Ratatouille αλά ελληνικά

Πρόσφατα έμαθα, μέσα από μια ταινία κινουμένων σχεδίων, την ιστορία του συμπαθέστατου Ρεμύ. Πρόκειται για έναν ταλαντούχο μικρό σεφ με ένα μικρό… μειονέκτημα: παραείναι μικρός, για την ακρίβεια δεν είναι παρά ένας νεαρός αρουραίος. Ο νεαρός λοιπόν και ταλαντούχος σεφ Ρεμύ παρότι αρουραίος κατορθώνει, στη διάρκεια της ταινίας και μέσα από απίστευτες περιπέτειες, να ανελιχθεί από τους υπονόμους του Παρισιού στην κουζίνα του καλύτερου εστιατορίου του Παρισιού και να γίνει ο διασημότερος σεφ της Γαλλίας. Η ταινία (υπό τον τίτλο Ratatouille), μέσα από τις περιπέτειες του Ρεμύ, με την άρνησή του να ακολουθήσει το σόι των αρουραίων στους υπονόμους για την υπόλοιπη ζωή του, με την επιμονή του και την ακλόνητη, αταλάντευτη πεποίθησή του ότι αν και αρουραίος μπορεί κι αυτός να ονειρευτεί και να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα, περνά το μήνυμα ότι όλα μπορεί να τα καταφέρει κανείς, παρά τα τυχαία εμπόδια που μπορεί να έχουν βρεθεί στο δρόμο του, όπως μια ταπεινή καταγωγή. Αρκεί να πιστεύει στον εαυτό του, να ξέρει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει και κυρίως να κινείται με αξιοπρέπεια, εντιμότητα και ήθος.

Επειδή, όμως, όλα αυτά συνέβαιναν στη Γαλλία και στο Παρίσι – αρχίζει, όπως αντιλαμβάνεστε, η… απότομη προσγείωση, προσδεθείτε – κι εδώ που βρισκόμαστε είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε (μάλλον κλέψε-ξεγέλασε είναι), σας παρουσιάζω, στον αντίποδα του ταλαντούχου, έντιμου και καλόκαρδου Ρεμύ, το ποταπό ελληνικό του alter ego: Μαντάμ ε μεσιέ, υποδεχτείτε τον Ρεμούλ. Ο ήρωάς μας, ένας βδελυρός και παμπόνηρος Έλλην αρουραίος καταφέρνει, μέσα από λαδώματα, ρεμούλες, μαμουνιές και μπαγαποντιές να ανελιχθεί από τους αθηναϊκούς υπονόμους στα μεγάλα σαλόνια της πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ και να αναδειχθεί, παρότι ξεκίνησε από τα βρομόνερα των αποχετεύσεων, σε σημαίνουσα προσωπικότητα, με επιρροή και διασυνδέσεις. Μια ωραία πρωία βλέπετε, ο Ρεμούλ συνειδητοποίησε ότι το γεγονός ότι του έλαχε να γεννηθεί αρουραίος δε θα 'πρεπε επ' ουδενί και στο παραμικρό να σταθεί εμπόδιο στην επαγγελματική του σταδιοδρομία και εξέλιξη. Είχε άλλωστε ακούσει ότι στην Ελλάδα ό, τι δηλώσεις είσαι, αρκεί να… φαίνεσαι ό, τι δήλωσες. Αποφάσισε λοιπόν να δηλώσει μεγάλος και τρανός, να εκμεταλλευτεί τα βρώμικα κόλπα που έμαθε και τον βοήθησαν να επιβιώνει στους υπονόμους και να εξελιχθεί σε μεγάλη προσωπικότητα, σε big player της ελληνικής πολιτικοεπιχειρηματικής showbiz. Πώς ακριβώς τα κατάφερε; Μα, όπως πάρα πολλοί άλλοι. Και με το επιπλέον αβαντάζ ότι οι άλλοι «παίκτες», αν και φιλοδοξούσαν να ελίσσονται ως αρουραίοι, δεν διέθεταν τις φυσικές ικανότητες ενός πραγματικού αρουραίου. Κι έτσι ο ήρωάς μας έπαιζε χωρίς αντίπαλο, ήταν ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Η συνέχεια επί της οθόνης, ή μάλλον επί των ζωών μας.