Αρκετό καιρό τώρα γίνεται πολλή συζήτηση εντός και εκτός ΜΜΕ για τους δημοσιογράφους και το πόσο χαμηλά έπεσε η τιμή και η υπόληψη του λειτουργήματος. Αλλά θέτονται και ερωτήματα για το τι σημαίνει ορθή δημοσιογραφία, κιτρινισμός και σκανδαλοθηρία. Aυτή τη συζήτηση και τα ερωτήματα τα θεωρώ περιττά από ένα σημείο και πέρα. Και το σημείο αυτό είναι ο ορισμός της λέξης δημοσιογράφος: άνθρωπος που γράφει δημοσίως. Κατά κανόνα σε ημερήσιες ή εβδομαδιαίες εφημερίδες, εβδομαδιαία ή μηνιαία περιοδικά. (Δεν θα ασχοληθώ εδώ με τους τηλεδημοσιογράφους.) Γράφοντας λοιπόν σε έντυπα με τόσο μικρό προσδόκιμο ζωής - μιας ημέρας, μιας εβδομάδας, ίσως και κάτι περισσότερο - η γραφή του δε μπορεί παρά να είναι επικαιρική. Ο δημοσιογράφος δε μπορεί να γίνει τίποτα περισσότερο από σχολιαστής της επικαιρότητας. Με τις δυνατότητες που του παρέχει η όποια μόρφωση διαθέτει, είναι ταγμένος να σχολιάζει την καθημερινή ή εβδομαδιαία πολιτική, κοινωνική ή οικονομική επικαιρότητα. Δεν έχει την ελευθερία ως εργαζόμενος αλλά αρκετές φορές ούτε και τον χρόνο ή τη δυνατότητα να εισδύσει σε βάθος στα ζητήματα που πραγματεύεται. Απλά θα φιλοδοξήσει να δώσει μια όσο γίνεται πιο αξιοπρόσεκτη ματιά στα πράγματα. Ας μην περιμένουμε λοιπόν από τους δημοσιογράφους περισσότερα απ' όσα μπορούν ή μπορούσαν ποτέ να μας δώσουν. Αδικούμε και τους ίδιους και τους εαυτούς μας αν περιμένουμε από αυτούς κοινωνιολογικές προσεγγίσεις ή βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις. Ας συμβιβαστούμε με το γεγονός ότι απλά πρόκειται για ανθρώπους της πιάτσας - αυτήν τη λέξη δεν τη χρησιμοποιώ μειωτικά αλλά τιμητικά - που όχι μόνο σχολιάζουν την επικαιρότητα αλλά ζουν εντός της. Με ό, τι αυτό συνεπιφέρει. Νομίζω ότι μεγαλύτερη σημασία έχει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη δική μας αντίληψη όταν κρίνουμε την επικαιρότητα και να βλέπουμε με τη δική μας ματιά, χωρίς να αναζητούμε τις πάσης φύσεως αυθεντίες προκειμένου να μας διαφωτίσουν. Διότι θα υπάρξουν φορές που θα απογοητευτούμε οικτρά.
31 σχόλια:
Άσχημο συνάφι φίλε Γεράσιμε. Τους κοιτάς με απλοϊκή ματιά και δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς για όλους μας, αν ήθελαν οι ίδιοι να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους, θα μπορούσαν να αντισταθούν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος. Το γιατί δεν το κάνουν η ΕΣΗΕΑ και τα συμφέροντα που υπερασπίζεται το ξέρουν καλύτερα.
stupiditygr δε θα έλεγα ότι είναι απλοϊκή η ματιά μου. Απλώς λέω να μη ζητάμε περισσότερα απ' όσα είναι σε θέση να μας δώσουν. Και επίτρεψέ μου να μη συμφωνήσω με τη λέξη συνάφι. Αδικεί όχι μόνο τους δημοσιογράφους αλλά κάθε κατηγορία επαγγελματιών νομίζω το να αναφερόμαστε σε αυτούς ως συνάφι. Αδικεί τουλάχιστον τους καλύτερους ανάμεσά τους.
