς το ρόλο, στα πλαίσια ενός πολιτικομιντιακού κατεστημένου που τους χρησιμοποιεί αδίστακτα, ποικιλοτρόπως και με τεράστια κέρδη για το ίδιο; Αναρωτήθηκαν πόσο χρήσιμοι αποδεικνύονται για τη συσπείρωση των κάθε λογής 'νοικοκυραίων' πίσω από νεόπλουτες πολιτικά ακροδεξιές δυνάμεις όπως ο ΛΑΟΣ ή πίσω από τον κάθε λαϊκίζοντα τηλεδημοσιογράφο που μπορεί να τους χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο για τη φτηνή, τρομοκρατούσα τηλερητορική του; Τους πέρασε ποτέ η σκέψη ότι δολοφονώντας δεν πετυχαίνουν τίποτα περισσότερο από το να δείχνουν ότι στερούνται άλλων διεξόδων έκφρασης των αντιρρήσεών τους απέναντι στο σημερινό στάτους κβο, στρέφοντας έτσι όλους εμάς, τους κοινούς θνητούς της 'Λούμπεν ΜικροΑστικής Τάξης' - που αναζητάμε καθημερινά μορφές αντίστασης, αντίδρασης και διαμαρτυρίας απέναντι σε όσα μας πλακώνουν δημιουργικές, διαλογικές, ρηξικέλευθες και όχι σπασμωδικές - εναντίον τους; Αναρωτήθηκαν ποτέ μήπως οι ίδιοι αποτελούν παρακλάδι μιας λούμπεν τρομοκρατίας, μιας τρομοκρατίας δηλαδή παρακμιακής και παρακμάζουσας, δίχως απτά ερείσματα στον ευρύτερο πληθυσμό; Μιλάω για μια τρομοκρατία που αναπόφευκτα θα εξελισσόταν σε λούμπεν, δηλαδή παρασιτική, αναξιοπρεπή, αντικοινωνική, από τη στιγμή που εμφανίστηκε και 'άνθισε' σε μια χώρα λούμπεν καπιταλισμού όπως η Ελλάδα: ενός καπιταλισμού της διαπλοκής, της αρπαχτής, της διαφθοράς, της μεγαλοφοροδιαφυγής, με κύριους ευνοούμενους μεγαλοεισοδηματίες και παρανομούντες μεγαλοεπιχειρηματίες, όχι τη 'Λούμπεν ΜικροΑστική Τάξη', η οποία, ακόμα κι αν στις χαμηλότερες στιγμές της λιγουρεύεται τα ψίχουλα που πέφτουν από τα καλοστρωμένα τραπέζια της ευημερούσας αισχροκέρδειας και του παρασιτικού πλουτισμού αδυνατεί, λόγω των σφιχτοδεμένων, περιοριστικών δομών αυτού του λούμπεν καπιταλισμού, να αποκτήσει πρόσβαση σ' αυτά.