Από την Αμαλία Γκινάκη στην Αθανασία Γκίνη

Μια νεαρή γυναίκα, η Αθανασία Γκίνη, έχασε χθες τη ζωή της κατά τη διάρκεια ληστείας σε κατάστημα, επειδή αστυνομικός εκτός υπηρεσίας είχε την έμπνευση να εμπλακεί σε ανταλλαγή πυροβολισμών με τους ληστές ΕΝΤΟΣ του καταστήματος, την ώρα της ληστείας. Σύμφωνα με το σημερινό ρεπορτάζ των Νέων, αστυνομικοί παραδέχονται πως ο συνάδελφός τους λειτούργησε σπασμωδικά και έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή αθώων πολιτών. «Η αστυνομική πρακτική λέει πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο αστυνομικός να βάζει σε κίνδυνο τη ζωή πολιτών. Πρωτίστως οφείλει να διασφαλίζει τη σωματική τους ακεραιότητα», είπαν. Όπως υποστηρίζουν, ο αστυνομικός θα έπρεπε να ενεργήσει με τον τρόπο που το έκανε έξω από το κατάστημα και σε περιοχή όπου δεν θα κινδύνευαν ζωές από τη χρήση των όπλων. «Δυστυχώς ρίσκαρε με τη ζωή πολιτών αν και η πρόθεσή του ήταν διαφορετική». Έτσι ακριβώς - ή περίπου έτσι - ρίσκαρε, σύσσωμη η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ, με τη ζωή της Αμαλίας Γκινάκη πριν μερικά χρόνια, σε μια ιστορία που θα θυμάστε όλοι. Πιστεύοντας ότι ο Ρουμάνος κακοποιός που την κρατούσε όμηρο με απειλή χειροβομβίδας μπλόφαρε και ότι η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη, έκαναν τη θριαμβευτική τους έφοδο, με αποτέλεσμα των θανάσιμο τραυματισμό της άτυχης γυναίκας από τη χειροβομβίδα, που αποδείχτηκε πραγματική. Δεν εξομοιώνω ασφαλώς τα δυο συμβάντα. Απλώς, εκ πρώτης όψεως, βλέπουμε ότι και στα δυο, τόσο διαφορετικά κατά τα άλλα μεταξύ τους, η ελληνική αστυνομία δια των οργάνων της λειτούργησε εν θερμώ. Έδρασε δηλαδή δίχως πρότερο σχεδιασμό, χωρίς ήρεμη, ψύχραιμη, οργανωμένη σκέψη. Με τραγική συνέπεια ΚΑΙ στις δυο περιπτώσεις τον θάνατο ενός πολίτη, που ατύχησε να βρίσκεται στον τόπο μιας εγκληματικής ενέργειας η οποία δυστυχώς συνδυάστηκε με βεβιασμένους αστυνομικούς χειρισμούς. Ας γίνει αυτό το τελευταίο τέτοιο συμβάν, για το καλό όλων μας. Και ας πάρει επιτέλους το μήνυμα η ΕΛ.ΑΣ, ότι οι Έλληνες πολίτες δεν είμαστε αναλώσιμοι, δεν αποτελούμε πρόβατα επί σφαγή στο βωμό του καθήκοντος του κάθε αστυνομικού.