Δεν υπάρχουν καλύτεροι Γεράσιμε. Όποιος δεν συμφωνεί με τον τρόπο που λειτουργούν αυτοί και η ΕΣΗΕΑ τους, φεύγει. Κανείς άλλωστε δεν τους υποχρέωσε να είναι στη δημοσιογραφία. Σήμερα δεν υπάρχει δημοσιογραφία. Κυριαρχούν τα συμφέροντα. Ρώτα την ΕΣΗΕΑ. Τα προβλήματα των πολιτών παραμένουν άλυτα διότι οι δημοσιογράφοι είναι ανύπαρκτοι.
"Δεν έχει την ελευθερία ως εργαζόμενος αλλά αρκετές φορές ούτε και τον χρόνο ή τη δυνατότητα να εισδύσει σε βάθος στα ζητήματα που πραγματεύεται. "
οφείλει όμως να φροντίζει να ελέγχει τις πηγές του πριν γράψει, σωστά;
γενικό αυτό το σχόλιο, επειδή πολύ συχνά γίνονται είδηση "ανεπιβεβαίοτες πληροφορίες".
κατά τα άλλα, όπως σε όλα τα επαγγέμλματα, υπάρχουν οι σπαγγελματίες και οι τσαρλατάνοι και αεριτζήδες.
Το πρόβλημα εδώ είναι πως αυτοί που κυρίως ακούγονται και βγάζουν και τα πολλά λεφτά είναι οι δεύτεροι.
Και τυγχάνει να έχουν την δύναμη να διαμορφώνουν άποψη και συνειδήσεις, να επηρρεάζουν καταλυτικά την κοινή γνώμη, η οποία -και φέρει και η ίδια ευθύνη γι'αυτό- πανευκολα πιστεύει τους διάφορους τσαρλατάνους.
Καλόν είναι να μην δίνεται έτσι εύκολα άφεση.
Και καλόν είναι να συμπερλάβουμε στην κριτική μας και τους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους (ή καραγκιόζηδες, θα έλεγα εγώ), διότι, κακά τα ψέματα, αυτοί φέρουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς για την επιείκεια σου!!!
stupiditygr δεν συμφωνώ.
krotkaya άφεση δεν θα έδινα ποτέ, σε κανέναν και για τίποτα. Αν όμως γίνονται πλούσιοι οι θέμοι ή οι περρήδες δε φταίνε μόνο αυτοί αλλά και ο κόσμος που τους ανεβάζει σπρώχνοντας στις κορυφές των τηλεθεάσεων. Αν βλέπουμε ακόμα κουρήδες στις τηλεοράσεις είναι διότι δεκαετίες τώρα ο κόσμος αγοράζει τα έντυπά τους. Όταν λέω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε περισσότερα απ' όσα μπορούν να μας δώσουν οι δημοσιογράφοι δε σημαίνει ότι τους υπερασπίζομαι. Απλά να μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις. Και μάλιστα από ανθρώπους που όπως πολλοί άλλοι κοινοί θνητοί μπορεί (ορισμένοι) να μη διαθέτουν ούτε την παιδεία ούτε άλλα εφόδια (καλλιέργεια, ήθος) που θα τους επέτρεπαν να αντισταθούν. Και να ξεχωρίσουν. Διότι έτσι αδικούμε και αυτούς ανάμεσά τους που μπορεί να έχουν να δώσουν κάτι περισσότερο.
anemos δε νομίζω ότι είμαι επιεικής... αντιθέτως!
Δεν περίμενα να συμφωνήσεις. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι μωρά, προσχολικής ηλικίας, που κάποιος τους επιβάλλει τι πρέπει και τι δεν πρέπει. Απλά γίνονται άβουλοι, για το προσωπικό τους συμφέρον.
Γεράσιμε θίγεις το πολύ σημαντικό θέμα της κρίσης. Τοποιόν των δημοσιογράφων κρίνεται από την έντυπη κληρονομιά του. Η κρίση του αναγνωστικού κοινού σαφώς και οφείλει να είναι πιο διαυγής.
stupiditygr ότι δεν είναι μωρά δεν είναι. Τώρα το αν γίνονται ή δε γίνονται άβουλοι, δε μπορεί να το γνωρίζει κανείς.
diva μια και περί κρίσης ο λόγος: κουρήδες και θέμοι φυτρώνουν σε κάθε κοινωνία όπως τα αγριόχορτα στον παραμικρό κήπο. Το ζήτημα είναι κατά πόσον αυτή η κοινωνία (μας) τους επιτρέπει να ανθίσουν, να αναδειχθούν και να πλουτίσουν.
Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι άβουλοι. Είναι το αυτονόητο Γεράσιμε. Γι' αυτό και η κοινή γνώμη είναι εις βάρος τους. Ο κόσμος δεν είναι χαζός. Το ότι οι πολίτες φέρουν μέρος της ευθήνης γι' αυτή την κατάντια, σαφώς και ναι.
συμφωνώ ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να χρησιμοποιεί τη δική του ματιά για να κρίνει την επικαιρότητα, αλλά εξαρτάται πολύ από τη "ματιά" του δημοσιογράφου που του δίνει έτοιμη την "είδηση". Ιδιαίτερα ισχύει αυτό αν ο αναγνώστης είναι άνθρωπος όχι και τόσο έξυπνος και καλλιεργημένος. Γι αυτό και οι δημοσιογράφοι λέμε ότι διαμορφώνουν την κοινή γνώμη. Για αυτό και μιλάμε για 4η εξουσία. Βέβαια δεν λείπουν και οι σοβαροί ανάμεσα τους.
stupiditygr ο κόσμος είναι αυτός που τους διαβάζει, τους βλέπει και τους αναδεικνύει. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να είναι εναντίον τους; Όσες φορές, πλην γιορτών, πάω στον ΙΑΝΟ και την Πρωτοπορία, τα δυο μεγαλύτερα και πιο κεντρικά βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης (δεν έχει και πολλά ενημερωμένα βιβλιοπωλεία η πόλη, 3-4 όλα κι όλα), βρίσκομαι κατά κανόνα για αρκετή ώρα μόνος μου σε ολόκληρο βιβλιοπωλείο με τρεις-τέσσερις άπραγους πωλητές να περιμένουν να με εξυπηρετήσουν. Άντε να μπουν και δυο-τρεις ξέμπαρκοι πελάτες. Οι δημοσιογράφοι φταίνε γι' αυτό; Ενώ αν πάω στο κομμωτήριο ή στο κουρείο (κάθε μέρα ξεφυτρώνουν καινούργια στη γειτονιά, τετράγωνο και κομμωτήριο, πρέπει να υπάρχουν εκατοντάδες πια) είναι τις περισσότερες φορές τίγκα στον κόσμο. Μήπως και γι' αυτό φταίνε οι δημοσιογράφοι; Για το ότι δηλαδή πολλοί (πάρα πολλοί φοβάμαι) συμπολίτες μας φροντίζουν σχολαστικά το εξωτερικό του κεφαλιού τους αλλά το εσωτερικό το έχουν αφήσει αχτένιστο; Όταν σε μια πόλη και σε μια ολόκληρη χώρα φυτοζωούν τα βιβλιοπωλεία και ανθούν τα κομμωτήρια, αυτό κάτι σημαίνει.
mania καλό είναι κανείς να μαγειρεύει και μόνος του και να μη μαθαίνει στο έτοιμο φαγητό που έχει και πολλές τοξίνες.
Κανένας δεν είπε ότι φταίνε οι δημοσιογράφοι που είναι άδεια τα βιβλιοπωλεία. Ο Έλληνας δεν διαβάζει, δεν είναι news αυτό. Οι δημοσιογράφοι φταίνε που θάβονται τα προβλήματα των πολιτών. Φταίνε που δεν κάνουν έρευνες πλέον. Φταίνε γαι το χάλι της ΕΣΗΕΑ. Και φταίνε για το γενικό κουκούλωμα που υπάρχει σε όλα τα θέματα. 4η εξουσία; Μάλλον 1η. Κάποιοι από αυτούς κυβερνάνε, εκβιάζουν και οι υπόλοιποι τους κοιτάνε σαν να είναι χαζοί. Καληνύχτα Γεράσιμε.
stupiditygr ήθελα να πω ότι όλα δυστυχώς είναι (νομίζω) ζήτημα πολιτισμού και παιδείας. Ο Έλληνας δεν διαβάζει, δεν ξέρει να διαμαρτύρεται όταν καθυστερεί μια ώρα το τρένο του να φτάσει ή όταν ταλαιπωρείται στις δημόσιες υπηρεσίες αλλά θα πετάξει από το παράθυρο του ΙΧ του τα αποτσίγαρα πριν καβαλήσει τα πεζοδρόμια, θα σε βρίσει ίσως αν πας να περάσεις τη διάβαση πεζός και κυρίως θα είναι αυτός που πάντα του φταίνε οι άλλοι αλλά ποτέ ο ίδιος. Καλή σου νύχτα.
A και κάτι ακόμα, προς όλους. Νομίζω ότι σε κάποιο βαθμό ίσως παρεξηγήθηκε το ποστ μου. ΔΕΝ πρόκειται για δημοσιογραφίας εγκώμιον. Κάθε άλλο. Όμως σ' αυτή τη χώρα και κατ' επέκταση στην ίδια τη μπλογκόσφαιρα έχουμε συνηθίσει περισσότερο ή στα χειροκροτήματα απ' τη μια ή στους χαρακτηρισμούς και ακόμα και τις ύβρεις απ' την άλλη. Σαν να μην πρέπει ή να μην μπορούν να υπάρξουν ενδιάμεσα και πιο εκλεπτυσμένα ερεθίσματα για τη σκέψη μας. Κι έτσι φοβάμαι ότι έχει μειωθεί λίγο η ικανότητά μας να κατανοήσουμε έναν λόγο με λεπτότερες αποχρώσεις που απαιτεί και μια διαφορετική προσέγγιση από προσεγγίσεις του τύπου 'με μας είσαι ή με τους άλλους;'. Ο Νίτσε έλεγε ότι κανείς δεν καταλαβαίνει σε βάθος κανέναν, απλά ή χειροκροτούμε ή βρίζουμε. Ελπίζω ειλικρινά να έσφαλε.
Δεν έχεις καθόλου άδικο... Απλά νομίζω πως το πρόβλημα δεν είναι στο συνάφι όπως πιστεύουν πολλοί αλλά στο ποιοί θεωρούν τους εαυτόυς τους δημαοσιογράφους... Γιατί αν δει κανείς την ταινία Καληνυχτα και Καλή Τύχη θα καταλάβει πως αυτό που κάνουν οι περισσότεροι από μας δεν έχει καμιά σχέση με την αληθινή δημοσιογραφία... Εγώ ας πούμε, πάντα κολάω δίπλα και το "life style περιοδικών" για να μην έχουμε και παρανοήσεις...
fevis αυτό έλεγα και πριν, ότι αδικούμε τους καλύτερους ανάμεσά τους όταν αναφερόμαστε στους δημοσιογράφους ως συνάφι (συγνώμη που επιστρέφω σε αυτό). Εξυπηρετεί περισσότερο η ταμπέλα του συναφιού τους κουρήδες και τις τατιάνες παρά κάποιους που μπορεί να έχουν να δώσουν περισσότερα. Και συνεπώς χαμένοι βγαίνουμε όλοι. Το ίδιο πράγμα λέμε νομίζω.
Γενικότερα έχω την εντύπωση ότι σ' αυτήν τη χώρα μας αρέσουν οι ταμπέλες, για τις οποίες τρέφουμε και μεγάλο σεβασμό (πλην αυτών της τροχαίας!). Ο ένας θα είναι 'δημοσιογράφος', ο άλλος 'blogger', κάποιος άλλος 'συγγραφέας' και πολλοί άλλοι πρέπει να' ναι 'επώνυμοι' ή 'ανώνυμοι'. Πιστεύω ότι έτσι αυτο-καταπιεζόμαστε.
"...είναι αυτός που πάντα του φταίνε οι άλλοι αλλά ποτέ ο ίδιος"...
Αυτό.
ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όλη η χώρα αναφωνεί σύσσωμη αυτήν την απορία.
synas όλοι φταίμε. Αλλά πότε έστρεψε ο φταίχτης το δάχτυλο στον εαυτό του;
Pαντού υπάρχουν και οι καλοί και οι κακοί. Δε θα τους βάλω όλους σε ένα τσουβάλι. Ο σκοπός τους είναι να μας δίνουν την πληροφορία. Εμείς μπορούμε να δεχτούμε πεπερασμένο αριθμό πληροφοριών και η επεξεργασία τους είναι ένα feature που το έχουμε κεκτημένο σαν άνθρωποι. Ας καλλιεργήσουμε αυτό πριν τα ρίξουμε όλα στους δημοσιογράφους...
Αυτό mad. ΤΟΣΟ δύκολο είναι πια; Δε νομίζω. Ακόμα κι ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής το κάνει.
". Αν όμως γίνονται πλούσιοι οι θέμοι ή οι περρήδες δε φταίνε μόνο αυτοί αλλά και ο κόσμος που τους ανεβάζει σπρώχνοντας στις κορυφές των τηλεθεάσεων."
αναμφίβολα.
είναι φαύλος κύκλος, πιστεύω -η ευθύνες ανακυκλώνονται. Διότι όπως διαπαιδαγωγείται ο κόσμος έτσι επιλέγει και να ενημερώνεται.
Για να γίνουν έτσι τα πράγματα, κάποιοι άλλοι έχουν δουλέψει σκληρά και μεθοδικά -εδώ και μπόλικα χρόνια. Εκεί αναλογούν ευθύνες -αλλά και σε όσους δεν ψάχνονται για να αφυπνιστούν.
Δεν διαφωνούμε επί της ουσίας.
krotkaya συμφωνούμε κυρίως στα της διαπαιδαγώγησης. Δηλαδή ότι όπως είπα και πριν το μεγαλύτερο εφόδιο είναι η παιδεία και ο πολιτισμός μας. Στην Ελλάδα σήμερα ο ένας στους τρεις ανθρώπους από 30 έως 40 ετών έχει φτάσει το πολύ μέχρι την 3η Γυμνασίου. Αυτό νομίζω λέει πολλά. Αλλά και οι νεότεροι, τι κάνουν; Βλέπω στους δρόμους της Τούμπας όταν παίζει ο ΠΑΟΚ νέα παιδιά να τρέχουν μέσα στη βροχή να προλάβουν τον αγώνα. Και τα αυτοκίνητα των φιλάθλων παρκαρισμένα κατά εκατοντάδες σε όλους τους πέριξ του γηπέδου δρόμους. Τα βλέπω τα παιδιά αυτά ή άλλα να στριμώχνονται στις καφετέριες και τα σουβλατζίδικα με τις γιγαντο-οθόνες να δείχνουν επίσης ποδόσφαιρα. Σκυφτά πάνω από τάβλια, φραπέδες και γύρους, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αντιθέτως στα λιγοστά μουσεία και τα βιβλιοπωλεία βασιλεύει άκρα του τάφου σιωπή. Κανείς δεν τρέχει κατά κει. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι νέοι που θα δει κανείς σε ένα βιβλιοπωλείο, ΑΝ δει. Και αν φαίνομαι να υπερβάλλω ας έρθει όποια μέρα θέλει όποιος θέλει στη Θεσσαλονίκη να κατέβουμε παρέα την οδό Γρηγορίου Λαμπράκη με τις καφετέριες και τα γυράδικα (αχ έρημε Λαμπράκη και να' ξερες), για να φτάσουμε μέχρι την πλατεία Αριστοτέλους και να επισκεφτούμε τον ΙΑΝΟ και την Πρωτοπορία. Και τα συμπεράσματα όλα δικά σας.
Καλημέρα Γεράσιμε μου,
Συχνά γκρινιάζουμε για τους γιατρούς, δικηγόρους, δικαστές, δασκάλους και τώρα τελευταία (λόγω της επικαιρότητας) για τους δημοσιογράφους που έχουμε. Καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας είναι και αυτοί, όπως όλοι οι επαγγελματίες. Λίγοι σοβαροί, πολλοί αναξιοπρεπείς.
Βέβαια υποτίθεται ότι οι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να είναι πρωτοπόροι, να μην είναι απλώς ο καθρέφτης των πολλών. Πολλά όμως ζητάω....
Καλημέρα Μερόπη μου. Έτσι. Αν δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη, ας μη μας φταίει ο καθρέφτης. Αν δεν μας αρέσουν τα μαντάτα, ας μην κατηγορoύμε μόνο τους μαντατοφόρους. Μιλάς για πνευματικούς ανθρώπους. Φοβάμαι ότι και αυτοί μεταξύ άλλων πολλών λειτουργούν κάποιες φορές όπως λέει ο Πλάτων για τους σοφιστές στην 'Πολιτεία' του (493a-d): 'Όλοι αυτοί οι ιδιωτικοί με μισθό διδάσκαλοι, που τους ονομάζει ο λαός σοφιστές και αντιτέχνους του, δεν κάνoυν άλλο παρά να διδάσκουν τα ίδια δόγματα που ακολουθά και ο όχλος στις συγκεντρώσεις του κι αυτό είναι που το λένε σοφία• το ίδιο δηλαδή πράγμα, όπως ένας άνθρωπος να σπούδαζε προσεκτικά τα ένστικτα και τις ορέξεις ενός μεγάλου και δυνατού και καλοτρεφούμενου ζώου και νάξερε πότε και πως να το πλησιάζει, πότε κι από τι αγριεύει ή μερώνει, ποιές φωνές συνηθίζει να βγάζει σε τούτη ή στην άλλη περίσταση, και αφού τα μάθη ολ' αυτά με τον καιρό και τη συνήθεια, να τονομάση αυτό σοφία και να το συστηματοποιήση σαν τέχνη που ναρχίση να τη διδάσκη, χωρίς να γνωρίζη αληθινά ποιο απ' αυτά τα δόγματα και τις επιθυμίες είναι ωραίο ή άσχημο, καλό ή κακό, δίκαιο ή άδικο, αλλά ολ' αυτά να τα ονομάζη σύμφωνα με τις αντιλήψεις του μεγάλου ζώου, καλά όσα το ευχαριστούν, κακά όσα το εξαγριώνουν και δίκαια όσα ικανοποιούν τις φυσικές του ανάγκες χωρίς καμιάν άλλη διάκριση, γιατί ούτε ο ίδιος έχει ποτέ καταλάβει ούτε σε άλλον είναι σε θέση να δείξη ποια πραγματική διαφορά υπάρχει ανάμεσα στη φυσική ανάγκη και το αγαθό.'
Γεράσιμε μου,
πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυση σου με τον άνθρωπο που παρακολουθεί το ζώο. Αυτό που θέλεις να πεις είναι ότι άλλο η γνώση, κατόπιν εμπειρικής παρατήρησης και άλλο η πνευματικότητα και η σοφία. Συμφωνώ. Καμιά φορά βέβαια η παρατήρηση όταν γίνεται από ένα έξυπνο άνθρωπο μπορεί να οδηγήσει και σε ένα είδος σοφίας.
Το κακό με μια μεγάλη μερίδα δημοσιογράφων είναι ότι αντί να κοιτάζουν να ανυψώσουν το επίπεδο του λαού, απλώς, αποσκοπώντας στο χρήμα, ταϊζουν τον κοσμάκη με αυτά τα χαμηλά που ο κοσμάκης αρέσκεται να διαβάζει, βλέπει και ακούει.
μεροπι απλά νομίζω ότι αυτό που είπες εσύ για τους πνευματικούς ανθρώπους με τον καθρέφτη ο Πλάτων το είπε με αυτήν την παραβολή.
Μια μερίδα δημοσιογράφων, οκ, έχει ξεπεράσει τα εσκαμμένα της λογικής της δημοσιογραφίας και του πρέποντος. Ομως αυτό δεν ισχύει για όλους. Υπάρχουν ανθρωποι που δουλευουν σκληρά , υπομένουν πολλά και αγωνίζονται να στήσουν δυο τρεις σταράτες λεξουλες χωρις να γινονται ρεζίλι....ας τους αφήσουμε να προσπαθήσουν
ριτς
rits αυτό που έλεγα από την αρχή είναι να μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις ούτε από αυτούς, τους καλύτερους. Αλλά ας έχουμε και μια φορά έστω υπερβολικές απαιτήσες από τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Γεράσιμε και όλοι, διαβάστε εδω τι γράφει μια ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ της Καθημερινής :
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_167424_07/02/2008_258371
Αν αυτο ειναι δημοσιογραφία, εγω είμαι μοναχός στις Αλπεις !
tzonakos ισχύει το σχόλιο που σου άφησα για το ίδιο θέμα στο τελευταίο ποστ μου.;-)
Δημοσίευση σχολίου